იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| ცილისმწამებელი მკვლელს ემსგავსება
"არა ცილი–სწამო მოყვასსა შენსა წამებითა ცრუითა, – გვასწავლის უფლის მეცხრე მცნება. როცა ადამიანი ცდილობს, სხვა ადამიანს დააბრალოს ის დანაშაული, რაც მას არ ჩაუდენია, ეს ცოდვა მკვლელობის ტოლფასია. წმინდა მამები გვასწავლიან: "უმჯობესი არის გველის და მორიელის გვერდით ცხოვრება, ვიდრე ცილისმწამებელთან ახლოს ყოფნა". ცილისწამების ცოდვაში ითვლება ყოველგვარი განკითხვა, ჭორაობა, სხვისი დაცინვა, სხვაზე აუგის თქმა და ამაოდ მეტყველებაც. თუკი ამ ცოდვისგან თავის არიდება გვსურს, აჯობებს, უფრო სიტყვაძუნწები და თავშეკავებულნი გავხდეთ. ამ თემაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, განგვიმარტეთ მეცხრე მცნება, რომელიც გვასწავლის, "არა ცილი–სწამო მოყვასსა შენსა". – ყველა ქრისტიანმა უნდა იცოდეს, რომ ცილისწამება ცოდვაა იმიტომ, რომ ადამიანს აბრალებ იმას, რაც შენი თვალით არ დაგინახავს და არ მოგისმენია. ცოდვაა მაშინაც, როცა აბეზღებ, როცა დანახულს ამბობ, მით უმეტეს, როცა უგონებ. შესაბამისად, ეს მცნება ჩვენგან მოითხოვს სიმართლის გზით სვლას და გვიკრძალავს მოყვასის შესახებ სიცრუის თქმას ანუ ცილისწამებას, რა სახითაც და სადაც უნდა იყოს – სასამართლოში, კერძო ლაპარაკში, წერილობით... სახარება გვიკრძალავს არამარტო ცილისწამებას, არამედ ლაპარაკსაც კი მოყვასის ნაკლოვანებებზე. ყოველ ადამიანს იმდენი ნაკლოვანება გააჩნია, რომ დაფიქრდეს, სხვაზე სასაუბროდ დროც კი აღარ დარჩება. ადამიანები სხვაში ადვილად ვამჩნევთ პატარა დანაშაულსაც და საკუთარ თავში დიდის დანახვა არ შეგვიძლია. ეს ყველაფერი იწვევს ცილისწამების ცოდვას. ცილისწამება სპობს თანხმობას და მეგობრულ ურთიერთობას კაცთა შორის და ხანდახან ზარალსაც აძლევს ადამიანების კეთილდღეობას. ღირსი მამა ანტონი წერს: "ურჩხულის ენა ნაკლებ საშიშია, ვიდრე ენა ცილისმწამებლისა, რადგან ასეთი კაცი ჩხუბსა და განხეთქილებას აგდებს მშვიდობით მცხოვრებ ადამიანთა შორის, სთესავს ბოროტებასა და ღვარძლს ახლობლებში, არღვევს ერთობას. ვინც ასეთ ადამიანს სახლის კარს გაუღებს, თვითონაც ცოდვის მორევში ჩავარდება. ასეთ კაცთან ურთიერთობა მკვლელთან ურთიერთობას ნიშნავს". ცილისმწამებლის ენა მსგავსია გველის შხამისა, რადგან იგი თავისი სენით სხვასაც აავადებს და ისინი ერთად განიკითხებიან ღვთის სამსჯავროზე. წმინდა ანტონი დიდი ამბობს: "ნუ შეგრცხვებათ ასეთი ადამიანებისაგან განზე განდგომისა, თორემ მათი შხამით თქვენც დაავადდებით. ღმერთი მოწყალეა, მაგრამ, იცოდეთ, ცილისწამების ცოდვა ძნელად შეენდობა კაცს. ცილისწამება ყველაზე უფრო