იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| "მორჩილება ღვაწლია და არა – მონობა"
ქრისტიანობა მორწმუნისგან სხვადასხვა სათნოებებთან ერთად მორჩილებას მოითხოვს. ეს უკანასკნელი აღსასრულებლად ძნელია, მაგრამ მისი გათავისების შემდეგ ადამიანში სხვა სათნოებების – მოყვასის, ღვთის სიყვარული და ა.შ. – კარი ეხსნება. ამ თემაზე უფრო ვრცლად წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის წინამძღვარი, დეკანოზი მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, ეკლესია მორჩილებას განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებს. იგი უდიდეს ქრისტიანულ სათნოებად ითვლება, მაგრამ ჩვეულებრივ მოკვდავთათვის ალბათ ერთ–ერთი ყველაზე ძნელად გასაგები და შესასრულებელი ცნებაა. გვესაუბრეთ ამ თემაზე – რა არის მორჩილება. – მორჩილება მართლაც დიდი სათნოებაა. მორჩილება არის დამორჩილება, დაჯერება, გაგონება, სინანულის რეალიზაცია. მორჩილება არის სწორი და მართალი დამოკიდებულება იმ რეალობასთან, რასაც ქრისტიანული მცნებების აღსრულება ჰქვია. ეს არის ქრისტიანული კულტურა, თვინიერება, ეტიკეტი, შეგნება, თვითშემეცნებაც. დიდი საიდუმლოა, რომელსაც მთელი მართლმადიდებლური ასკეტიკა ღაღადებს, აღსრულებადია მხოლოდ და მხოლოდ ქრისტეს მცნებების აღსრულების პროცესში. ქრისტეს მცნებების, ანუ ჯვართმტვირთველობის პროცესში ადამიანი შეუძლებელია გაექცეს ამ სათნოებას – მორჩილებას. უხეშად რომ ვთქვათ, შეუძლებელია თავი აარიდოს მორჩილებას და ისე იაროს ქრისტეს გზაზე. – მაგრამ ადამიანი მაინც ცდილობს, გაექცეს მას, გვერდი აუაროს... – არიან ასეთი ადამიანებიც, ვინც ცდილობს, ასეთ რაღაცეებს, მაგრამ სასუფეველში ვერ შეხვალ უკანონოდ, სხვა შესასვლელებიდან. მთავარი კარიბჭის გარდა არ არსებობს შესასვლელი და არ არის რეკომენდებული ასეთი სახის მცდელობები. სახარება გვეუბნება, რომ მორჩილების გარეშე არაფერი გამოვა. – კონკრეტულად ვის და რის მიმართ მორჩილება იგულისხმება ქრისტიანული გაგებით? – მორჩილება არის თვითშეწირვისთვის მზადყოფნა, რომელსაც სახარება გვასწავლის. თვითონ ქრისტე არის განმასახიერებელი ამ დიდი მორჩილებისა და დათმენისა. მორჩილება არის ზუსტად ქრისტეს მოსვლა დედამიწაზე, მორჩილება მამისა, ანუ თავისი თავისა. მორჩილება არის ჯვარცმა. სწორედ ამ მორჩილების მიმდევრები უნდა ვიყოთ ჩვენც, ქრისტიანები. ეს არის აღსრულებული მსხვერპლი. ყველა ადამიანი უნდა ეცადოს, მორჩილება აღასრულოს თავისი ცხოვრების განმავლობაში. უნდა გააცნობიეროს, რაში მდგომარეობს მისი პირადი მორჩილება. მორჩილება ჯვრისმტვირთველობასთან არის დაკავშირებული. ადამიანმა უნდა გაიაზროს, რა არის მისი ჯვარი, ანუ რაში მდგომარეობს მისი პირადი მორჩილება. არ შეიძლება ადამიანმა, რომელსაც თვითშემეცნების სურვილი აქვს, ვერ გაიგოს მისი ადგილი სამყაროში, ზოგადად ღვთისა და მოყვასის წინაშე. მორჩილება და ქრისტიანული ჯვართმტვირთველობა დაკავშირებულია დიდ ცოდნასთან. ეს უნდა ხდებოდეს არამარტო თეორიულად, არამედ ცხოვრების წესად უნდა იქცეს. არამარტო ის უნდა იცოდეს, რომ ლოცვა კარგია, არამედ უნდა ლოცულობდეს, მარხვას იცავდეს, ზიარებას იღებდეს და ა.