იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| როგორ ვებრძოლოთ აკვიატებულ აზრებს და ბოროტ გულისთქმებს
მართლმადიდებელი მოძღვრები, წმინდა მამები გვირჩევენ, რომ ბოროტ გულისთქმას ლოცვით შევებრძოლოთ. არ აქვს მნიშვნელობა ცოდვას განვახორციელებთ თუ არა, მისი გულში გავლება უკვე ცოდვაა, რაც უფალს გვაშორებს. თანამედროვე ყოფაში ბევრი საცდურია მორწმუნისთვის. ზოგჯერ ისეც ხდება, რომ უფალი უშვებს, ბოროტმა ჩვენში ფარული ზრახვები აღძრას, რათა მასთან ბრძოლამ უფალთან დაგვაახლოვოს. ამ საკითხებზე გვესაუბრება წმ. იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის მოძღვარი, მამა გიორგი (სხირტლაძე).
– მამაო, რა იგულისხმება ბოროტ გულისთქმაში და როგორ შეებრძოლოს ადამიანი ცოდვილ ფიქრებს? – ადამიანში გულისთქმების შემოტევას ბოროტი აღძრავს. მას შეუძლია, მკრეხელური აზრებით, ბილწი გულისთქმებით შეგვაძრწუნოს. ასე მოსდის ერისკაცსაც და მონაზონსაც. ბოროტი ცდილობს, შეგვაძრწუნოს იმის წარმოსახვით და აკვიატებით, რაც არ მოგვწონს, არ გვსიამოვნებს, რასაც ორგანულად ვერ ვიტანთ, არ შეესაბამება ჩვენს ზნეობრივ საზომებს და გულისთვისაც უცხოა. ასეთი გზით უკეთური ცდილობს, გააბას საუბარი ადამიანის სულთან და გახადოს მართვადი. ამის საშუალებას მას ხშირად ჩვენ თვითონ ვაძლევთ შეუნანებელი ცოდვებით, დაუდევარი დამოკიდებულებით საკუთარი სულის მიმართ, ვნებებისადმი მორჩილებით... მუდმივად უნდა ვეცადოთ, გონება არ დაეთმოს იმას, რაც მიუღებელია სულიერი სიმრთელის თვალსაზრისით. ამის უპირველესი საშუალება, იარაღი არის ლოცვა. ფსალმუნში ვკითხულობთ ასეთ სიტყვებს: "ყოველი თესლები გარემომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ". ანუ დავით მეფე, ფსალმუნთა მთქმელი, გვასწავლის, რომ ბოროტთა შემოტევის ჟამს მათი მოგერიება უფლის სახელით შეიძლება. უფლის სახელის ხსენებაში კი იგულისხმება ლოცვა ღვთისადმი. ღმერთი სწორედ იმისთვის აძლევს ბოროტს ჩვენზე ასეთი ზემოქმედების უფლებას, რომ გვასწავლოს ლოცვა, მისი სახელის სიტკბო, გაგვაძლიეროს მისი ყოვლისშემძლეობის და სახიერების რწმენაში, მისდამი სასოებაში. რაც შეიძლება ხშირად ვიმეოროთ იესოს ლოცვა: "უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი!". შეგვიძლია შემოკლებითაც ვთქვათ: "უფალო, იესო ქრისტე, შემიწყალე მე!" ან თუნდაც: "უფალო, შემიწყალე!". შეგვიძლია ვიმეოროთ ასევე ძილისწინა ლოცვებში სათქმელი ერთ–ერთი ლოცვა: "უფალო, იესო ქრისტე, ძეო და სიტყვაო ღმრთისა ცხოველისაო, შემიწყალე მე უღირსი ესე მონაი შენი, და განფხვარ გონებისა ჩემისაგან გულის სიტყვაი უჯერო და ვნებული, რომელი ეგე კურთხეულ ხარ უკუნითი უკუნისამდე, ამინ". გულისთქმების შემოტევის არ უნდა შეგვეშინდეს. მოთმინება და სულგრძელობა გვმართებს. არ უნდა ველოდოთ, რომ უცებ, ლოცვის პირველი დღეებიდანვე გავთავისუფლდებით. ღვთის ნებაა, როდის გვიშველოს, ჩვენი საქმე კი მის მიმართ ვედრებაა და მზადებაა იმისთვის, რომ გული უფლის ტახტად