აღმაშფოთებელი შეურაცხყოფაა მოყვასისა, იგი მკვლელობის ტოლფასია. თვით დავით წინასწარმეტყველიც კი ასე ლოცულობს: "მიხსენ მე ცილისწამებისაგან კაცთაისა და დავიცვნე მე მცნებანი შენნი". – რა ცოდვები იკრძალება ამ მცნებით? – ამ მცნებით იკრძალება შემდეგი ცოდვები – მოყვასის ღირსების შელახვა და სიცრუე, ცრუმოწმეობა, ცილისწამება, დაბეზღება, მოწმის განკითხვა, ცრუმოწმეობა სასამართლოში, ბოროტსიტყვაობა, ეჭვიანობა, ლანძღვა–დაცინვა. მეცხრე მცნება გვიბრძანებს, რომ ლაგამი ამოვდოთ ენას და გავუფრთხილდეთ მოყვასის სახელსა და ღირსებას: "რომელსა ჰნებავს სიყვარული ცხოვრებისაი და ხილვად დღენი კეთილისანი, დააცხრვენ ენაი თვისი ბოროტისაგან და ბაგენი მისნი ნუ იტყვიედ ზაკუვასა"(პეტ. 3,10). ქრისტემ ბრძანა: "ნუ განიკითხავთ, რაითა არა განიკითხნეთ!". თუკი ადამიანს სურს მშვიდი ცხოვრება და კეთილდღეობა, მან თავისი ენა უნდა დააცხროს და მისმა ბაგეებმა ცუდი არ ისაუბრონ სხვაზე. თუკი ადამიანი თვლის, რომ ის ღმერთს მსახურობს, დადის ეკლესიაში, ლოცულობს და ეკლესიიდან გასვლისას ის განიკითხავს, ცილს სწამებს, მისი ღვთისმსახურება სრულიად ამაოა, ტყუილი დროის კარგვაა. ადამიანმა უნდა იცოდეს, რომ მისი ღირსება ბევრად ძვირფასია, ვიდრე ნებისმიერი ქონება. ტყუილით და თვალთმაქცობით ვერც ერთი ადამიანი შეძლებს შორს წასვლას. ქრისტიანის მოვალეობა ისიც არის, რომ არათუ სხვას დასწამოს ცილი და განიკითხოს, არამედ მან არ მოისმინოს ცილისმწამებლური, ბოროტი, ავი საუბრები. თუკი მოისმენს, ნუ გაავრცელებს მას. მეცხრე მცნება ყოველგვარ ტყუილს კრძალავს და გმობს. მორწმუნე ქრისტიანი ნურავის დანაშაულში ნუ შეიტანს ეჭვს, სანამ ამაში დარწმუნებული არ იქნება. ასეთი გაუფრთხილებლობა უდანაშაულო ადამიანის დაღუპვას ნიშნავს, დამნაშავე კი დაუსჯელი დარჩება და კიდევ უფრო დიდი დანაშაულის ჩადენის შესაძლებლობა ექნება. – როგორ უნდა შეძლოს ადამიანმა, რომ ამ ცოდვას თავი აარიდოს? – სამწუხაროდ, ისე მძლავრად ვართ დაავადებული ამ მცნების საწინააღმდეგო ცოდვებით, რომ დღე კი არა, საათიც არ გაივლის ისე, ამ კუთხით არ შევცოდოთ. "ნეტარ არიან მშვიდობისმყოფელნი", – ამბობს უფალი. მშვიდობისმყოფელი ადამიანი ცდილობს, რომ ყველგან მშვიდობა ჩამოაგდოს. ჩვენ კი, ცოდვილნი, იმის ნაცვლად, რომ ვიზრუნოთ მშვიდობის დამყარებაზე, წავკიდებთ ხოლმე ადამიანებს ენის მიტან–მოტანით. ენის მიტანით ვერც საკუთარ თავს მოვუტანთ შვებას. პირიქით, როგორ უნდა დაიმშვიდოს ადამიანმა სული, როცა იცის, რომ მან სხვა ადამიანები ერთმანეთს წაჰკიდა? ამ ცოდვისგან თავს იმ შემთხვევაშიც აირიდებს ადამიანი, თუკი წყენის დავიწყებას ისწავლის და მიტევებასაც. თუკი