იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| როგორ უნდა ვიქცეთ ჭეშმარიტ ქრისტიანებად
იყო ჭეშმარიტი ქრისტიანი, რთული მისაღწევია, მაგრამ არა – შეუძლებელი. მოძღვართან ხშირი კონტაქტი და მისი რჩევების შესრულება ამ ამოცანის დაძლევაში გვეხმარება. რა უნდა გააკეთოს ქრისტიანმა, რომ ეს ტიტული ღირსეულად ატაროს, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, გაგვიგია, ქრისტიანს ასაკი არ აქვსო. რას ნიშნავს? – მართლაც, ქრისტიანს ასაკი არ აქვს. ქრისტიანი მუდამ ჩამოყალიბების, ახლის ძიების პროცესშია. იგი ყოველთვის აღმოაჩენს თავის თავში ისეთ ცოდვას, რომელიც მანამდე არ ჰქონია და ისეთ მადლს, ისეთ სიკეთეს, ადრე რომ არ გააჩნდა. ეს მას ღმერთმა მისცა. ღმერთმა გაუხსნა ახალი სათნოება, ტაძარში სიარულის, ლოცვის, მარხვის, ვედრების, ხვეწნის სანაცვლოდ. ღმერთმა რომ მადლი მოგვაგოს, საჭიროა ქრისტიანული შრომა, ანუ ლოცვა – წვალებაში ყოფნა, მუდმივი ძალისხმევა სრულყოფის მისაღწევად. წმინდა მამები ამბობენ, რომ ადამიანისთვის სამი რამ არის საჭირო: ჭეშმარიტი სარწმუნოება, ამაოდ მეტყველებისგან თავის შეკავება და სხეულებრივი სიწმინდე, სადაც იგულისხმება უბიწოებაც და პირადი ჰიგიენის დაცვაც. სხეულის სიწმინდის დაცვა აუცილებელია მარხვაშიც და მარხვის მერეც. რად გინდა მიიღო ადამიანებისგან წყალობა, ღმერთისგან კი – ვერა. – რას ნიშნავს უფლის მორჩილება? – ადამიანი არ უნდა იყოს სულმოკლე. მორჩილება არის ცხოვრების გასაღები. უღელში შებმულმა ცხენმა არ იცის, საით წაიყვანს პატრონი, მაგრამ არ ეკითხება და არც ეჯიუტება მას. ცხენი ხვდება, რომ თუ დაემორჩილება პატრონს, ამით რგებს მას. პატრონიც ხვდება, ემორჩილება თუ არა ცხენი. როგორც ცხენია პატრონის მორჩილი, ისე ჩვენი ბუნებაც უნდა იყოს ღვთისადმი დამორჩილებული. ჩვენი პატრონი და მარჩენალი ღმერთია. საითაც წაგიყვანს ღმერთი, იქით უნდა წახვიდე. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ იმ გზის ბოლოს, რომლისკენაც მივდივართ, დგას თავად ღმერთი. ჩვენ ვამაყობთ და ვმადლობთ უფალს ჩვენსას, რომ ღირსნი გავხდით და ღვთის განგებით ვართ კაცობრიობის საუკეთესო ნაწილი, მართლმადიდებელი ქრისტიანები, ნაწილი ქრისტესმიერი კაცობრიობისა. ეს დიდი ტვირთი და დიდი პატივია. სამწუხაროდ, ჩვენი ერი ამ მხრივ გაყოფილია. ყველა არ არის ქრისტესი. ხშირად ვხვდებით საზოგადოებაში ადამიანებს, რომლებიც ურცხვად ლაპარაკობენ ეკლესიაზე ცუდს, ამართლებენ სხვადასხვა სექტას, შეურაცხყოფენ მღვდლებს. ვაი მათ, რომლებიც ხედავენ მხოლოდ ცუდს ადამიანებში და მით უმეტეს – სასულიერო პირებში. ისეთი ადამიანები თავის თავს ვნებენ. სამწუხაროდ, ისინი მხოლოდ პირობითად არიან ქრისტიანები. ადამიანს თუ არ ერიდება საკუთარი ეკლესიის გინება, ჩათვალეთ, რომ ის საკუთარ სულს აგინებს. ქრისტიანი ეყრდნობა ღმერთს, მოძღვრის ლოცვა–კურთხევას. ადამიანის იმედი კი არ უნდა ჰქონდეს ქრისტიანს, არამედ – ღმერთის. უფალი