იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| როგორ უნდა მოვეპყრათ პრესაში დაბეჭდილ ხატებს
ადამიანების სულიერი და მატერიალური ცხოვრება ერთმანეთთან მჭიდროდ არის გადაჯაჭვული, გვერდიგვერდ თანაარსებობენ და დიდი სიფრთხილე გვმართებს, რომ სიწმინდეები უნებლიეთ არ შევბღალოთ, მკრეხელობა არ ჩავიდინოთ. ადამიანის გარეგნული იერი, ქცევა ეკლესიაში, მოპყრობა სიწმინდეებისადმი მნიშვნელოვნად განმსაზღვრელია იმისა, რამდენად მიუახლოვდება იგი უფალს, რამდენად გახდება მისი მადლის თანაზიარი. წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) ამ საკითხებზე განმარტებებს გვაძლევს.
– მამაო, რა უნდა ვუყოთ პრესის ფურცლებზე გამოსახულ ხატებს და წმინდანებზე დაწერილ სტატიებს, შეიძლება თუ არა ძველი ჟურნალ–გაზეთები, რომლებშიც ისინი დაბეჭდილი, ნაგავში გადავყაროთ? – არავითარ შემთხვევაში! პრესაში დაბეჭდილი წმინდა გამოსახულელების ნაგავში გადაყრა დაუშვებელია! ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ გაზეთზე გამოსახული ხატი თავისთავად ნაკურთხი შეიძლება არ იყოს, მაგრამ მას უნდა გავუფრთხილდეთ. თუ ასეთი ჟურნალ–გაზეთი ბევრი დაგიგროვდათ, ჯობია, დაწვათ, ვიდრე ნაგავში ჩაყაროთ. წმინდა გამოსახულებების მიმართ უდიერი მოპყრობა, უფლის სასჯელს გამოიწვევს. – რამდენად გამართლებულია, მობილურ ტელეფონში ან კომპიუტერის ეკრანზე გვქონდეს ხატების გამოსახულებები? – რა თქმა უნდა, ადამიანს სიამოვნებს წმინდა გამოსახულებებს უცქიროს კომპიუტერის, ტელევიზორისა თუ მობილური ტელეფონის ეკრანებზე, მაგრამ ამ დროს უდიდესი სიწმინდეების გაუბრალოება და ფამილარიზაცია ხდება. ამ ხატებსა და წმინდა გამოსახულებებს, რომლებიც გვაქვს მობილურ ტელეფონში, ვიდებთ ჯიბეში, დღის განმავლობაში შევდივართ სველ წერტილებში, აქეთ–იქით გადავდებთ და გადმოვდებთ და ა.შ. ამიტომ სასურველი არ არის, ტელეფონებსა და კომპიუტერებში გვქონდეს. წმინდა გამოსახულებებს და ხატებს თავიანთი ადგილი აქვთ. არ შეიძლება მიწიერი და ზეციერი ერთმანეთში ავურიოთ. თუკი ვინმე ასე იქცევა, მომაკვდინებელ ცოდვას არ სჩადის, მაგრამ სასურველი ნამდვილად არ არის. – როგორ ვემთხვიოთ ხატებს სწორად? – არსებობს ღვთის თაყვანისცემის ხილული და უხილავი ფორმები. ფიზიკური გამოვლინებაა დიდი თუ მცირე მეტანიები, სანთლის დანთება, საეკლესიო რიტუალში მონაწილეობა, ხატების თაყვანისცემა და ა.შ. როცა ადამიანი ხატს ემთხვევა, ეს ნიშნავს, რომ იგი ეამბორა არა ხეს, პლასტმასს ან საღებავს, არამედ იქ გამოსახულ წმინდანს. ამიტომ ხატი, როგორც სარკმელი სულიერი სამყაროსი, ძალიან მნიშვნელოვანია და მას შესაბამისი მოწიწება და თაყვანისცემა სჭირდება. ზოგიერთ ხატს სპეციალური ლოცვა უნდა წაუკითხოთ. ყველა ხატი მეტნაკლებად სასწაულმოქმედია, მაგრამ ზოგიერთი ღვთის განსაკუთრებულ მადლს ატარებს, ისინი ადამიანების ლოცვას სწრაფად ისმენენ და შეეწევიან, ამიტომ მათ მსწრაფლშემსმენელ ხატებსაც კი უწოდებენ. მაგალითად, არსებობს ღვთისმშობლის მსწრაფლშემსმენელი ხატი. ჩვენს