მთავარი » სტატიები » სტატიები |
რატომ ვიკეთებთ საქორწინო ბეჭედს მარჯვენა ხელზე
ბოლო დროს ხშირად ლაპარაკობენ, რომ ბოლო ჟამია მოახლოებული. ამ შიშს უკანასკნელ პერიოდში მომხდარი მოვლენები, ბუნებრივი კატაკლიზმები და სხვადასხვა ქვეყანაში მიმდინარე ომებიც აძლიერებს. მართლმადიდებელი მოძღვრები ბოლო ჟამის ერთ–ერთ ნიშნად სექტანტთა მომრავლებასაც ასახელებენ და მორწმუნეებს ურჩევენ, რომ მათგან თავი შესაბამისი არგუმენტებით დაიცვან. ამისთვის კი სექტოლოგიის სწავლასაც გვირჩევენ.
"სარკის" ამ ნომერში ცრუმოძღვრებების მომრავლების და ბოლო ჟამის თემასთან ერთად წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) საქორწინო ბეჭდის მნიშვნელობაზე, ასევე "ძველი" და "ახალი" საეკლესიო კალენდრების თემაზე გვესაუბრება. – ხშირად რომელიმე სექტის წარმომადგენელი ქუჩაში გვაჩერებს და ცდილობს, თავისი სწავლების შესახებ ინფორმაცია მოგვაწოდოს. რა უნდა დაუპირისპიროს მას ქრისტიანმა მორწუნემ, რითი დაიცვას თავი? – მორწმუნე ადამიანი რაც უფრო ეცნობა არასწორ სწავლებებს, მით უფრო მტკიცდება თავისი სარწმუნოების ჭეშმარიტებაში, ანუ მტკიცდება მართლმადიდებლობაში. იცის, რა არის ჭეშმარიტი რწმენა. აქვს უზარმაზარი საუნჯე იმისათვის, რომ ნებისმიერ ცრუმოძღვრებას არგუმენტებით დაუპირისპირდეს. ასეთი ადამიანი შეიარაღებულია ძლიერი საჭურველით, როგორც გონებრივად, ასევე სულიერად. ის ატარებს საკმაოდ დიდ პოტენციალს იმისას, რომ არამარტო თვითონ იყოს სწორ გზაზე, არამედ სხვებიც ატაროს. ჩვენ განსაკუთრებულად მძიმე დროში ვცხოვრობთ. ჩვენ გვერდით არიან ადამიანები, რომლებსაც გამრუდებული ცნობიერება აქვთ. ბევრი დაფარული თუ ხილული მოვლენაა ქრისტიანული სულიერების წინააღმდეგ მომართული. ამიტომ გვმართებს შიში ღვთისა და უფრო მეტი ლოცვა, რაც აუცილებლად გადაგვარჩენს. ადამიანის მიერ წარმოთქმული ერთი ლოცვა, ეს იქნება სახლში თუ გარეთ, დიდი ძალის მატარებელია. განსაკუთრებული ძალა აქვს იესოს ლოცვას: "უფალო, იესო ქრისტე, შემიწყალე, მე ცოდვილი!". ლოცვით იწმინდება გონება, გული და ადამიანი მცდარ გზაზე არ დგება. სექტანტებთან, ერესებთან დაპირისპირების ყველაზე დიდ ძალას მართლმადიდებლური სარწმუნოება და ჯვარი გვაძლევს. ჩვენს საუკუნეში ბევრი ნიშანია იმისა, რომ ანტიქრისტეს მოსვლას ველოდოთ, თუმცა ამის დრო და ჟამი არავინ უწყის. – ანტიქრისტეს მოსვლის შიშს ისიც აძლიერებს, რომ დედამიწაზე ბევრი კატაკლიზმი ხდება. – თუ დავაკვირდებით, კაცობრიობის დრამა ბოლოსკენ არის წასული, თითქოს ყველა მეორედ მოსვლის მოლოდინშია. ამას მიანიშნებს ბუნებრივი კატაკლიზმები, ერესული სწავლებების სიმრავლე და პოპულარობა, მათი აგიტაცია–პროპაგანდის გაზრდა. დღეს მსოფლიოში ბევრი ტრასნაციონალური კორპორაცია მოქმედებს, რომლებიც აფინანსებენ იმას, რომ ომები დაიწყოს, აშენებენ სამხედრო კომპლექსებს ა.