იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
სულიერი კვლა ხორციელ კვლაზე მძიმეა
– მამაო, მეექვსე მცნების შინაარსი ყველა ადამიანისათვის გასაგებია, თუმცა მისი ეკლესიური გაგება ალბათ მაინც განსხვავდება საყოველთაოდ მიღებული გაგებისგან. – მეექვსე მცნება გვიკრძალავს არა მარტო ფიზიკურ, არამედ სულიერ მკვლელობას. ამავე მცნების დარღვევაა სიგარეტის მოწევა და ნარკოტიკების მოხმარება, რომელსაც თვითმკვლელობამდე მივყავართ. სამაგიეროდ, ომში მონაწილეობას ეკლესია არ თვლის მეექვსე მცნების დარღვევად, რადგან მეომრები სამშობლოს იცავენ. ეს მცნება გვიკრძალავს მკვლელობას, თუმცა, როგორც უკვე ვთქვი, ყველა მკვლელობა სჯულის წინააღმდეგი არაა. სახელდობრ – როცა დამნაშავეს სჯიან სიკვდილით მართლმსაჯულები და როცა მტერს კლავენ ომში. სჯულის დამრღვეველი მკვლელობაა, როცა მსაჯული სიკვდილით დასჯის უდანაშაულოს; როცა მალავენ ან ათავისუფლებენ მკვლელს და ამით აძლევენ საშუალებას, რომ ახალი მკვლელობა ჩაიდინოს; როცა არ იხსნიან ახლობელს ან მოყვასს სიკვდილისაგან, თუკი შეუძლიათ გამოხსნა. უმეტესობა ასე ფიქრობს: "მადლობა ღმერთს, არავინ მომიკლავს, ანუ უფლის წინაშე ბრალი არ მიმიძღვის ამ მცნების დარღვევაში". – ამ მცნების განხილვისას გვერდს ვერ ავუვლით აბორტების თემას. – ეს არის საშინელი მკვლელობა, როდესაც დედა თავის წიაღში შვილს კლავს. ეს მკვლელობა ორმაგად მძიმეა, ვინაიდან მკვლელი დედაა! ამ საშინელი დანაშაულის ჩამდენმა დედებმა ცოდვა უნდა მოინანიონ. არავინ იცის, მუცელში ვინ მოკლეს, იქნებ ის იყო გენიოსი ან ადამიანი, რომელსაც ათასობით სიცოცხლე უნდა გადაერჩინა; იქნებ საზოგადო მოღვაწე ყოფილიყო ან სხვა, თუნდაც უბრალო ადამიანი. არ იფიქრონ ქალებმა, რომ ეს ცოდვა დაუსჯელი დარჩება. არსებობს ადამიანის შინაგანი კონსტიტუცია, ამიტომ დედები ყველა შემთხვევაში აცნობიერებენ შვილის მოკვლით რა საშინელ დანაშაულს ჩადიან. ეს კი უნდა მოინანიონ. მრავალი ჩვენგანი განიკითხავს მკვლელ დედას და თავი ამგვარი ცოდვისგან დაცულად მიაჩნია, მაგრამ თუ ასეთი რამ არასოდეს ჩაგვიდენია, მაინც უსაზღვროდ დამნაშავენი ვართ, ვინაიდან ჩვენი ახლობლების მიმართ უხეში და ცივი მოპყრობით მათ ყოველდღე, ნელ–ნელა ვკლავთ. მათ მიმართ მეტი სითბო, გულმოწყალება, ყურადღება, მოთმინება, სიყვარული უნდა გამოვიჩინოთ. – კიდევ რას გულისხმობს მეექვსე მცნება? – კაცისკვლას, კაცის სიცოცხლის მოსპობას. სიცოცხლე არის უდიდესი და უძვირფასესი ნიჭი, რომელიც ღმერთმა კაცს უწყალობა. ამიტომ კაცისკვლა, რა სახითაც უნდა იყოს, არის ღვთის ნების საწინააღმდეგო საქმე და ცოდვა. მეექვსე მცნება გვიკრძალავს: თვითმკვლელობას, განრისხებას, სიძულვილს, შურს, გულფიცხობას, შფოთსა და ჩხუბს. გვიბრძანებს, დავიცვათ სიცოცხლე და კეთილდღეობა მოყვასისა და თავისა თვისისა, შევეწიოთ ღარიბს, მოვუაროთ ავადმყოფს, ვანუგეშოთ მწუხარე. გვიკრძალავს კაცისკვლას და თან გვასწავლის სნეულთა მოვლა–მსახურებას, გლახაკთა შეწევნას, მწუხარეთა ნუგეშს, გაჭირვებაში