იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
როგორ ვძლიოთ სიზარმაცეს მოყვასსა და საკუთარ თავში
ადამიანს მრავალი სისუსტე აქვს, ერთ–ერთი უმთავრესი კი სიზარმაცეა, რომელიც მეტნაკლებად ყველაშია ჩაბუდებული. ეკლესიური თვალსაზრისით, ეს ცოდვა შეიძლება ჩვევაში გადაიზარდოს და ადამიანს ძალიან გაუჭირდეს შრომა, სწავლა. ხშირად გვიძნელდება ლოცვაც, მიზეზი კი სწორედ დაზარებაა. როგორ მოიქცეს ქრისტიანი, რომ სიზარმაცეს სძლიოს? ამ კითხვაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვპასუხობს.
– მამაო, სიზარმაცე ერთ–ერთი ის ცოდვაა, რომელიც ქრისტიანმა აუცილებლად უნდა მოინანიოს. როგორ შეიძლება ვებრძოლოთ მას? – მცონარებაზე არაერთ წმინდა მამას აქვს საკუთარი მოსაზრება. სიზარმაცე დიდი ცოდვაა, რადგან ადამიანს და, მით უმეტეს, ქრისტიანს, რომელსაც სულის ცხონება სურს, არ აქვს დრო იმისათვის, რომ მცონარებაში იყოს. სიზარმაცე ამპარტავნებიდან მომდინარეობს, კერძოდ, თვითნებობა–სიჯიუტიდან, ურჩობიდან. მცონარებას აქვს ორი სახე, ეს არის ზღვარს გადასული დასვენება, ძილი და მეორე, იმის კეთების მაგივრად, რაც ადამიანს ევალება, გართობა, დროსტარება, საკუთარი ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება. როდესაც ადამიანი საკუთარ თავს დაუფიქრდება, ამ ცოდვას აუცილებლად აღმოაჩენს, რადგან ყველას აქვს იმის ძალა, რომ მიხვდეს, სად უშვებს შეცდომას, სად სჭირდება მობილიზაცია. მაშინ, როდესაც უკვე მივხვდებით, თუ რა გვიშლის ხელს, უნდა დავიწყოთ ფიქრი, როგორ აღმოვფხვრათ ეს დაავადება. სიზარმაცე ადვილი დასათმობი არ არის. ზარმაცი ადამიანისათვის საკმაოდ ძნელია საქმის, სწავლის, ლოცვის შეყვარება. როგორც ვთქვით, სიზარმაცის დასაბამი ამპარტავნებაა, რადგან ყოველი ვნების უკან სწორედ ამპარტავნება დგას და ის ჩვენში ყოველ ვნებას აძლიერებს. სიზარმაცესთან ბრძოლისას უნდა დავეფუძნოთ სიმდაბლეს, დავიმდაბლოთ თავი, ჭეშმარიტი სარწმუნოებითი თვალით შევხედოთ ჩვენს მდგომარეობას, რათა ჩვენში ღვთის დიდებულების განცდა, მისდამი მადლიერება აღიძრას ყოველივესთვის. ეს წარმოშობს სირცხვილის გრძნობას, შეგრძნებას, რომ ამგვარ მდგომარეობაში აღარ შეიძლება ყოფნა, ვიღუპებით, ვინგრევით სულიერად, რასაც შესაბამისი მოქმედება მოჰყვება. როცა ადამიანი მიხვდება, რომ შეცდომას უშვებს, ადვილია, ძალა მოიკრიბოს და სწორ გზას დაადგეს. თავის დამდაბლება ნიშნავს იმას, რომ შევწყვიტოთ უსაქმურობა, ზღვარს გადასული დასვენება, გართობა თუ სხვა ჰობი და იმის კეთებას შევეგუოთ, რაც უშუალოდ გვევალება ღვთისა და ადამიანების წინაშე. საქმიანობაა ჩვენი სულის განწმენდის დამხმარე. უნდა ვისწავლოთ სიხარულის მიღება იმ საქმის კეთებით, რომელიც გვევალება. ადამიანს ისედაც მცირე დრო აქვს ქვეყნიერებაზე და უსაქმურობაში, გართობასა და ამაოდ ქმედებაში დროის დაკარგვა არ შეიძლება. ღმერთს არ უყვარს ადამიანი, რომელიც არ სწავლობს, არ მუშაობს, არ შრომობს. ნათქვამია, უგუნური კაცი მონაა ღვთისა, გონიერი კი – მეგობარი მისიო. როცა ადამიანი ეჩვევა სიზარმაცეს, ამ დროს მისი სული თავდავიწყებისა და ურჩობის მდგომარეობაშია. – როგორ უნდა გამოვაფხიზლოთ ზარმაცი ადამიანი, რომელსაც ჩვევად აქვს ქცეული, არაფერი აკეთოს? – როგორც აღვნიშნეთ, ზარმაცი ადამიანისათვის ადვილად დასათმობი არაა თავისი უსაქმურობა, ჩვევა, რომელმაც ასე სძლია მას. ასეთ ადამიანს უპირველესად უნდა შევაგონოთ, რომ ცოდვაშია. შემდეგ უნდა ვამხილოთ, თუმცა არ უნდა დავივიწყოთ და უნდა გავითვალისწინოთ ის, რომ სხვადასხვაგვარია