იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| როგორ გავუმკლავდეთ მარტოობას ეკლესია გვასწავლის, რომ ხიბლი და ამპარტავნება, ბილწსიტყვაობა, სასოწარკვეთილება და ჰოროსკოპებით მკითხაობა მომავალზე – უფლის წინაშე ჩადენილი ყოველდღიური ცოდვებია. როგორ გავთავისუფლდეთ მათგან?ამ თემებზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება. – მამაო, რა არის ხიბლი და როგორ უნდა მოიქცეს ხიბლში ჩავარდნილი ადამიანი? – ხიბლი მართლაც მაცდური მდგომარეობაა, როცა ადამიანი ვეღარ ამჩნევს მასში ფესვგადგმულ, მაცდურ სულიერ ორიენტაციას, მცდარ სულიერ შეგრძნებას, რომელიც მას ნეტარების, სხვებზე მაღლა დგომის, გამორჩეულობის მდგომარეობაში აყენებს. ადამიანი თავისთვის სასურველ ილუზიებს რეალობად აღიქვამს. რა უშველის ასეთ ადამიანს? მან ქრისტე უნდა მიიღოს. თავმდაბლობა, მორჩილება უნდა ისწავლოს. მან თავის ცხოვრებას უნდა გადახედოს, აღსარება თქვას. თუკი ადამიანს ვინმეზე ბოღმა აქვს და ხიბლის მდგომარეობიდან ცდილობს, რჩეულის იერი მიიღოს, ადრე თუ გვიან დაიღუპება, რადგან ის ფსიქიკურადაც აირევა. ეს მდგომარეობა თითქოს უვნებელი ჩანს, მაგრამ სინამდვილეში ძალიან მავნებელია. აქედან ერთი ნაბიჯია სულიერ უდაბნომდე, ხრიოკამდე, რომელშიც არაფერი იზრდება და ადამიანის სულიც უდაბნოს ემსგავსება. რაც უფრო სულიერია ადამიანი, მით უფრო თავმდაბალია, მით უფრო ეშინია ღვთისა, მით უფრო მორჩილია, მით უფრო თვლის, რომ ის არის ცოდვილი და სხვაზე არაფრით უკეთესი. თუ ადამიანი ამპარტავანია, მას ჰგონია, რომ მარტო თვითონ არის მართალი, სხვა კი ცდუნებასა და ხიბლშია. როცა ვხედავთ, რომ ადამიანი ამ ცოდვამ შეიპყრო, უნდა ვამხილოთ, უნდა მივუთითოთ. ამპარტავანი უნდა ეცადოს, სხვისი აზრი გაითვალისწინოს, დაუჯეროს. ყველაფერს ქრისტიანული სარწმუნოებიდან გამომდინარე უნდა შევხედოთ. ადამიანმა მთვარეულივით არ უნდა იაროს, ყველაფერს რეალურად შეხედოს. ხიბლში ჩავარდნილი ადამიანი სწორედ მთვარეულის მდგომარეობაშია. – ბილწსიტყვაობა ისეა შემოსული ჩვენს ყოფაში, ხანდახან ვერც ვამჩნევთ მას ან ვამჩნევთ, მაგრამ არაფრად მიგვაჩნია. რა გზებით შეუძლია ადამიანს მისგან გათავისუფლება? – ეს ძალიან აქტუალური და მტკივნეული საკითხია. წმინდა მამები უამრავ რჩევას გვაძლევენ, თუ როგორ დავაღწიოთ თავი ბილწსიტყვაობის ცოდვას. საშინლად უარყოფითი ენერგეტიკა, რომელიც ამ საქციელს მოაქვს, დღესდღეობით ყველა მხრიდან გვარტყამს, ასეთი სიტყვები ყველასგან გვესმის, დიდისგან თუ პატარასგან, ქალისგან თუ კაცისგან. ეს საკმაოდ მძიმე ფონს ქმნის, ჩვენს სულიერ განვითარებას აფერხებს. ის ადამიანები, ვინც ბილწსიტყვაობენ, მეტნაკლებად სხვებსაც უბიძგებენ მსგავსი საქციელისკენ. ამ დროს ის ემსგავსება არა ღვთის ხატებას, არამედ დეგრადირებულ ინდივიდს. ყველაზე კარგი საშუალება, რომ მსგავს ცოდვაში არ ჩავვარდეთ და არ გავხდეთ მყრალი სიტყვის მთქმელნი, არის თავის