"ღმერთი სიყვარული არს" – გვასწავლის ქრისტეს საყვარელი მოციქული, იოანე ღვთისმეტყველი. ადამიანმა – ღვთის მიერ სიყვარულით გაჩენილმა ქმნილებამ – მოყვასის სიყვარულით უნდა იცხოვროს, ცხოვრებაში თითოეული ნაბიჯით სიყვარულით გადადგას და ამით მოიპოვებს უფალთან ადგილს. ზოგიერთი ისე განიკითხავს სასულიერო პირს, რომ ვერ აცნობიერებს, ამით რამხელა ცოდვას ჩადის. წმინდა მამების სწავლებით, ღვთისმსახურის შეურაცხყოფა ტაძრის, იგივე ღვთის სახლის, შეურაცხყოფის ტოლფასია. ამ ცოდვის ჩამდენმა ბევრი უნდა იღვაწოს ღვთის წინაშე, მთელი გულით მოინანიოს, რომ უფალმა ეს ცოდვა შეუნდოს. ამ და სხვა საკითხებზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი  (სხირტლაძე) გვესაუბრება. 
– მამაო, ბოლშევიკები ტაძრებს ანგრევდნენ, მათ ადგილას აბანოებს, კლუბებს აკეთებდნენ, მაგრამ შეიძლება გაუცნობიერებლადაც შეურაცხყო სიწმინდე. კიდევ რა გამოთქმები, რა საქციელი შეიძლება ჩაითვალოს ტაძრის – ღვთის სახლის – შეურაცხყოფად? 
– ტაძრის შეურაცხყოფა მრავალნაირად შეიძლება. მე–20 საუკუნეში ამის ბევრი მაგალითი გვქონდა. ამ ისტორიებს რომ გადახედავ, დარწმუნდები, რომ, ღვთის განგებულებით, ტაძრის და სასულიერო პირების შეურაცხმყოფელნი აუცილებლად ისჯებიან. თუ ვინმეს ასეთი ცოდვა აწევს, სანამ ცოცხალია, აუცილებლად უნდა მივიდეს მოძღვართან და მოინანიოს. 
შეიძლება სულიერი სახითაც შეურაცხყო ტაძარი – გინებით, წყევლით ან სასულიერო პირის შეურაცხყოფით. ვინც ტაძრის მსახურს შეურაცხყოფს, ის ტაძარსაც შეურაცხყოფას აყენებს. დღეს ჯერ კიდევ ბევრს არ ესმის, რა არის ტაძარი ან ვინ არიან ღვთისმსახურები. მინდა, ასეთებს ვუთხრა, ტაძრის შეუარცხყოფა დიდი ცოდვაა, რომელიც ადამიანს აქაც მოეკითხება და იმქვეყნადაც. 
– იოანე ღვთისმეტყველი ამბობს – "ღმერთი სიყვარული არს". გთხოვთ, გვესაუბროთ ამ თემის ირგვლივ. 
– ბევრჯერ მიფიქრია ამ სიტყვებზე და მართლა საოცარი ნათქვამია. ღმერთი სიყვარული არს და ვისაც სიყვარული აქვს, ის ღმერთშია. საოცრად ხსნის იოანე ღვთისმეტყველი ღვთის არსს. ღვთის სიყვარულს კაცობრიობისადმი, რომელმაც თავისი მხოლოდშობილი ძე გამოაგზავნა, ჯვარცმის ფორმა აქვს. მშვიდობას ზოგი რას უწოდებს და ზოგი – რას. ზოგჯერ მრუშებს და ნარკომანებს აქვთ ერთმანეთში სიყვარული და მშვიდობა, მაგრამ ამას არანაირი შეხება არ აქვს ღვთის სიყვარულთან. ღვთის სიყვარულს შემეცნება უნდა, მას სწავლა, ვარჯიში განვითარება სჭირდება. 
პირველ რიგში, უნდა გვწამდეს მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ მოცემული დოქტრინა. სარწმუნოებიდან გამომდინარე უნდა ვმოქმედებდეთ. ადამიანებისადმი სიყვარული ნაკლებად ცოდვილს გვხდის. არ შეიძლება ადამიანმა სხვას უყუროს, როგორც მტერს, მეორეხარისხოვან არსებას. ყველამ უნდა დაიმდაბლოს თავი და თქვას, რომ ის უფრო ნაკლებია სხვასთან შედარებით. 
– როგორ მოვიქცეთ, რომ სათნო ვეყოთ უფალს? 
– ზუსტად სიყვარულის კანონია გასაღები იმისა, რომ სათნო ვეყოთ უფალს. დღეს განსაკუთრებით აუცილებელია "სათნო ყოფა" უფლისადმი. ეს თავისთავად დაბადებს სათნოებას ადამიანებისადმი. თუ მოყვასი არ გიყვარს, უფლისთვის სათნო ვერ იქნები. ძალიან საშიშია მოუნანიებელი მდგომარეობა ადამიანისთვის, როცა წუწუნებს და დრტვინავს. წუწუნი და დრტვინვა ძალიან სახიფათოა. როცა ადამიანი წუწუნებს, არც გამოდის ამ მდგომარეობიდან და ავადმყოფობაში ვარდება. 
