იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| "უფალს მართალი უყვარს, მაგრამ ცოდვილს სწყალობს" "ითხოვე და მოგეცემა" – ეს გამოთქმა ბევრს პირდაპირი მნიშვნელობით ესმის ღმერთთან ურთიერთობისას. ლოცვა აუცილებელია, როგორც ღმერთთან სულიერი კავშირი, მაგრამ არასწორმა ლოცვამ, არასწორმა თხოვნამ, შესაძლოა ღვთის განრისხება გამოიწვიოს. უფრო მეტიც, ღვთის სახელის ამაოდ ხსენებამ და სულიწმინდის შეწუხებამ შესაძლოა კაცობრიობა დიდ კატაკლიზმებამდე მიიყვანოს. უფრო კონკრეტულად ამ თემის შესახებ წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი მამა გიორგი(სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, რა ადგილი უნდა ეჭიროს ლოცვას მორწმუნის ცხოვრებაში? – მორწმუნის ძირითადი ცხოვრებისეული ამოცანაა განღმრთობა, ანუ სულის გადარჩენა. ეს ლოცვის გარეშე შეუძლებელია. გვგონია, რომ ხანდახან თუ არ ვილოცებთ, ის დღე მაინც ჩვეულებრივად გავა, არადა ასე არ არის. ის გამოცდები და ცხოვრებისეული მინუსები სწორედ განწმენდით და ღვთის შეწევნით გადაილახება. ღვთის შეწევნას თხოვნა და ვედრება უნდა. ლოცვა საჭიროა, მაგრამ არა – აკვიატებული, მომაბეზრებელი და სულიწმინდის შემაწუხებელი. ლოცვას დიდი ძალა აქვს. მას ერთ–ერთი მნიშვნელოვანი ადგილი უნდა ეჭიროს ჩვენს ცხოვრებაში, განსაკუთრებით მარხვაში. ლოცვა ის აუცილებელი პირობაა, რომლის გარეშე არც მარხვას აქვს ძალა და არც არაფერს. ლოცვა ღმერთთან საუბარია, სულიერ ძალებს, განახლების საშუალებას გვაძლევს. ეს ერთი დღის საქმე არ არის, არამედ ერთი მთლიანი პროცესია. – მნიშვნელობა აქვს ლოცვის სიტყვებს? – რა თქმა უნდა. ადამიანმა ლოცვა სწორად უნდა აღავლინოს, ისეთი, როგორსაც ეკლესია ასწავლის და არა რაღაც ახალი, თავისი გამოგონებული. ადამიანი ღვთისმსახურებისთვის, ანუ ლოცვისთვის არის შექმნილი, მაგრამ აღსანიშნავია, რომ რაც მეტს ილოცებს, ანუ მეტ მადლს მოიპოვებს, მეტი ბრძოლა, წინააღმდეგობა შეხვდება ხილული თუ უხილავი სამყაროსგან. სწორედ ამიტომ ლოცვას აუცილებლად უნდა ახლდეს მარხვა და ეს ყველაფერი ზიარებით უნდა დაგვირგვინდეს. ლოცვიდან ლოცვამდე დიდი ინტერვალი არ უნდა იყოს. – რა სიტუაციაშია მართებული ლოცვის აღვლენა? – მაშინ, როცა ადამიანი დაინახავს, რომ მის სულსა და გულში სიწყნარეა, როცა მარტოა და ხელისშემშლელი არავინ ჰყავს. ადამიანმა უნდა გამოიმუშაოს, რომ არ აჰყვეს მრისხანებას, შეინარჩუნოს სიმშვიდე და ლოცვისთვის მუდამ მზად იყოს. – არის გამოთქმა – ლოცვა ცოდვად შეერაცხა ადამიანს. რას ნიშნავს ეს? – ეს იმას ნიშნავს, რომ ადამიანი არ ლოცულობს იმას, რასაც უნდა ლოცულობდეს; არ ლოცულობს იმ დროს და იმ ადგილას, სადაც უნდა ლოცულობდეს; არ ითხოვს იმას, რაც ღვთის ნებაა. ღმერთს ყველა ადამიანი უყვარს და ყველას სიკეთე სურს, მაგრამ მათ არ აძალებს სიკეთის ქმნას და ბოროტების უარყოფას. უკაკუნებს კარზე, მაგრამ კარს არ უმტვრევს. აცდის, სანამ ლოცვით შიგნიდან გაუღებენ კარს. უფალს მართალი უყვარს, მაგრამ ცოდვილს სწყალობს. ისეთ ცოდვილს სწყალობს, რომელიც მართლა ნანობს და არა – მექანიკურად, მხოლოდ იმიტომ, რომ ასე გაუგია და ასე ასწავლიან, აღასრულებს რაღაც წესებს. არ შეიძლება ისე ლოცვა, თითქოს მოსაშორებელი საქმეა. ადამიანმა ლოცვის თითოეული სიტყვა უნდა შეიგრძნოს. ამას თავად უნდა მიაღწიოს რწმენით. – რატომ აქვს ასეთი მნიშვნელობა ლოცვის სწორად წარმოთქმას, უფალი ხომ ისედაც იგებს, რა გვსურს? – დიდი სიფრთხილეა საჭირო, როცა ლოცვებს ვამბობთ. არ შეიძლება, სულიწმინდა შევაწუხოთ. ვითხოვოთ არარეალური, მიუწვდომელი რამ. ისეთი რამ არ უნდა ითხოვო, რაც ღმერთს შეაწუხებს. ამან შეიძლება