არიდება ასეთი ადამიანებისგან. არ უნდა ვიყოთ მაგინებლები საკუთარი მშობლების და მოკეთე ადამიანების, არც ჩვენი მტრების. მასებს, ხალხმრავალ ადგილებში სიარულს თავი უნდა ავარიდოთ. ვინც ბილწსიტყვაობს, ისინი არამარტო საკუთარ თავს აგდებენ ცოდვაში, არამედ სხვებსაც ამისკენ უბიძგებენ და გარშემომყოფებს თრგუნავენ. პირველი ზღუდე, რომ თავი ავარიდოთ მსგავს ადამიანებთან ურთიერთობას, არის ლოცვა. ბილწსიტყვაობა დღევანდელი საზოგადოების ტრაგედიაა. მათ არ იციან სიტყვის ფასი, რომელსაც ძალიან დიდი ძალა აქვს. თუ დააკვირდებით, დილიდან რა სიტყვებითაც დავიწყებთ, მთელი დღე ისე მიდის. ამიტომ არის, რომ დილის ლოცვები აუცილებლად უნდა წავიკითხოთ, რომ ჩვენი გზა გახსნას და ჩვენმა მფარველმა ანგელოზმა დაგვიფაროს. ადამიანი დილიდანვე რომ იწყებს გინებას, განკითხვას, წუწუნს, ის დღე მთლიანად გამრუდებულად ჩაივლის. – ხდება ისე, რომ სხვადასხვა მიზეზის გამო ადამიანი მარტო რჩება. რას ურჩევდით მას, როგორ გააგრძელოს ცხოვრება? – მარტოობა ადამიანისთვის კარგი არ არის. თუკი ადამიანი ცხოვრებისეული მოვლენებისგან განმარტოვდა, მას მფარველი ანგელოზი მაინც არ მოშორდება. მარტო არავინ არასდროს არის, ისევე როგორც უპატრონო არავინ არის, იმიტომ, რომ ყველას პატრონი ღმერთია. ადამიანს შეუძლია მარტოობა ეკლესიური ცხოვრებით გადალახოს. ეს იქნება იმ სულიერ ოჯახში მისვლა, რომელსაც ჰქვია ეკლესია და მრევლი. იქ უამრავი ადამიანი დაუდგება გვერდით, ისინი მის მარტოობას შეავსებენ. მარტოდ დარჩენილი სასოწარკვეთილებაში კი არ უნდა ჩავარდეს, არამედ ეს უფრო დიდი ბიძგი უნდა გახდეს სულიერი ცხოვრების დასაწყებად. ეკლესია ყველას მოუწოდებს სულიერი ცხოვრებისკენ და იმისკენ, რომ ღმერთზე ფიქრს მეტი დრო დაუთმოს. მარტოობას უფლის ნუგეში, სულიწმინდა ავსებს. – რას ურჩევდით მათ, ვინც ჰოროსკოპებში ამოკითხული პროგნოზების მიხედვით მოქმედებს? – ადამიანი, როცა თვალს დახუჭავს ან სარდაფში ჩავა და იქიდან დაიწყებს ქვების სროლას, ათი მიზანი რომ გაუკეთო, შემთხვევით ერთს გაარტყამს. შემდეგ იტყვის, აი, ხომ ხედავთ, ვთქვი და გავარტყიო. იმას კი არ ფიქრობს, რომ თვალებგახელილს რომ ემოქმედა, თავიდანვე სწორად ემოძრავა, მიზანს უკეთესად გაარტყამდა. არა, ერთხელ რომ გაარტყა, აი, სწორედ ის ყოფილა ნამდვილი პროგნოზი. ერთხელ, შემთხვევით, შეიძლება მართლაც დაემთხვეს რაღაც, მაგრამ იმის თქმა, რომ ეს არის ნამდვილი და ჭეშმარიტი, არ შეიძლება, ეს აბსურდია. ამიტომ სანამ ადამიანი თვალებს აიხვევს, ჩავა სარდაფში და იქიდან დაიწყებს ქვების სროლას, რომ სამიზნეს გაარტყას, მანამდე ჯობია, სარდაფიდან ამოვიდეს, თვალებიდან სახვევი მოიხსნას და დღის და ღვთის სინათლეზე იაროს, რათა კიდევ არ ჩავარდეს ცდუნებასა და განსაცდელში. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-05-12) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 2486 | |
შესვლა საიტზე