– როგორ მივხვდეთ, რომ უფლისთვის სათნოდ ვცხოვრობთ? 
– ხშირად რომ ეზიარება ადამიანი, ლოცულობს და უცებ უფლის წყალობა მოდის, ეს ნიშნავს, რომ სათნო ეყო უფალს. ზიარების მიღებაც ამას ნიშნავს – უფალმა მიგიღო, შეგიწყალა, გაპატია შენი ცოდვები და სათნო ეყავი მას. ცოდვების მონანიების გარეშე ეს არ ხდება, მაგრამ არავის ეგონოს, რომ ადვილია უფლისთვის სათნო გახდე. ამას მუდმივი სინანული, ცოდვებისთვის ტირილი და მორჩილება სჭირდება. 
– რაზე შეიძლება ან არ შეიძლება ვითხოვოთ კურთხევა? 
– ეს ადამიანის სულიერ ასაკზეა დამოკიდებული. ზოგჯერ ადამიანს, განსაკუთრებით საწყის ეტაპზე, როცა ორიენტაცია არათუ სულიერ, არამედ საერო ცხოვრებაშიც უჭირს, ხშირად უწევს რჩევების მიღება. ამაში თავისთავად ცუდი არაფერია, თუ ეს ყველაფერი სხვა რამეში არ გადაიზრდება. ზოგიერთი საკუთარ ცხოვრებაზე პასუხისმგებლობას მღვდელს აკისრებს და ეს ძალიან ბევრს მოსწონს. 
– როგორ ავიცილოთ ეს თავიდან? 
– ეს დიდწილად არის დამოკიდებული მღვდელზე, მის სიბრძნეზე, სიმკაცრეზე და, თქვენ წარმოიდგინეთ, იუმორის გრძნობაზე. მას უნდა შეეძლოს, რაღაც მომენტში უბრალოდ ადგეს და თქვენთან ერთად გულიანად იცინოს რაღაცაზე. მღვდლისთვის კურთხევა არის ხალხის მართვის საშუალება, თანაც ძალზე სახიფათო და ამით სარგებლობა არავითარ სირთულეს არ წარმოადგენს, მეტადრე მაშინ, როცა ადამიანი მზადაა, უყოყმანოდ დაემორჩილოს. ისეთი ადამიანები კი, ვინც, ღვთისმოსაობის საბაბით, ვისაც გნებავთ, იმას დაემორჩილებიან, მრავლად არიან. ხოლო "მღვდლისა" და "სულიერი შვილის" ნიღბის უკან უამრავი არამზადა იმალება, რომლებიც მიწისქვეშეთში მიერეკებიან ადამიანებს. 
– შეიძლება, რამე დავუმალოთ მოძღვარს? რა დონეზე შეიძლება გავენდოთ მას? 
– მოძღვრისთვის რაიმეს დამალვა არ შეიძლება. არსებობს საკითხები, რომლებსაც მოძღვართან საუბრისას შეიძლება ტაქტიანად ავუაროთ გვერდი ან არ ვუთხრათ ისეთი რამ, რაც გაანაწყენებდა მას (იმ პირობით, თუ გვეცოდინებოდა, რომ ეს რაღაც შენგან კი არა, ვიღაც სხვისგან მოდის), ანუ ის, რაც შენს პირად ხსნასთან და ღმერთთან დამოკიდებულებასთან არაა კავშირში. რაც შეეხება იმ საკითხებს, რომლებიც პირადად შენ გეხება, მათი დამალვა დაუშვებელია. 
– დაბოლოს, რიცხვი 6 თუ უკავშირდება რაიმე დადებით ან უარყოფით სიმბოლოს? 
– თავისთავად რიცხვმა 6–მა არაფერი დააშავა. პრიმიტიულად აზროვნებენ ისინი, ვინც ამას აქცევენ ყურადღება, რომ, ვაი, მანქანაზე 13 მიწერია, ტელეფონის ნომრებზე ექვსიანები შემხვდა და ა.შ. ეს არის ცრურწმენის მაღალი დონე. რეალურად, რიცხვი 13 განასახიერებს მაცხოვარს, 12 კი – 12 მოციქულს. 6–ის მიმართ ასეთი დამოკიდებულება აპოკალიფსში ნახსენებმა 666–მა გამოიწვია. ამ რიცხვის ასე პირდაპირ გაგება არ შეიძლება. ამან შეიძლება დიდ ცდომილებამდე მიგვიყვანოს. ამის შესახებ წმინდა მამები ჯერ კიდევ საუკუნეების წინ გვაფრთხილებდნენ და მათი დარიგებები ახლაც უნდა ვისმინოთ. 
მანანა ნოდია