იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| რა განსხვავებაა ფანატიზმსა და ღრმადმორწმუნეობას შორის
რას ნიშნავს ფეტიშიზმი და რამდენად დამღუპველია ადამანისთვის რაღაცის ან ვიღაცის გაფეტიშება, თუნდაც მსახიობის ან მომღერლის ან სად გადის ზღვარი ფანატიზმსა და ღრმადმორწმუნეობას შორის, გვესაუბრება წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე).
– მამაო, რას ნიშნავს ფეტიშიზმი? – რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, ფეტიში არის საგანი ან ცხოველი, უფრო სწორად გვარის, კლანის, ადამიანთა წარმართული ცნობიერების მქონე ხალხის "მფარველი" ცხოველი, ნივთი ან რაიმე სხვა საგანი. ეს იქნება ლითონი, ხე, ქვა თუ სხვა რამ, არ აქვს მნიშვნელობა. ფეტიშიზმი არის მაგიური რელიგიური ცნობიერების ნაყოფი, მაგიური ცნობიერების შედეგი, როცა ადამიანი ქმნილს შემოქმედზე მაღლა აყენებს და მას მაგიურ, საკრალურ თვისებებს ანიჭებს. ეს თვისებები ადამიანისთვის გარკვეული მაგიური ზემოქმედების საწყისად ითვლება. აქედან გამომდინარე, ხდება ამა თუ იმ მატერიალური საგნის ცრუ საკრალიზაცია. ფეტიშიზმი არის ფასეულობათა აღრევა, ფასეულობათა უკუსვლა. მარტივად რომ ვთქვათ, ფეტიში არის ბოროტების წყარო. მათ, ვისაც გაფეტიშებული ჰყავთ ქმნილი, პირველი და მეორე მცნების დამრღვევები არიან. ფეტიშიზმი სერიოზულად ისჯება და საერთოდ, იწყველება. ეს იქნება ცალკეული ადამიანი, ოჯახი თუ ერი, რადგან ფეტიშიზმი საშინელ, დესტრუქციულ შედეგებს იწვევს. ფეტიშიზმის ცდუნება დღესაც აქტუალურია. ყველაფერი მატერიალურის ზედმეტი სიყვარული ფეტიშიზმში გვაგდებს. არანაირად შეიძლება, აზროვნება მარტო მატერიალურისკენ იყოს მიმართული. დღეს არის სულის გამატერიალურების მცდელობები, როცა პირიქით – მატერია უნდა გავასულიეროთ და ვაკურთხოთ. ფეტიშიზმი არის ადამიანის დაბრუნება ეშმაკის ძალაუფლების ქვეშ. ეს არის დაბრუნება წარმართობის ბნელ ხანაში, უგუნურებაში და გამოძევება საკუთარი თავისა იმ ხსნის განგებულებიდან, რომელიც უფალმა იესო ქრისტემ აღასრულა. – ფეტიშიზმი ფანატიზმსა და კერპთაყვანისმცემლობასთანაა გაიგივებული? – ფეტიშიზმი, ტოტემიზმი, ფანატიზმი და კერპთაყვანისმცემლობა ერთი ხის ნაყოფია. ერთი ნივთიერებიდან გამოძერწილი სხვადასხვა ფიგურებია. – ფულისა და ძალაუფლების გაფეტიშება დღეს ძალიან ხშირია. რამდენად დიდია ეს ცოდვა და როგორ შეიძლება მისი დაძლევა? – მამონას თაყვანისცემა თავიდანვე აქტუალური იყო და მწვავედ იდგა ადამიანების წინაშე, რომლებიც უკვე ქრისტეს მიერ იქნენ გაფრთხილებულნი, რომ არ შეიძლება ორი ბატონის მსახური იყო. არ შეიძლება თან ღმერთს სცე თაყვანი და თან მამონას, დემონს ემსახურო. ორ გზაზე ერთად მოძრავი ადამიანი შეუძლებელია განხილულ იქნეს, როგორც ერთი მთლიანი არსება. ადამიანი არის ერთი არსება, რომელიც ერთ ადგილას არის დროის ამა თუ იმ მომენტში. მას არ შეუძლია ერთ დროს ორ ადგილას იყოს. ეს შეუძლია მარტო უფალს, ყოველგან იყოს და ყოველსავე აღავსებდეს. თუ ადამიანი შედის მამონის თაყვანისცემაში, მას უკვე თავისი პატრონი ჰყავს – დემონი. მამონას დაქვემდებარებაში მყოფები საკმაოდ ბევრნი არიან. ისინი ფაქტობრივად წარმოადგენენ ანტიქრისტეს წინამორბედებს და ჩვენ რეპეტიციას გავდივართ მათი აურითა და სულიერი ქმედებით. მეორედმოსვლის წინ სწორედ მამონას ფეტიშის მსახურები იქნებიან ყველაზე აქტიურები. ისინი იქნებიან ანტიქრისტეს წინამორბედები. მათი გული მამონას გულის ფეთქვით ფეთქავს და მათი მაჯისცემაც მამონას მაჯისცემას ემთხვევა. ადამიანები, რომლებიც მამონას სცემენ თაყვანს, ამით