შ. პარალელურად ხდება შემოტევა მართლმადიდებლური მოძღვრებაზე. ამ დროს ჩვენ არ გვაქვს უფლება, თვალები დავხუჭოთ და თავი სილაში ჩავრგოთ. ფსევდოდემოკრატიული სისტემები ცდილობენ, ცრუმესიის მოსვლისთვის ნიადაგი შეამზადონ. ამიტომ ფხიზლად უნდა ვიყოთ. ჩვენს სარწმუნოებასაც უნდა ჩავუღრმავდეთ და სექტოლოგიაც უნდა შევისწავლოთ. მათ ცრუსწავლებებს ცოდნით უნდა დავუპირისპირდეთ. – ჩვენი მკითხველებისთვის საინტერესო ერთ კონკრეტულ თემასაც შევეხოთ – მართლმადიდებლებს საქორწინო ბეჭდის სატარებლად რატომ აქვთ განკუთვნილი მარჯვენა ხელი? – ადამიანი საქმეს მარჯვენა ხელით უფრო მარჯვედ, უფრო კარგად აკეთებს. მარჯვენა ხელს ყოველთვის უპირატესობას ანიჭებდა ადამიანი. მარჯვენით ვწერთ, ვიბრძვით, ვესალმებით, პირჯვარს ვიწერთ... იერარქიულადაც მარჯვნივ დგომა აღემატება მარცხნივ დგომას: ეპისკოპოსს ღვთისმსახურებისას მარჯვნივ უპირატესი მღვდელი უდგას; მეფეც მარჯვნივ ისვამდა თანამეფე შვილს; ძე ღმერთიც ადამიანური ბუნებით დაჯდა მარჯვენით მამისა და კაცობრივმა ბუნებამ ღვთაებრივის თანასწორი ძალაუფლება მიიღო; ქრისტეც ცხონებულ სამწყსოს მარჯვნივ იყენებდა. – რატომ არის საქორწინო ბეჭედი მრგვალი? – რგოლს არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული, საქორწინო ბეჭედი მარადისობის სიმბოლოა და ამიტომაც არის მრგვალი. ის ცოლ–ქმრის მარადიულად ერთად ყოფნის ნიშანია. უფალთან ცოლ–ქმრის მარადიულად ერთად ყოფნა მათ ღვაწლსა და მართალ ცხოვრებაზეა დამოკიდებული. – ხშირად სვამენ კითხვას, რატომ ვზეიმობთ საეკლესიო დღესასწაულებს ძველი კალენდრით და არა გრიგორიანულით? – მართლმადიდებლებმა ასეთ ადამიანებს იქით უნდა ვკითხოთ – რატომ უნდა ვუღალატოთ უძველეს ტრადიციას და გადავიდეთ გრიგორიანულ კალენდარზე?! ჩვენთვის ტრადიციას ხომ უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. თანაც იულიუსის კალენდარი, რომლის ათვლის სისტემა ვარსკვლავთა განლაგებას ეფუძნება და მზეც გათვალისწინებულია, უფრო ძლიერი სიმბოლური დატვირთვით წარმოაჩენს ეკლესიის მთლიან სამყაროსეულ მნიშვნელობას, ვიდრე გრიგორიანული კალენდარი, რომლის ათვლის სისტემა მხოლოდ მზის მდგომარეობას ეფუძნება. სხვათა შორის, ამ ორი კალენდრის ათვლის სისტემათა სხვადასხვაობის გამო აბსურდულად გვეჩვენება მსჯელობა იმის შესახებ, თუ რომელი უფრო ზუსტია. გრიგორიანული კალენდრის შემოღებით საეკლესიო ცხოვრებაში საუკუნეების განმავლობაში არსებული კანონზომიერება დაირღვევა. ასევე შეიცვლება მარადისობის ის ხატი, რომელიც ასე ჰარმონიულს ხდის ქრისტიანის რელიგიურ ცხოვრებას და რომელიც ასე მშობლიური და ძვირფასია ყოველი ჭეშმარიტი მორწმუნისათვის. ისიც უნდა ითქვას, რომ ყველა ისინი, რომლებიც მორწმუნეებს კალენდრის შეცვლისკენ გვიკიჟინებენ, რელიგიური ცხოვრებიდან შორს დგანან. მათთვის ეკლესია უბრალოდ ადამიანური ორგანიზაციაა, რომელსაც შეიძლება სახელმწიფოში მხოლოდ უმნიშვნელო პოლიტიკური დატვირთვა გააჩნდეს. ყველაზე მნიშვნელოვანი მაინც ის არის, რომ თავად უფლისათვის არის სათნო ძველი საეკლესიო კალენდარი. მართლმადიდებლურ სამყაროში მრავალი ის სასწაული, რომლებიც საეკლესიო დღესასწაულებს უკავშირდება, სწორედ ამ კალენდრის, ანუ ძველი სტილის მიხედვით აღესრულება. ამ სასწაულთა შორის ერთ–ერთი უდიდესი აღდგომის წინა შაბათს მაცხოვრის საფლავზე მართლმადიდებელი პატრიარქის ხელში ღვთაებრივი ცეცხლის გარდამოსვლაცაა. ეს სასწაული სწორედ მაშინ აღესრულება, როდესაც ამ დღეს მართლმადიდებლები ძველი სტილით აღნიშნავენ. ასე რომ, მის შეცვლაზე ლაპარაკი არ შეიძლება. ანა ნოდია | |
კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-04) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე) | |
ნანახია: 5018 | |