ღვთის განრისხება გამოიწვიოს. ბევრი არასწორად ლოცულობს. ღვთისგან მოცემული ყოველი სიტყვა ძვირფასია, მარგალიტია, რომელიც სწორად უნდა გავიგოთ. არ შეიძლება მარგალიტები ღორებს დაუყარო. ცოდვილი ზრახვები, რომელიც შეიძლება ლოცვაში გადმოვცეთ, სწორედ ის ღორებია, რომელსაც ღვთის სიტყვას, მარგალიტს ვუყრით. შინაგანი უარყოფითი ზრახვები ანგრევს ადამიანს. – რა შეიძლება ჩაითვალოს ასეთ ზრახვებად? – მაგალითად, ბოღმა, აგრესია... ასეთ დროს ლოცვა ცოდვად ირაცხება. როცა ამ უკეთური ზრახვების გამო ლოცვას ამრუდებ, ითხოვ იმას, რაც გსურს და არა იმას, რაც ღვთის ნებაა, ირგვლივ ყველაფერს ამრუდებ, სივრცე მრუდდება შენ ირგვლივ, უარყოფითი მოვლენების კონდიცირება ხდება. – არის რაიმე არასწორი გამოთქმა, რომელიც ეკლესიურად გაუმართლებელია, მაგრამ ხალხში გავრცელებულია და სწორი ჰგონიათ? – რა თქმა უნდა, ასეთი ბევრია. მაგალითად, რას ნიშნავს გამოთქმა "ღმერთს ებარებოდე". არ არის ეს სწორი გამოთქმა. ეს იგივეა, რომ თქვა – წიგნს ეწიგნებოდე, საჭმელს ესაჭმლებოდე... ღმერთს ისედაც ყველა აბარია. ეს ღვთის შეწუხებაა. ლოცვასთან სიფრთხილეა საჭირო. არასწორმა ლოცვამ შესაძლოა დიდი კატაკლიზმები გამოიწვიოს. ლოცვას ძალა აქვს და ზემოთ, ზეცაში ისმის. ვინმეს ჰგონია, რომ ასე არ არის? – ხშირად ამბობენ, რომ ლოცულობენ, მაგრამ შედეგს ვერ გრძნობენ, მადლს ვერ იღებენ... – ილოცა ცოდვილმა ადამიანმა, მაგალითად, სამჯერ. განა ეს ლოცვა ღმერთმა არ გაიგონა? განა მას პასუხი არ გამოუგზავნა? მაგრამ საჭიროა ამ მადლის მიღება. მადლი ყველაზე მოდის, ცოდვილზეც და მართალზეც, გააჩნია, შემდეგ ადამიანები როგორ იღებენ, ვინ როგორი ჭურჭელია. ლოცვა სულისთვის აუცილებელი, სარგოა, ამავდროულად ძალიან საფრთხილო. – რატომ ხდება, რომ ადამიანი ლოცვის მადლს ვერ გრძნობს? – ადამიანთაგან ხშირად გვესმის შემდეგი სიტყვები: "რა აზრი აქვს უგულო ლოცვას, მაგას სჯობს, სულ არ ილოცო; ამდენს ვლოცულობ, მაგრამ არაფერი გამომდის; ყურადღება ისევ მეფანტება და განსაცდელებიც გახშირდა; ლოცვისთვის დროს ვერ ვნახულობ, ისეთი დაკავებული ვარ" და ა.შ. არადა სიყვარული, გულით ლოცვა, ყურადღება საგანძურია, ლოცვით მოპოვებული სულის ნიჭია. შედეგი არ უსწრებს შრომას (როგორც ნაყოფი ხის დარგვას) და არც შრომა არსებობს წარმატებისა და მონაპოვარის გარეშე (როგორც მცენარე ნაყოფის გარეშე). ჭეშმარიტი ლოცვა ლოცვაში იბადება, მასში იზრდება და მისით შეიძინება. "ირეკდით და განგეღოს თქვენ", – ამბობს უფალი, ესე იგი, გამუდმებით ითხოვდით ლოცვაშიო. – როგორ უნდა დაიწყოს ლოცვა მან, ვისაც აქამდე ეს არ უცდია და უჭირს? – დასაწყისისთვის აუცილებელია ადამიანმა აიძულოს თავი, რომ ილოცოს, რადგან იგი შობს მოთმინებას, მოთმინება – ჩვევას, ჩვევა – გამოცდილებას, გამოცდილება – სიყვარულს, სიყვარული კი – სიცოცხლეს, ცხონებას. "არა როგორც ნება ჩემი, არამედ როგორც ნება შენი" – არაფერი არსებობს ამ სიტყვებზე უფრო დიადი. ასეთი ვედრების შემდეგ აუცილებლად გადმოვა ღვთის მადლი მორწმუნეზე და აღსრულდება მისი ნება, თუ მაშინვე – არა, ახლო მომავალში მაინც. გავიხსენოთ მაცხოვრის მიერ გეთსიმანიის ბაღში წარმოთქმული სიტყვები: "მამაო, თუ შესაძლებელია, ამარიდე ეს სასმისი, მაგრამ არა, როგორც მე მნებავს, არამედ, როგორც შენ". სამჯერ წარმოთქვამს ამ სიტყვებს უფალი და პასუხი, განგებულება ღვთისა არ აყოვნებს. ნუთუ მაცხოვარს სჭირდებოდა ეს ლოცვა?! არა, მან ჩვენ მოგვცა სახე და მაგალითი ჭეშმარიტი ლოცვისა. მანანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-10-17) | ავტორი: მამა გიორგი(სხირტლაძე) | |
| ნანახია: 2214 | |
შესვლა საიტზე