იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| როგორ დავიხსნათ თავი წყევლისგან
იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) დღეს წყევლის რაობასა და მის შედეგებზე გვესაუბრება. ცნობილია, რომ განსაკუთრებით საშიში მშობლის წყევლაა შვილის მიმართ, რომლისგანაც თავის დახსნა არც ისე იოლია, თუ ეს ეკლესიის დახმარებით არ მოხდა. როგორ დავიცვათ თავი მისგან, მამა გიორგი განგვიმარტავს. – მამაო, ზოგადად რა ძალა აქვს წყევლას? – წყევლა – ეს არის ღვთის ხატად და მსგავსად ქმნული ადამიანის მიერ ენის, მეტყველების არასწორად, არასაღად გამოყენება, ანუ არა ღვთის სადიდებლად და სულის საცხონებლად, არამედ პირიქით, საზიანოდ მოყვასისა და საკუთარი თავისა. ადამიანი, რომელიც წყევლის მეორეს, მკვლელია და მეორე ადამიანის სულიერად გაწირვა უნდა. ის უშვებს რისკს იმისას, რომ მისი სურვილი ახდეს, რადგან სიტყვას ძალა აქვს. ალბათ ყველა მაწყევარი "ბედნიერი" იქნებოდა, რომ მისი წყევლა ამხდარიყო. უნდა ვეცადოთ, რომ წყევლა არავითარ შემთხვევაში არ გახდეს ჩვეულებრივი მოვლენა. ქრისტემ ადამიანი გამოიხსნა რისგან? წყევლისგან, ცოდვისა და სიკვდილისგან. რა წყევლაზეა ლაპარაკი? ეს არის იმ პირველქმნილი ცოდვისაგან დაწყევლა ადამისა, რომელიც გამოიყვანა ღმერთმა ამ ცოდვისაგან და გამოიხსნა. წყევლა ანუ სასჯელი – ადამის სამოთხიდან გამოდევნა და დაწყევლა – ღვთის მიერ იქნა ანულირებული და განკურნებული. ამიტომ ადამიანი არ უნდა გაბოროტდეს. რომ გამოვიდეს ცოდვის ლაბირინთიდან, უნდა განიწმინდოს გონება, მეტყველება. ადამიანი არ უნდა ასახიჩრებდეს თავის მეტყველებას – დაწყებული ბილწსიტყვაობიდან, დამთავრებული ყოველი უარყოფითი აზრობრივი ცოდვით. წყევლა თვითონ ადამიანის ბუნებას ეწინააღმდეგება. ეს არის ბოროტი შრომის იარაღი, რომლითაც სხვა ადამიანი შეიძლება არამარტო სულიერად დააზიანო, დაამახინჯო, არამედ ამით ამახინჯებ საკუთარ თავსაც. წყევლის შედეგი არის ცოდვა, ცოდვის შედეგი თვითგანადგურებაა, ჯამში, სულიერი სიკვდილი. ამიტომ ის დღე, როცა არავინ დალოცე, არავის კეთილი არ უსურვე, არავის შემატე რაიმე სულიერი სიკეთე მაინც თუ ფიზიკური არა, ჩათვალე, რომ დაკარგულია, მით უმეტეს, თუ ვინმე დაწყევლე და ცუდი იფიქრე. ვეცადოთ, რომ ჩვენი არსების ცენტრი იყოს ღმერთი. ჩვენს აზროვნებაში, ჩვენს მეტყველებაში, ქმედებაში ღვთაებრივი რეალობა ვლინდებოდეს. გვსურს სიკეთე და დალოცვა, ნუ ვუსურვებთ სხვას ცუდს, ნუ დავწყევლით, ნუ ვიფიქრებთ ცუდს. გვსურს, რომ ვისწავლოთ სიკეთე? ვასწავლოთ სხვასაც, ვუსურვოთ სხვასაც სიკეთე. – თუ ადამიანი სულიერად