ვაქციოთ. – მამაო, თანამედროვე ადამიანი ნებით თუ უნებლიეთ კომპიუტერითა და ტელევიზიით ათასგვარ მაცდუნებელ ინფორმაციას იგებს და მას ცოდვილი ფიქრებიც აეკვიატება ხოლმე. რა ქნას, უარი თქვას ტექნიკის ამ მიღწევებზე? – როცა ტელევიზორის გავლენაზე ვსაუბრობთ, უნდა გავარჩიოთ მისი აპარატურული მხარე და პროგრამული. ტელევიზორს, როგორც აპარატს, აქვს ძალიან დიდი გავლენის უნარი. იგი ზემოქმედებს მხედველობაზეც და სმენაზეც. ტელესაშუალებებით შესაძლებელია ისეთი ეფექტების შექმნა, რომლებიც არ არის რეალურ ცხოვრებაში, მაგრამ ტელევიზორი მხოლოდ იარაღია და თავისთავად ვერ გვავნებს. ბოლოს და ბოლოს ჩვენ ხომ ვუყურებთ არა ყუთს, არამედ იმას, რაც მისით გადმოიცემა. მთავარი პროგრამული ნაწილია. ეს არის ის, რისთვისაც არსებობს ტელევიზორი. ახლა თითქოს თავისუფლების დრო დაგვიდგა, მაგრამ თავისუფლება ხომ ვნებებისგან გათავისუფლებაშია და არა – ხელისუფალთა ლანძღვაში. დღეს ტელეგადაცემებს გარკვეულწილად მაყურებელი უკვეთავს თავისი გემოვნებით. ნაკლებრეიტინგული გადაცემა მალევე ქრება ეკრანიდან. – და როგორია თანამედროვე მაყურებლის გემოვნება? – მართლაც საკითხავია, როგორია მასის გემოვნება. ვნებისაგან განუწმენდელი ადამიანი თავისი ცოდვების მიხედვით ირჩევს გადაცემებსაც. რას ვხედავთ დღეს? სერიალებში გაუთავებელი მრუშობა, სისხლის აღრევა, ძალადობაა. სანახაობის დონემდე დაყვანილი "მსჯელობა" ქვეყნისათვის მტკივნეულ საკითხებზე; განკითხვა და დაგესვლა მათგან, ვინც თითქოს აირჩია ერმა, როგორც საუკეთესონი, თავის მმართველებად; ინფორმაცია უცხოეთში მომხდარ საშინელ კატასტროფებზე, სისხლისღვრაზე, რომელიც ჯერ გვძაბავს, მერე კი ვეჩვევით და უკვე საქართველოში მომხდარიც კი არ გვაღელვებს. რეკლამა, რომელშიც მუდმივად არის მინიშნება მრუშობაზე. ახლა ვნახოთ, რა დრო ეთმობა ქართულ ტრადიციებზე საუბარს, ქართულ კულტურას, ისტორიის გახსენებას, შემეცნებით გადაცემებს, არაფერს ვიტყვი მართლმადიდებლურ თემატიკაზე. რა თქმა უნდა, გულუბრყვილობა იქნებოდა, გვეთქვა, რომ მხოლოდ მაყურებელი განაპირობებს "ტელერეპერტუარს", მაგრამ, ცხადია, რომ ეროვნული ძალების გავლენა ტელეგადაცემებზე მინიმალურია. ამ ფსევდოკულტურაზე თაობები იზრდებიან. ეს არის ის, რაც აზიანებს ქართველ კაცს. თითქოს მრავლდება მრევლი ეკლესიაში, მაგრამ ძალიან მცირეა მათი რიცხვი, ვინც ეკლესიურია ცნობიერებით და ჭეშმარიტად იღწვის ცხოვნებისათვის. – ინტერნეტში ბევრი სასარგებლო რამის მოძებნა შეიძლება... – ხელაღებით უარყოფა ტექნიკისა ერში ცხოვრებისას არ უნდა იყოს სწორი. ჩვენ რომ გვქონდეს მეტი მონდომება ლოცვაში, მეტი მოშურნეობა ღმრთისმსახურებაში, მეტი უკომპრომისობა ცოდვასთან მიმართებაში, მსგავსი თემა არც კი წამოიჭრებოდა. მრავალი მიღწევა თანამედროვე მეცნიერებისა შეგვიძლია გამოვიყენოთ ღმრთის სადიდებლად. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-06) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 1917 | |
შესვლა საიტზე