იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| "ღამით განსაკუთრებით ძლიერდება ბოროტი"
მორწმუნე ქრისტიანს ხშირად უჩნდება აზრი, რომ ამა თუ იმ რელიგიურ საკითხში სრულად ვერ ერკვევა. მართლმადიდებლობა ამოუწურავია და მუდმივად ცოდნის გაღრმავებას, სარწმუნოების შეცნობას მოითხოვს. სამწუხაროდ, ზოგიერთნი ამ კითხვებს თავადვე სცემენ პასუხს თავიანთი გემოვნებით თუ შეხედულებით.
რას ნიშნავს ჯვარი, რატომ უნდა ვატაროთ იგი, რას ნიშნავს ღვთის ხატად და მსგავსად ყოფნა, აქვს თუ არა ყველა ადამიანს ბოძებული ღვთისგან ტალანტი? ეს ის კითხვებია, რომლებზეც პასუხი ბევრს აინტერესებს. სწორედ ამ საკითხებზე გვესაუბრება წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე). – რას ნიშნავს ღვთის ხატება და მსგავსება და შეიძლება თუ არა ის დაკარგოს ადამიანმა? – ღვთის მსგავსების შეძენას და მის დაკარგვას თავისი ხარისხები აქვს. ღვთის ხატების დაკარგვას ადამიანში მისი დაბნელება მოსდევს. ხატება მოასწავებს ნიჭს, რომელიც ღმერთმა ადამიანს მისცა. მსგავსება კი მოასწავებს იმას, რომ ადამიანი სულიერად და მორალურად არის ვალდებული, დაიცვას და წარმოაჩინოს საკუთარ თავში ზემოხსენებული ხატების ნიჭი. წმინდა მამები ღვთის ხატებაში გულისხმობდნენ ადამიანის სულიერი შესაძლებლობისა და ნიჭიერების ჯამს. მათი თქმით, ადამიანში ღვთის ხატება მოიცავს მორალს, თავისუფლებასა და უკვდავებას. წმინდა გრიგოლ ღვთისმეტყველი ღვთის ხატს ადამიანის სულს უწოდებს. ეკლესიის ზოგიერთი მამა ღვთის მსგავსებაში გულისხმობდა შემოქმედებით უნარს. შემოქმედმა თავის ქმნილებაში ჩადო თავის მსგავსი შემოქმედების უნარი. ღმერთი ქმნის არარსებულისგან, თანაც უშრომლად და მეყსეულად. ადამიანს კი შემოქმედებისთვის სჭირდება ნივთიერება, იარაღები, აზროვნება, დრო, შრომა და ა.შ. და მაინც, ადამიანი, რომელიც რაღაცას ქმნის, გარკვეულწილად მიემსგავსება თავის შემოქმედს – ხატება ემსგავსება პირველ ხატს. – რაში მდგომარეობს ჯვრის საიდუმლო? რატომ ვცემთ თაყვანს ჯვარს? – ზოგისთვის ჯვარს არანაირი რელიგიური დატვირთვა არ აქვს. ამ ადამიანებისთვის ჯვარი არის ორი ფიცარი ან ლითონის რაღაც ფორმის სხეული. რა თქმა უნდა, ასე არ არის. ჯვარი დიდი საიდუმლოა. პირველ რიგში, იმიტომ, რომ მასზე გამოსახულია ჯვარცმული ქრისტე, მესია, რომელიც აღმასრულებელია ყოველთა წინასწარმეტყველებათა. მეორე – იმიტომ, რომ ჯვარზე გაკრულია ყოვლის შემოქმედი უფალი. მესამე – ჯვარზე გაკრულია სრული კაცი, ძე ღვთისა და ძე კაცისა, რომელმაც თავისი საკუთარი ნებით და არა იძულებით ან ჩვენი დამსახურების გამო, დაიმდაბლა თავი თვისი ჩვენთვის, ჩვენი გადარჩენისთვის და ცხოვნებისთვის და ჯვარს ეცვა. ქრისტე ამბობს: "ვინც მე მიხილა, მანვე იხილა მამა, რამეთუ მამა და მე ერთნი ვართ". "ჩემი მორწმუნე არ მოკვდება, არამედ საუკუნო სიცოცხლეს დაიმკვიდრებს". ჯვარი ფორმით შეიძლება ჩვენზე პატარა იყოს, მაგრამ მისი მნიშვნელობა სულიერი თვალსაზრისით განუზომელია. მასზე გამოსახულია მაცხოვარი, რომელიც მზად არის მიიღოს ჩვენი ლოცვა, ჩვენი სინანული და აღსარება. მაცხოვარი ყოველთვის მზად არის ჩვენ დასახმარებლად. იგი მიმსჭვალულია ჯვარზე, თავი დახრილი აქვს, თვალებშიც არ გვიყურებს, რომ არ შეგვრცხვეს ჩვენი ცოდვების აღსარების. დიდი ძალა აქვს ჯვარზე გაკრული მაცხოვრის წინაშე ლოცვას. სახლში ყველას უნდა გვქონდეს ჯვარი, უმჯობესია – ჯვარცმა. ეშმაკს ისე არაფრის ეშინია, როგორც ნაკურთხი ჯვრის, რადგან მან, ვინც ჯვარზეა გამოსახული, ანუ იესო ქრისტემ, გაანადგურა ეშმაკის ძალაუფლება. წმინდა მამა ეფრემ ასური ამბობს: "ჯვარი აღდგომაა მკვდართა, ჯვარი სასოებაა ქრისტესი, ჯვარი კვერთხია უძლურთა, ჯვარი ნუგეშია გლახაკთა, ჯვარი კედელია მტერთაგან დასაცავი, ჯვარი მამაა ობოლთა, ჯვარი დამმოძღვრელია მართალთა, ჯვარი ნუგეშინისმცემელია მწუხარეთა, ჯვარი მცველია ჩვილთა, ჯვარი გვირგვინია ხუცესთა, ჯვარი ნათელია ბნელთა შინა მჯდომარეთათვის, ჯვარი ქადაგებაა წინასწარმეტყველთა, ჯვარი უბიწოებაა ქალწულთა, ჯვარი სიხარულია მღვდელთა, ჯვარი საფუძველია ეკლესიათა, ჯვარი სიმტკიცეა სამყაროსი, ჯვარი შემმუსვრელია წარმართთა, ჯვარი საცდურია იუდეველთათვის (და საერთოდ, მწვალებელთათვის), ჯვარი უძლურთა ძლიერებაა, ჯვარი მკურნალია და აღმადგენელია ავადმყოფთა, ჯვარი პურია მშიერთა და წყალი მწყურვალთა. ჯვარი ყოველივეა ყოველთათვის". – როგორც ვიცით, უნიჭო ადამიანი არ იბადება, ღმერთმა ყველას მისცა რაღაც ტალანტი, თუმცა მაინც გაგვიგია ადამიანებისგან, ღმერთმა მე არაფერი დამაბერტყაო. – რა ტალანტიც მოგვცა ღმერთმა, იმას უნდა მოვუფრთხილდეთ. არავინ უნდა თქვას, ღმერთმა დამტოვა, არ მომცა არანაირ ტალანტიო. ეს იქნება ღვთის გმობა. სიცოცხლე მოგვცა ღმერთმა, განა ეს ჯილდო არ არის?! განა შენ დაგიმსახურებია, რომ ცოცხალი ხარ?! განა სახარება, რომელიც ღმერთმა მოგვცა, ჯილდო არ არის?! ყველაფერი ღმერთმა მოგვცა უსასყიდლოდ, თან დაგვავალა, დამინახე და მადიდეო. ყველაზე დიდი ჯილდო არის, რომ ჩვენ გვყავს უფალი ჩვენი, იესო ქრისტე, ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი და წმინდანები. განა ჯილდო არ არის, რომ ეკლესია გვაქვს?! ჯვარიც ჯილდოა, რომელიც ჩვენ არ დაგვიმსახურებია. ყველაფერი ეს არის დამადასტურებელი ღვთის წყალობისა. ჩვენი ბედნიერება დამოკიდებული არის იმაზე, თუ როგორ ვეპყრობით ჩვენს სარწმუნოებას, მოყვასს, როგორ ვეპყრობით საკუთარ თავს. ჩვენი გარემო ჩვენი ანარეკლია, ჩვენი ცხოვრებაც ჩვენგან მომდინარეობს. – ამბობენ, რომ ბევრი ძილი ცოდვაა. – სახარება გვეუბნება, რომ მუდამ მღვიძარების მდგომარეობაში უნდა ვიყოთ. ეს უნდა გავიგოთ როგორც ფიზიკური, ისე სულიერი თვალსაზრისით. ბევრი ძილი არ არის კარგი. ცხოვრების ერთ მესამედს ადამიანი ისედაც ძილში ატარებს. ცოტას თუ მოვუკლებთ ძილს და ძილის ხარჯზე ლოცვას გავაძლიერებთ, უკეთესი იქნება. მერე ორგანიზმიც შეეჩვევა ასეთ ყოფას და ბევრ ძილს აღარ მოგვთხოვს. მეტი ლოცვით, მეტი წაკითხვით უკეთ შევიმეცნებთ ქრისტეს საიდუმლოებებს. ზოგს ჰგონია, რომ ღვიძავს, სინამდვილეში კი სულიერ მძინარებაშია, რადგან ჯერ ქრისტიანად არ მოქცეულა. ჩვენი სულის მაღვიძარაა ეკლესიის ზარების რეკვა. სახარებაში ნათქვამია, რომ მარადის უნდა გვეღვიძოს, რადგან არ ვიცით, როდის მოვა უფალი. ჩვენ არ ვიცით, როდის იქნება მეორედმოსვლა და არც ჩვენი სიკვდილის ჟამი ვიცით. მღვიძარებაში მყოფ ადამიანს ეშმაკი ვერაფერს დააკლებს. როცა სახლის პატრონს არ სძინავს, სახლს ხომ ვერ გამოუთხრის ძირს ვერავინ. ეს სულიერ სახლსაც ეხება. განა ჩვენი სხეული სულის ტაძარი არ არის? ნეტარია ის წევრი ეკლესიისა, რომელსაც მარად ღვიძავს სულიერად. შეიძლება ფიზიკურად გეძინოს, მაგრამ ძილშიც კი ლოცვით მდგომარეობაში იყო. როდესაც იძინებ, ღმერთს უნდა შეავედრო თავი. ღამით განსაკუთრებით ძლიერდება ბოროტი სული. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-07) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე). | |
| ნანახია: 1591 | |
შესვლა საიტზე