უცხოთა და უცნობთა, ახლობელთა და ნათესავთა, მოძღვრისა და სულიერი შვილის ურთიერთობა. მხილება არ ნიშნავს იმას, რომ მისი დამცირებისა და შეურაცხყოფის ცოდვაში ჩავვარდეთ. მაშინ გამოვა, რომ მხარში კი არ ამოვუდექით მას, არამედ მხარი მოვტეხეთ და აღმოვაჩენთ, მოყვასზე ზრუნვისას ღვთის ნებას კი არ ვმორჩილებდით, არამედ საკუთარი ნება გავატარეთ. ამით კი ჩვენ ჩავვარდებით ცოდვაში და მოყვასს ვერ დავეხმარებით. ქრისტიანთათვის მიზანი არასოდეს ამართლებს საშუალებებს, სიკეთე ძალადობით არ აღესრულება, ძალადობა იწყება იქ, სადაც იწყება ცოდვა, პიროვნების შეურაცხყოფა და უსამართლობა. მაინც, საბოლოო ჯამში, მცონარებაში ჩავარდნილი ადამიანის პიროვნულ არჩევანზეა დამოკიდებული, ისურვებს თუ არა იგი გამოსწორებას, ცოდვისთვის თავის დანებებას. რა თქმა უნდა, მისი თავხედობის შემთხვევაში ჩვენ გვევალება, მისდამი ჩვენს დამოკიდებულებებს გადავხედოთ. მის მცონარობას ხელი არ უნდა შევუწყოთ. ჩვენი უპირველესი მიზანი ხომ საკუთარ სულზე ზრუნვა, საკუთარ სულში ღვთისსათნოყოფაა. უნდა ვიცოდეთ და გვახსოვდეს, სანამ სხვას შენიშვნას მივცემთ, ღვთის წინაშე საკუთარ სულიერ მდგომარეობას უნდა გადავხედოთ. ადამიანმა უნდა გააცნობიეროს, აქვს თუ არა უფლება, სხვას მისცეს შენიშვნა. ადვილია სხვისი ცოდვის შემჩნევა და საკუთარის უკანა პლანზე გადაწევა. ამ დროს უნდა დაფიქრდე, შენ უფრო საშინელ უწმინდურ მდგომარეობაში ხომ არ იმყოფები. ამიტომ უნდა მოზომო შენი სიტყვა. არა მხოლოდ ღვთის მცნებების, არამედ შენი სულიერი მდგომარეობის მიხედვით უნდა მოიქცე ან დადუმდე. კარგია, როცა სხვისთვის კარგი გინდა, მაგრამ იქნებ ეს სხვისთვის კარგი ამპარტავნებით მოგდის? სხვა შენი რჩევებითა და შენიშვნებით არ უნდა დააბრკოლო. თუ სათანადოდ არ ხარ მზად იმისათვის, რომ ზარმაც ადამიანს დაეხმარო, მაშინ არ აიღო თავზე ეს პასუხისმგებლობა. – დილა–საღამოს ლოცვებს დროის უქონლობის ან დაზარების გამო არ ვკითხულობთ, ხანდახან შესაბამისი სულიერი განწყობის გამო. როგორ მოვიქცეთ? – არ შეიძლება ლოცვის დაზარება. ლოცვას, თუნდაც დილა–საღამოს ლოცვებს, ათ–თხუთმეტ წუთზე მეტი დრო არ სჭირდება. ადექი იმ ათი–თხუთმეტი წუთით ადრე და ილოცე, რომ მშვიდად გახვიდე სახლიდან, რომ მშვიდად დაიძინო ღამით. როდესაც მრევლს ლოცვა და ღვთისმსახურებაზე წასვლა, შაბათის უქმობის მცნების დაცვა ეზარება, აშკარაა, რომ ღვთის დავიწყებას არის მიცემული. ჩართული ვართ რა მიწიერ საქმეებში ან განცხრომას ვართ მიცემული, გვავიწყდება მთავარი – სულზე ფიქრი. ეს ნიშნავს იმას, რომ მიგვიტოვებია სულის მაცხონებელი გზა და ჭეშმარიტება, აღარ გვადარდებს სულის წარწყმედის საფრთხე და დაღუპვისაკენ მივექანებით. ამ დროს უნდა მოვუხმოთ თვითგადარჩენის ინსტინქტს, შემოვუძახოთ საკუთარ თავს: "რას ვშვრები?", "რას ვაკეთებ?", "რას ვამჯობინებ ჩემს სულის ცხოვნებას?". ადამიანმა საკუთარ თავს თუ არ შემოუძახა, სულ დაივიწყებს მთავარს, რის გამოც არის მოსული დედამიწაზე. დააკვირდით, როგორ სწრაფად გადის დღეები და ჩვენ დროს ვკარგავთ გართობასა და ამსოფლიურ საკითხებზე ფიქრში. არამარტო სახლში, ეკლესიაში ლოცვა აუცილებელი და უპირველესია. ძალიან მნიშვნელოვანია წირვა–ლოცვაზე დასწრება. ადამიანმა უნდა გაიღოს თავისი დროიდან ის საათები, რაც წირვა–ლოცვაზე დასწრებას სჭირდება და ეკლესიაში უნდა მივიდეს. ანა ნოდია, ჟურნალი სარკე. N 29 | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2011-12-18) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 1588 | |
შესვლა საიტზე