მყოფთა დახმარებას, შეურაცხმყოფელთა შენდობას, მოჩხუბართა დაზავებას. ნეტარი ავგუსტინე ამბობს: "ნუ გგონია, რომ მკვლელი არა ხარ, თუ შენი ახლობელი ცოდვის გზაზე შეაყენე, რამეთუ შენ ხრწნი სულს შენს მიერ ცდუნებული ადამიანისას და ართმევ იმას, რაც მარადისობას ეკუთვნის". თვითმკვლელობაც მეექვსე მცნების დარღვევაა. თავის მოკვლა არის შედეგი სარწმუნოებისა და ზნეობის დასუსტებისა. თვითმკვლელს დაკარგული აქვს რწმენა და სასოება ღვთისა, დავიწყებული აქვს ის ზნეობრივი მოვალეობა, რომელიც შემოქმედმა ღმერთმა დააკისრა. თვითმკვლელებად ითვლებიან ისინი, ვინც თავშეუკავებელი ცხოვრებით – ნაყროვანებით, თამბაქოს მოწევით, ლოთობითა და სხვა გარყვნილებით ინადგურებენ ჯანმრთელობას. ქრისტე მაცხოვრის მოძღვრების თანახმად, კაცმა უნდა მოითმინოს ყოველივე პირადი შეურაცხყოფა და არ იძიოს შური. ამავე მცნების წინააღმდეგია დუელი, როცა შეურაცხყოფილს ჰგონია, სისხლით აღვადგენ ჩემს შეურაცხყოფილ სახელსა და პატიოსნებასაო, მაგრამ დუელში იმარჯვებს ის, ვინც უფრო მარჯვეა, ვინც უფრო იცის იარაღის ხმარება. ამის გამო ხშირია, რომ კვდება შეურაცხყოფილი და არა – შეურაცხმყოფელი. გარდა ამისა, საჭიროა შევიგნოთ, რომ არავის შეუძლია წაგვართვას პატიოსანი და კარგი ადამიანის სახელი. მხოლოდ ჩვენივე უპატიოსნო ყოფაქცევა თუ შებღალავს ჩვენს სახელს, სხვა არავინ და არაფერი! ამავე მცნების წინააღმდეგია სულიერი კვლა კაცისა, ე.ი. ცდუნება, გარყვნა ცუდი მაგალითით, ცუდი ყოფაქცევით და ცუდის შინაარსის წიგნების კითხვით, გადაბირება ჭეშმარიტის სჯულისაგან. რამდენადაც სული მაღალია ხორცზე, იმდენად სულიერი კვლა მძიმეა ხორციელ კვლაზე. ნამდვილ მკვლელობასთან ძალიან ახლოს დგას მათი საქციელი, ვინც მრისხანებისა და გაღიზიანების დროს მუშტებს მოიმარჯვებს და მოყვასს გალახავს. წმიდა იოანე ღვთისმეტყველი ამბობს: "ყოველსა, რომელსა სძულდეს ძმაი თვისი, იგი კაცის–მკვლელი არს". რომელ თქვენგანს შეუძლია, განრისხების ჟამს უკბინოს ადამიანს?! ალბათ იტყვით, რომ ეს შეშლილის საქციელია. ახლა მოუსმინეთ, რას ამბობს ამის შესახებ იოანე ოქროპირი: "ფიზიკურ კბენაზე უარესია სიტყვიერად ამ ბოროტების ჩადენა, რადგანაც პირველნი ხორცს გლეჯენ კბილებით, ხოლო მეორენი სულს ასახიჩრებენ სიტყვებით, უკურნებელ ჭრილობას აყენებენ ღირსებას, რაც უფრო მეტ ტკივილს მიაყენებს ამის ჩამდენი სხვას, მით მეტი იქნება მისი სასჯელი". ვინც ამ ცოდვით დაეცა, შეინანეთ! თუ თქვენ წყნარი და უშფოთველი ხასიათი გაქვთ, მაგრამ თქვენ გვერდით არის ადამიანი, რომელიც იოლად ფეთქდება, თქვენ კი შეგნებულად ახდენთ მასზე ზეგავლენას და მის მრისხანებას წარმართავთ ვინმეს წინააღმდეგ ან თქვენი სიჯიუტით, მდუმარებით გამოიწვევთ მის განრისხებას, დამნაშავე ხართ! ცხოველის, ფრინველის მოკვლაც ცოდვაა და ამ მცნებას ეწინააღმდეგება. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-16) | ავტორი: სულიერი კვლა ხორციელ კვლაზე მძიმეა | |
| ნანახია: 1419 | |
შესვლა საიტზე