ძალიან საჭირო არ იქნება, პირში არ მივახალოთ ადამიანს შეურაცხმყოფელი სიტყვები. ქრისტიანს სიტყვაძვირობა ამშვენებს. ჩვენ კი ამის გაკეთება გვიჭირს. როცა ადამიანი ბევრს არ ლაპარაკობს, შესამაბისად, თავს არიდებს სისულელეების თქმასაც. თუკი ბევრი საუბარი გვჩვევია, შესამაბისად, ხშირად შეურაცხყოფას ვაყენებთ კიდეც მოყვასს ჩვენი დაუდევრობით, დაუფიქრებლობით, ბოროტი განზრახვებით. ბევრი საუბარი ამაოდ მეტყველების ცოდვაში გვაგდებს ადამიანებს. მეცხრე მცნებას არ დავარღვევთ, თუკი არათუ ვინმეს დავწამებთ ცილს და გავავრცელებთ სხვადასხვა ბრალდებებს, არამედ არც სხვის მიერ გავრცელებულ ჭორებს და ბოროტ ბრალდებებს ავყვებით. – მამაო, წმინდა მამათა განმარტებები და დარიგებები გვითხარით ცილისმწამებელთა და მათ მსხვერპლთა შესახებ. – ძალიან ბევრი წმინდა მამის დარიგება და სწავლება არსებობს ცილისმწამებლობასთან დაკავშირებით. მაგალითად, წმინდა ანტონი დიდი ასე გვარიგებს: "თუკი ისეთი ცოდვისათვის გაგკიცხავენ, რომელიც არ ჩაგიდენია, თავმდაბლად და მორჩილად მიიღე განმკიცხველის საყვედური და მაშინ უხრწნელ გვირგვინს მოიპოვებ". ეფრემ ასური კი ასე გვარიგებს: "თუკი ცილს დაგწამებენ და შემდეგ განცხადდება შენი სიმართლე, ნუ იამაყებ, არამედ მორჩილად ემსახურე უფალს, რომელმაც გამოგიხსნა შენ ცილისწამებისაგან". წმინდა ნიკონ ოპტინელი კი ადამიანებს, რომლებსაც ცილი დასწამეს, ასე ანუგეშებს: "არაფერია განსაკუთრებით სამწუხარო იმაში, თუკი ცილი დაგწამეს, რადგანაც აქედან დიდ სარგებელს ჰპოვებ შენი სულისათვის. ის ადამიანიც კი, რომელიც წმინდად ცხოვრობს, მწუხარებების დათმენის გარეშე ცათა სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს და უფალი მასზე მწუხარებებს უშვებს. ამიტომაც არაფერია შესაძრწუნებელი იმაში, თუკი მწუხარებებს ითმენ". "ცილისმწამებელს ზიანი მოაქვს, სულ მცირე, სამი ადამიანისათვის მაინც. პირველ რიგში, საკუთარი თავისათვის, რამეთუ ცილისწამების ჭუჭყი, ვიდრე ის სიტყვაში განხორციელდებოდეს, მის გულს გაივლის, შემდეგ იმას ვნებს, ვისაც ცილს სწამებს, რადგან ისეთები ცოტანი არიან, რომლებიც ცილისწამების გადატანას მშვიდად და დიდსულოვნად შეძლებენ, უმეტესობა დაღვრემილობასა და მრისხანებაში ვარდება, ხოლო არცთუ იშვიათად თავიანთ მაწყენართ იმავეთი პასუხობენ. დაბოლოს, მათ, ვინც ცილისწამებას ისმენს, თითქოსდა ჭაობში ჩაფლული, ის თავად იწყებს გონებით განკითხვას", – ამბობს არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი). ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-20) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 2033 | |
შესვლა საიტზე