ძლიერია, მასზე მოქმედებს რაიმე წყევლა? – წყევლა არის ის უარყოფითი სიტყვიერი მატრიცა, რომელიც ადამიანში შედის დესტრუქციული ვირუსის სახით და ცდილობს, ადამიანზე უარყოფითი გავლენა რეალიზდეს. მფარველ ანგელოზს განშორებული ადამიანები, რომლებიც არ ეზიარებიან, აღსარებას არ აბარებენ, არ ლოცულობენ, განსაკუთრებით მისაწვდომი არიან უარყოფითი, ჯადოქრული, წყევლითი გავლენებისათვის. თუკი ადამიანი ეკლესიურად ცხოვრობს, იგი ნაკლებად მისაწვდომია, მაგრამ სრულიად არ შეიძლება იყოს დაუზიანებელი და დაცული, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ მასზე ფატალურად იმოქმედებს წყველა. გააჩნია ადამიანის სულიერ სიმკვრივეს. – თუ ადამიანს ჰგონია, რომ ის ვიღაცამ დაწყევლა, ეკლესიის მიერ ხდება თუ არა ამის მოხსნა? – ყველა ადამიანი დაცულია მფარველი ანგელოზისაგან და ყველა ადამიანს, რომელიც მოდის ეკლესიაში და ითხოვს დაცვას ეკლესიისაგან, ენიჭება ეს დაცვა და მფარველობა. აქედან გამომდინარე, როცა ადამიანს მეტნაკლებად აქვს მიყენებული ზიანი და ითხოვს დახმარებას, რა თქმა უნდა, ეკლესიისაგან იღებს მფარველობას და იმ წყევლისაგან იწმინდება, იკურნება. წყევლა არ არის ძნელი მოსახსნელი, ქრისტეს ძალაუფლება იმდენად დიდია, რომ იგი ყველა სივრცეში ვლინდება. წყევლა – ის ინფორმაციული, უარყოფითი ნაკადია, რომელიც ქრისტესთვის არაფერია. უფლის წყალობის მოვლენის შემთხვევაში ყოველგვარი უარყოფითი ველი ადამიანზე უეცრად ნეიტრალიზდება და განქარდება. მთავარია, ადამიანი იყოს მონდომებული და იგი არ ეწინააღმდეგებოდეს მასზე მადლის ზემოქმედებას. თუ ადამიანის სურვილია, ეკლესიის მიერ, ღვთის უზენაესი ძალაუფლებით, განიწმინდება, განიკურნება და არავითარ მითოლოგიურ წყევლას ძალაუფლება არ ექნება. ამ დროს იგი, პირიქით, იკურნება და სულიერი იმუნიტეტით აღჭურვილი ხდება. ყოველდღიურ ცხოვრებაში ისედაც ვაწყდებით უამრავ უარყოფით ენერგიას და ზემოქმედებას. არ არის აუცილებელი, ადამიანმა მაინცდამაინც დაგწყევლოს. დამოკიდებულება განსაცდელებისადმი ზოგჯერ ადამიანს ისეთ ნაზს, აღქმადსა და დაზიანებადს ხდის, რომ იგი მხოლოდ და მხოლოდ ღმერთში ხედავს და პოვებს შვებას. ის ღვთაებრივი ნიჭი, რომელსაც უფალი ადამიანს აძლევს, არის უიშვიათესი ნიჭი, რომელიც ადამიანს ცოდვის ლაბირინთიდან და ჩიხიდან გამოსვლის საშუალებას აძლევს. ყველაზე უფრო დაცული და შემოზღუდული არის ის ადამიანი, ვინც იღებს ქრისტეს სისხლსა და ხორცს. ხშირად მაზიარებელი ადამიანი თითქმის თუ სრულიად მიუწვდომელია ავი და ბოროტი განზრახვებისა და ჯადოქრული ქმედებებისაგან. – როგორც ვიცით, მშობლის