ყველას მიმართ არ არის სულგრძელი. სულგრძელია მხოლოდ მათ მიმართ, ვინც მას შეჰღაღადებს და არა მათ მიმართ, ვინც გაორებული ცხოვრებით ცხოვრობს. გაორებული მდგომარეობა იმას ჰგავს, ადამიანს ქვემოთ ზაფხულის ტანსაცმელი ეცვას, ზემოთ – ზამთრის. – რას ნიშნავს ქრისტიანული დუმილი? – ბრძენი ადამიანი თავმდაბალია, ჩუმი მორჩილი და მორიდებული. ხშირად საჭიროა ქრისტიანული დუმილი განსაცდელის ჟამს. წმინდა მამები ამბობენ, რომ ასეთი ქრისტიანული დუმილის დროს ადამიანი მიემსგავსება ქრისტეს, რომელიც დუმდა, როცა პილატე ეკითხებოდა, მითხარი, ვინ ხარო. დუმილის ხელოვნება ყველასთვის აუცილებელია. ეს არის დიდი სიბრძნე, რომელიც ჩვენ უნდა შევითვისოთ. დუმილი ბევრ ფილტრს და დამცავ საშუალებას გვაძლევს, რათა ყოველი ნაგავი არ შემოვიდეს ჩვენში. დაუცველ სულს კი ადვილად იმორჩილებს ეშმაკი და ვნებს. უფლის შიში დასაწყისია სარწმუნოებისა და სიბრძნის. მორწმუნე ადამიანი სხვა არაფერია, თუ არა ადამიანი, რომელსაც ღმერთთან ურთიერთობის სურვილი აქვს. მორწმუნე აცნობიერებს, თუ როგორ შეზღუდულია ღვთის სჯულით. არ შეიძლება მორწმუნემ ის აკეთოს, რაც უნდა. უფალს ხშირად უნდა ვევედროთ შემწეობა. თუ ადამიანისთვის არ გვერიდება რამის თხოვნა, უფლისთვის, მით უმეტს – არ უნდა მოგვერიდოს. თუ ჩვენი თხოვნა ჩვენთვისვე არ იქნება საზიანო, მას აუცილებლად შეგვისრულებს ღმერთი. – რატომ ეკრძალება ქრისტიანს გართობა? – უნდა ვერიდოთ ზედმეტ გართობებს და სიამოვნებებს, რადგან ადამიანს მრავალმხრივი უბედურება ებრძვის. უნდა ვერიდოთ სულმოკლეობას და ისეთ შემთხვევებს, როცა ჩვენი შინაგანი სიმშვიდე ირღვევა. ეშმაკი უამრავ ხერხს იყენებს იმისთვის, რომ ჩვენი შინაგანი სიმშვიდე დაარღვიოს. უნდა ვიფხიზლოთ, ვიფრთხილოთ და თუკი შინაგანი სიმშვიდე მაინც დაგვერღვა, არ უნდა შევშინდეთ. პირიქით, მთელი ჩვენი გრძნობები და ძალები უნდა მოვიკრიბოთ, რათა სიმშვიდე აღვიდგინოთ. ადამიანის სული ძალიან სათუთია და ყოველგვარი ზედმეტი გასართობები აზიანებს. ჩვენ ჭრელ საზოგადოებაში გვიხდება ყოფნა. ყოველ წამს განსაცდელი და გამოცდაა. ჩვენ გარშემო უამრავი ადამიანი ტრიალებს და უამრავი ბოროტი სულია მათ შორის. ისინი ჩვენს ფსიქიკაზე მოქმედებენ და უნდა ვეცადოთ, არანაირი ბოროტება არ შემოვუშვათ ჩვენში. – შეიძლება თუ არა, მატერიალური ნივთები ვითხოვოთ ღვთისგან? – ერთი ადამიანი ძალიან დაღონებული იყო იმის გამო, რომ არ ჰქონდა ფეხსაცმელი. დაიწყო დრტვინვა, წუწუნი, ლამის ღვთის გმობაში ჩავარდა. მე ვლოცულობ, ფეხსაცმელი კი არ მაქვს, რომ თუნდაც ტაძარში წავიდეო. ბოლოს ადგა, ჩაიცვა თავისი ძველი, დაგლეჯილი ფეხსაცმელი და მიჩანჩალდა ტაძრამდე. ხედავს, ტაძრის შესასვლელთან არის ვიღაც, რომელსაც ფეხები არ აქვს და მოწყალებას თხოულობს. ამის შემხედვარემ სირცხვილი იგრძნო, შევიდა ტაძარში და ხმა ჰყო ღვთისა მიმართ, გმადლობ უფალო, მე ფეხები მაინც მაქვს, იმ საცოდავს კი არ აქვსო. ურწუნო ადამიანი უფეხო ადამიანს ემსგავსება. მორწმუნე ადამიანებმა უნდა გავიჭირვოთ, მივიდეთ ტაძრამდე და ფეხსაცმელებიც ვიშოვოთ. იქნებ გვაჩუქოს ვინმემ. ხოლო ადამიანს, ვისაც არა აქვს თვალი, ფეხი, ხელი და ა.