ეკლესიაში დაბრძანებულია ხატი, რომელსაც "მოულოდნელი სიხარული" ეწოდება და ასევე მსწრაფლშემსმენელია. არ მეგულება ადამიანი, რომელსაც მისგან მოულოდნელი სიხარული ან დახმარება არ მიეღოს, თუ, რა თქმა უნდა, მისდამი აღვლენილი ლოცვა პატიოსანი და გულმართალია. – თუ ადამიანი გარკვეული მიზეზების გამო დილა–საღამოს ლოცვას ვერ ახერხებს, რა უნდა გააკეთოს? – ლოცვა სულიერი მეცნიერება, ურთულესი და უფაქიზესი რამ არის. ამ დროს უფალთან დიალოგს იწყებ, რაც შესაბამის დამოკიდებულებას და მოწიწებას ითხოვს. არ შეიძლება ლოცვები დეკლარაციასავით წაიკითხო. ამიტომ ეს რიტუალი დიდ ყურადღებას მოითხოვს. ადამიანი თუ არ ლოცულობს, მას გამართლება არ აქვს. თუ გვინდა, რომ ჩვენს ცხოვრებაში დადებითი ცვლილიბები მოხდეს, წარმატებები მოვიპოვოთ და გზა გაგვეხსნას, უნდა ვილოცოთ. ლოცვა, ანუ ღმერთთან დიალოგი, როგორი მიზეზიც უნდა გვქონდეს, არასოდეს უნდა გადავდოთ. – ყოველი ზიარების წინ უნდა ჩავაბაროთ აღსარება? – ზიარებისა და აღსარებების სიხშირეს ღმერთი მოძღვრის პირით გვიდგენს, რადგან, თუკი ადამიანი აღსარების საიდუმლოში წამდაუწუმ მიიღებს მონაწილეობას, შეიძლება მის მიმართ მექანიკური დამოკიდებულება გაუჩნდეს, გაუბრალოვდეს. ადამიანის სულიერი მდგომარეობის მიხედვით, მოძღვარმა უნდა გადაწყვიტოს, რამდენჯერ თქვას აღსარება ან ეზიაროს. – როგორ უნდა დავდგეთ ეკლესიაში? – ეკლესია არის ადგილი, სადაც ყოველივე ამსოფლიური ამაოებისგან უნდა გათავისუფლდე. ადამიანმა უნდა სცადოს, გამთლიანდეს უფალთან, მას მიეახლოს, რაც ჩვენგან სიმშვიდეს და კონცენტრაციას მოითხოვს. რაც ამაში ხელს გვიშლის, ყველაფერი თავიდან უნდა მოვიშოროთ. ეკლესიაში შესულ ადამიანს სულიერი სიმტკიცე უნდა გააჩნდეს. გონება ღვთისკენ უნდა ჰქონდეს მიმართული და ფეხებით მყარად იდგეს მიწაზე. ზოგჯერ ისე ხდება, რომ გონება გაგეფანტება, დიდი ხნის უნახავი ვიღაც მოვა, რაღაცას გკითხავენ ან მოგთხოვენ და ამ დროს სხვა საკითხზე გადაერთვები. ყველაფრის მიუხედავად, უნდა ვცადოთ, რომ გონება არ გაგვეფანტოს. ღვთის სახლში ყოფნა განსაკუთრებულ პასუხისმგებლობასა და შინაგან დისციპლინას მოითხოვს. ეკლესიაში დგომის მთავარი წესი ყურადღებაა. ტაძარში ლოცვისთვის და სინანულისთვის უნდა შეხვიდე და მზად უნდა იყო, ეს მთელი გულით და გონებით გააკეთო. – როგორი უნდა იყოს ქრისტიანის ჩაცმულობა? – ქრისტიანმა უნდა დაიცვას როგორც სულიერი, ასევე ფიზიკური ჰიგიენა. რაც მართლმადიდებელმა ეკლესიამ დაგვიდგინა, ყველაფერი უნდა შევასრულოთ. მორწმუნე ქრისტიანმა თავისი სამოსით სხვა არ უნდა დააბრკოლოს, ცოდვაში არ ჩააგდოს. ჩვენ ისედაც ბევრი ცოდვა გვაქვს და კიდევ სხვისი ცოდვებიც რომ არ დავიდოთ, სამოსის შერჩევისას მეტი სიფრთხილე გვმართებს. ადამიანის გარეგნობა, ჩაცმულობა მისი შინაგანი ბუნების, მდგომარეობის გამოხატულებაა, ამიტომ ამას ყურადღებით უნდა მოვეკიდოთ. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-21) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 1930 | |
შესვლა საიტზე