წყევლა ყველაზე საშიში და რეალურია. რატომ? – თქვენ იცით, რომ ათი მცნებიდან ერთ–ერთი არის: "პატივი ეცი დედასა და მამასა შენსა, რათა კეთილი გეყოს შენ და დღეგრძელი იყო ქვეყანასა ზედა". აქედან გამომდინარე, მშობელი არის ხატება იმ ზეციური მამისა, რომელიც ადამიანს მიეცა. ამიტომ გარკვეული მენტალური ძალაუფლება აქვს მშობელს, როგორც ავტორიტეტს. მშობელს შეუძლია შვილს გაუხსნას გზა წარმატებისა და ბედნიერებისაკენ, მაგრამ ასევე, სამწუხაროდ, თუკი მშობელი დაწყევლის შვილს, ის უარყოფითად ირეკლება შვილზე, როგორც მის აწმყოზე, ასევე მომავალზე. ამიტომ არავის ვურჩევ, არც ერთ მშობელს, შვილების დაწყევლას, თუნდაც ხუმრობით, თუნდაც მისი გულით დალოცვის ფონზე. მაინც სიტყვა სიტყვაა, რომელსაც ძალა აქვს და არ არის სასურველი, ისედაც ამ მძიმე ცხოვრებაში საკუთარ შვილებს კიდევ გავუმრუდოთ ცხოვრება. – როგორ შეიძლება, რომ მშობლის წყევლა მოიხსნას შვილმა? – რა თქმა უნდა, ეკლესიაში არსებობს სპეციალური ლოცვები ფიცის გახსნის, წყევლის მოხსნის, სულიერი წინსვლის, გზის გახსნის, ჯადოს მოხსნის, ბოროტი გავლენის ნეიტრალიზაციის და ა.შ. რომელიც, ღვთის მადლით, უზარმაზარ ძალას ატარებს. ამ ლოცვებს მე ყოველ შაბათს, დილის თორმეტ საათზე ვიხდი ხოლმე. ცნობილია საეკლესიო პრაქტიკაში ეს ლოცვები, გამოყენებადია და დადებითი შედეგის მატარებელი შესაბამისი საეკლესიო ეპიტემიის და მოთხოვნების ფონზე. – დაბოლოს, მამაო, გაიხსენეთ შემთხვევები, მშობლის მიერ დაწყევლილ შვილებს რა ბედი ეწიათ. – ასეთი მაგალითი საეკლესიო ისტორიაში არაერთია. იყო შემთხვევა, როცა მშობლებს არ უნდოდათ შვილის კონკრეტულ პიროვნებაზე გათხოვება და შვილი მაინც გათხოვდა. მშობლის დაწყევლის გამო – არ გამრავლდეთო, მათ შვილი არ ეყოლათ და მთელი ცხოვრება იყო სატანჯველი. იყო შემთხვევები, როცა დედისა და მამის ლოცვა–კურთხევის გარეშე შექმნილი ოჯახები მალე დაინგრა. არსებობს შემთხვევები, როცა პირიქით, მაწყევარ დედას და მამას დაუბრუნდათ თავიანთი წყევლა და შვილი ბედნიერი გამოდგა, ისინი კი იყვნენ დასჯილები. არსებობს მრავალი შემთხვევა, როცა მშობლების წყევლა ფსიქიკურ გადახრას იწვევს ადამიანში. ძალიან დიდი დარტყმა მიდის ფსიქიკაზე მშობლის დაწყევლის და ზოგადად წყევლის შემთხვევაში – ღამით უძილობა, ნევროზი, შიზოფრენია და ა.შ. ვინც წყევლის, ძალიან ხშირად იმათ ემართებათ ფსიქიკური შეშლილობა და ცხოვრება მთლიანად აერევათ ხოლმე. | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-26) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე) | |
| ნანახია: 10458 | |
შესვლა საიტზე