შ., დანაკარგს ვინ აუნაზღაურებს. როცა თვალი გაქვს და ხედავ, ყური გაქვს და გესმის, გზაც გამოჩნდება. ხშირად სიმდიდრე ამძიმებს ადამიანს. უნდა, რომ წაიღოს სასუფეველში. სიმდიდრეს სასუფეველში როგორ წავიღებთ, როცა სხეულს დედამიწაზე ვტოვებთ, ამბობს მაცხოვარი. მდიდარი ძნელად თუ შევა სასუფეველში. მდიდრებისთვის ეს დიდი გაფრთხილებაა. მთავარია სულიერი და არა – მატერიალური სიმდიდრე. თავისთავად სიმდიდრე კი არ არის ცუდი, არამედ მესაკუთრეობა, ბოროტად რამის ფლობა და გამოყენებაა ცუდი. განა შეიძლება სასუფეველში შევიდნენ ადამიანები, რომლებიც მწირ კეთილდღეობას უფალზე მაღლა აყენებენ? ღმერთზე მაღლა არაფერი უნდა დავაყენოთ. თუ ჩვენ მზად ვართ უარვყოთ ამქვეყნიური სიამოვნება, მხოლოდ მაშინ შეგვიწყალებს უფალი. ზოგჯერ სიმდიდრეს ეშმაკი აძლევს ადამიანს. გაიხსენეთ, ქრისტესაც კი ეუბნებოდა, ყველაფერს მოგცემ და ამის სანაცვლოდ თაყვანი მეციო. ე. ი. მას აქვს იმდენი სიმდიდრე, რომ შეუძლია ყველას მისცეს. ქრისტემ საკადრისი პასუხი გასცა ეშმაკს, მაგრამ ბევრი ადამიანი სულს გაყიდის ფულის გულისთვის. ნეტარია ადამიანი, რომელიც არ მისდევს ბოროტებას, უსჯულოებას და ცდილობს შეასრულოს უფლის მცნებები. ამით თვითონაც მდიდრდება და სხვასაც ამდიდრებს. ჩვენი გზა ადვილად სავალი არასდროს გახდება. ვერ გავალთ მეორე ნაპირზე შეუჭირვებლად. – როგორ შეიძლება ადამიანს თავისი მტერი უყვარდეს? – მტრის სიყვარული ადამიანს სულიერად ზრდის. წმინდა მამები ამბობენ, რომ ღვთისთვის ყველაზე სათნო შესაწირი არის სიყვარული. ერთი ფილოსოფოსი ამბობს, რომ ნუ დაჰყოფ ადამიანებს მტრებად და მოყვარეებად, რადგან ჯერ შენ არ იცი, ვინ ვინ არის. ყველა ადამიანი შენი მასწავლებელია – შენ რომ მოყვარე გგონია, შეიძლება მტერი აღმოჩნდეს და პირიქით. ზოგჯერ მტერი თვითონაც ვერ ხვდება, ისე გიკეთებს სიკეთეს. და მოყვარე, რომელიც დარწმუნებულია, რომ დიდ სიკეთეს გიკეთებს, სინამდვილეში დიდ ბოროტებას სჩადის. ცხოვრება დიდი სკოლაა, რომელიც გვასწავლის ადამიანის სიყვარულს. ადამიანის სიყვარული კი ღვთის სიყვარულს გვასწავლის. არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც მტერი არ ჰყავს. ყველანი ცოდვილები ვართ, შეუძლებელია ყველას არგო, ყველას გული მოუგო. ასი კაცის გული რომ მოიგო, შეიძლება ერთი დაგრჩეს ნაწყენი. შეუძლებელია ყველას უყვარდე, ჩვენ ხომ სამოთხეში არ ვართ, მაგრამ შესაძლებელია ჩვენ გვიყვარდეს ყველა. ვეცადოთ, მტრები ჭეშმარიტ სარწმუნოებაზე მოვაქციოთ. ეს დიდი მადლია. არ დაგვავიწყდეს, რომ ქრისტემ ყველასთვის დაღვარა სისხლი. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-22) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე) | |
| ნანახია: 1052 | |
შესვლა საიტზე