არ იფარგლებიან და ცდილობენ, არა მარტო თვითონ იყვნენ მიმსგავსებულნი მამონის დემონს ხატად და მსგავსად, არამედ სხვებიც მიამსგავსონ და საფუძველი გაამტკიცონ. ადამიანს თუ არ უნდა, რომ მამონას დამორჩილდეს, არამედ მიენდოს ერთადერთ ღმერთს, მას მართლმადიდებელი ეკლესიის მტკიცე მრწამსი, მტკიცე ზნეობა მართებს. მას მართებს ის, რომ მყარი ფუნდამენტალური მსოფლმხედველობა და მსოფლშეგრძნება ჰქონდეს მართლმადიდებლური სარწმუნოებისა და იყოს აღვსილი სიბრძნითა და სათნოებით. მთელი ეს დიდება და სიბრძნე მართლმადიდებლური სარწმუნოებისა მოცემულია იმიტომ, რომ ადამიანები არ იყვნენ ცდუნებულნი და ბრმებივით თხრილში არ ჩაცვივდნენ. მათი მიყვანა ცათა სასუფეველში შესაძლებელი იქნეს მინიმალური დანაკარგებით, რომელიც არ არის გამორიცხული, რადგან ყველანი მაინც ცოდვილები ვართ. ამაზე მიუთითებდა ყველა წმინდა მამა. ამაზე მიუთითებს, პირველ რიგში, სახარება, წმინდა გარდამოცემა. ღმერთს არა ნებავს წარწყმედა ცოდვილისა, არამედ მოქცევა და ცხოვრება მისი. თუმცა ეს ადამიანის საკუთარი ნების გარეშე არ არის შესაძლებელი. ღმერთი ადამიანს მიუთითებს, მაგრამ არ ძალადობს. – კონკრეტული ადამიანის, მსახიობის, მხატვრის, მომღერლის ფანობაც გაფეტიშებაა? – პირველი და მეორე მცნება ღვთისა გვასწავლის შემდეგს: "მე ვარ უფალი ღმერთი შენი და არა იყვენ შენდა ღმერთი უცხონი ჩემსა გარეშე" და "არა ჰქმე თავისა შენისა კერპი, არცა ყოვლადვე მსგავსი, რაოდენი არს ცათა შინა ზე და რაოდენი არს ქვეყანასა ზედა ქვე და რაოდენი არს წყალსა შინა ქვეშე ქვეყანანისა, არა თაყვანისცე მათ, არცა მსახურებდე მათ". მინდა, ხაზი გავუსვა, არა ჰქმე თავისა შენისა კერპი, არცა ყოვლადვე მსგავსი. ე.ი. ყოველივე ქმნილის, მით უმეტეს, ადამიანის, ანთროპოსის, ანთროპომორფული ფეტიშის და შექმნულის თაყვანისცემა შავი მაგიის ყველაზე მკრეხელური გამოვლინებაა. ადამიანები, რომლებიც თაყვანს სცემენ, ეს იქნება მომღერალი, ბელადი თუ რომელიმე კარგი მოჩხუბარი, ირაციონალურ, დესტრუქციულ სამყაროში იგდებენ საკუთარ თავს. ასეთი ადამიანები პირდაპირ შედიან კონტაქტში შავ ძალებთან და მათი თარეშის უშუალო მონაწილეები და ფანჯრები ხდებიან ამ რეალობაში, რომელსაც ჩვენ ვხედათ. ამ სამგანზომილებიან რეალობაში უამრავი ადამიანი უბრალოდ ფანჯარა და მარიონეტია იმ ძალებისა, რომლებიც, პირველ რიგში, მოქმედებს მათზე, რომლებიც თაყვანს სცემენ კერპს. – რელიგიის გაფეტიშება და ფანატიზმში გადავარდნა რას ნიშნავს ადამიანისთვის? – ჭეშმარიტი რელიგია არის ერთი ღმერთის თაყვანისცემა. ღმერთის თაყვანისცემა ფეტიშიზმი არ არის. ეს ქმნილის თაყვანისცემა არ არის, ეს შემოქმედის თაყვანისცემაა. სიტყვა "მართლმადიდებლობა" ნიშნავს მართალი ღმერთის დიდებას. რელიგია ოპიუმი არ არის. ფანატიზმი – ეს არის უკვე უკიდურესი, ისტერიკული სულიერობა, სამკურნალო სულიერობა. ფანატიზმი შეიძლება იყოს არა მარტო ჭეშმარიტი რელიგიის მიმდევრების გადახრა, არამედ წარმართული აღმსარებლობისაც. არავითარი განსხვავება არ არის, ფანატიზმი სად იქნება გამოვლენილი. ფანატიზმი ბნელეთია და შავი არის ყველა სფეროში. ფანატიზმი არის რელიგიური ჰორიზონტის სივიწროვე. ამ დროს ადამიანი დეტალებს აღიქვამს და არა – ერთობლიობას, აღიქვამს ცალკეულობას, რადგან ინტეგრაციის უნარი არ აქვს და დიფერენცირებულად აღიქვამს. მთლიანობას ვერ იგებს. ფანატიზმი უცოდინრობის ნიადაგზე აღმოცენდება. | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-25) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე) | |
| ნანახია: 3504 | |
შესვლა საიტზე