შ. ანუ მისი ცხოვრების წესი უნდა იყოს ქრისტიანული. – ჯვრისმტვირთველობა ბევრს აშინებს. რას ურჩევთ, რომ არ დაბრკოლდნენ? – ამ დროს ქრისტე უნდა გავიხსენოთ, ძე ღვთისა, რომელიც ჩვენ გადასარჩენად ჯვარს ეცვა და ამით გამოხატა მორჩილება. ასეთ მორჩილებას, მოწამეობრივ თავგანწირვას, რა თქმა უნდა, ყველას ვერ მოვთხოვთ, მაგრამ იმაზე მეტი მოსთხოვო თავს, რაც შეგიძლია, ეს აუცილებელია. ყველანი შეიძლება არ ვიყოთ გმირებად და დიდ მოღვაწეებად დაბადებული, მაგრამ უნდა ვცადოთ მაინც, რომ ასეთები ვიყოთ და რამდენად გამოგვივა დასახული მიზანი, ეს უკვე ღვთის განგებულებაა. მთავარია მიზანი დავისახოთ. მორჩილება ის აუცილებელი პირობაა, რის ფონზეც ეძლევა ადამიანს განვითარების საშუალება. ადამიანი განვითარებადია მხოლოდ და მხოლოდ ქრისტიანობაში, თუ მას მორჩილება აქვს. ადამიანი, რომელიც მორჩილებაშია, ჰპოვებს სულიერ სიმშვიდეს, მშვიდობას, მოყვასის სიყვარულს, ღვთის სიყვარულს. ანუ, თუ ქრისტეს და მისი სიტყვების მორჩილება აქვს, სხვა სათნოებებიც ეხსნება. სწორედ ამ მორჩილების შედეგია, რაც დღემდე გვაქვს სარწმუნოებრივად. ეს წმინდა მამების და მოწამეების მორჩილების შედეგია. ეს აუცილებლად უნდა დავაფასოთ და დავინახოთ, შევისისლხორცოთ და რეალიზაცია გავუკეთოთ ჩვენს ცხოვრებაში. – როგორ გავარჩიოთ მორჩილება მონობისგან? – პირველი, რაც აღსანიშნავია, არის, ის, რომ მორჩილება მონობა არაა. ეს დიდი ღვაწლია. წესების მექანიკური და ბრმა მიყოლა მორჩილება ნამდვილად არაა. ქრისტიანული მორჩილება კულტურული, გაცნობიერებული დამოკიდებულებაა ამა თუ იმ მოვლენის მიმართ. ჩვენ არ ვართ წარმართები ან სექტის წევრები, სადაც ტვინგამორეცხილი ადამიანები უტყვად ემორჩილებიან ლიდერს. ეკლესიური მორჩილებაა მცნებების გაცნობიერებული ნდობა და აღსრულება. ძალიან ადვილია მორჩილებასა და მონობას შორის ზღვარის გავლება. მონას ეტყობა, რომ მონაა. მონას პატრონი ჰყავს და არა – მოძღვარი. ნუ დააყენებთ ადამიანს ღმერთზე მაღლა, რადგან ადამიანი, ღვთისგან განსხვავებით, ითხოვს მონობას და არა – მორჩილებას. დიდი სიფრთხლეა საჭირო, რომ მორჩილება მონობისგან განვასხვავოთ. რაც ღვთისგან გვაშორებს, იმაში მორჩილება არ შეიძლება. თუ ხედავ, რომ ადამიანი განადგურებს, უნდა გაერიდო. – რა განასხვავებს ქრისტიანული გაგებით მორჩილ ადამიანს ურჩისგან? – თუნდაც ის, რომ მორჩილს არ აქვს უქმადმეტყველების დრო, რადგან მისი სული გამუდმებით იმის ძიებაშია, თუ როგორ აღასრულოს გარშემომყოფი ადამიანების ნება. ურჩი ამაოდ მეტყველებს და მოცალეობს. მოძღვართან ურთიერთობის დროსაც კი სასულიერო პირის პირველ კურთხევას ურჩი ლაღად ითხოვს... საბოლოოდ კურთხევის მსხვერპლი ხდება. მისი შრომა როგორი გულმოდგინებითაც უნდა იყოს შესრულებული, უნაყოფო და ფუჭი რჩება. ყოველი სათნოება თავისებურად შენიღბულია, მაგრამ მორჩილება იმდენად დაუტევნელია, რომ გარეგნული ფორმითაც ადვილად მჟღავნდება. მორჩილის მზერა მშვიდი და თავშეკავებულია, ტონი თბილი და რბილი, ნაბიჯი მოზომილი. მორჩილი თავს იშვიათად წევს მაღლა და საგნებს და ადამიანებს მხოლოდ იმ დანიშნულებით აღიქვამს, თუ როგორ ჩადგეს მათ სამსახურში. მორჩილი ძირითადად დუმს, რადგან მისი სული მუდამ საქმობს, ხოლო თუ მისგან აზრის გამოთქმას ითხოვენ, მისი სიტყვა მოკლე და პრაქტიკულია, მის საუბარში იმედი გამოსჭვივის. მორჩილთა რიგებში მჭევრმეტყველ ფილოსოფოსს ვერ შეხვდებით, რადგან მორჩილი სიტყვით კი არ მეტყველებს, არამედ იმ კურთხევის აღსრულებით, რომელსაც ღვთის ბრძანებით შედგომია. მორჩილი არ განიკითხავს. იგი სულს იწრთობს საკუთარ ნება–სურვილთან წინააღმდეგ ბრძოლაში. ვნებებისგან გაქცეული მორჩილი გამარჯვების ნამდვილი სიხარულით ტკბება, ამიტომ მორჩილთა შორის იშვიათად ნახავთ დამწუხრებულ მორწმუნეს. მორჩილი სიხარულით აღასრულებს მოყვასის მსახურებას, რაც მის სულს სიყვარულით და სიკეთით ავსებს. მირჩილის სახეზე აღბეჭდილი მშვიდი ღიმილი მოყვასის სამსახურში მზადყოფნის მომასწავებელია. მორჩილების მადლი გადამდებია. | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-07-22) | ავტორი: მამა გიორგი (სხირტლაძე) | |
| ნანახია: 1991 | |
შესვლა საიტზე