იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| "ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება იგივეა, რაც აბორტი!"
მთელ მსოფლიოში და, რა თქმა უნდა, საქართველოშიც ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენების აქტიური პროპაგანდა მიმდინარეობს. მართლმადიდებელი ეკლესია კონტრაცეპტივების გამოყენებას დაუშვებლად მიიჩნევს და ამბობს, რომ ეს იგივე ცოდვაა, რაც აბორტი. რას ნიშნავს ე.წ ოჯახის დაგეგმარება, როგორ უნდა იყოს გადანაწილებული ოჯახში მამაკაცის და ქალის როლები, ამ და სხვა საკითხებზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება. – ამ ბოლო დროს პრესით, ტელევიზიით მედიკოსების, ფსიქოლოგებისა თუ ზოგადად საზოგადოებისგან ხშირად ისმის გამოთქმები: "არასასურველი ბავშვი", "ოჯახის დაგეგმარება"... ამ საკითხების განხილვასა და მოგვარებაში არა მარტო ცალკეული ადამიანები, არამედ ორგანიზაციებიც კი არიან ჩართული. რას ფიქრობს მართლმადიდებელი ეკლესია ამის შესახებ? – ღმერთმა პირველი ქორწინება ჯერ კიდევ სამოთხეში აკურთხა, როდესაც დალოცა ადამი და ევა და უთხრა მათ, ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ დედამიწა და დაეუფლეთ მასო. როგორც ამ სიტყვებიდან ჩანს, ცოლქმრული კავშირი, პირველ რიგში, შვილიერებას, გამრავლებას უნდა ემსახურებოდეს. სამწუხაროდ, ხშირ შემთხვევაში ოჯახური მოწყობის ეს მთავარი პრინციპი უგულებელყოფილია და მეუღლეებს შორის ურთიერთობა მხოლოდ ხორციელ სიამოვნებაზეა დაფუძნებული. რაც შეეხება გამოთქმას "არასასუსველი ბავშვი" ეს, პირველ რიგში, ე.წ. ოჯახის დაგეგმარებას გულისხმობს. ამ პროცესებში მართლაც არიან ჩართული სხვადასხვა საეჭვო წარმომავლობის საერთაშორისო ორგანიზაციები. ისინი შედიან სხვადასხვა დაწესებულებებში, ინსტიტუტებში, თქვენ წარმოიდგინეთ, სკოლებშიც კი და ატარებენ ლექციებს ამ თემაზე. არიგებენ ლიტერატურას, აჩვენებენ ფილმებს, უფასოდ არიგებენ ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებებს. სამწუხაროა, რომ ამ დამღუპველ აგიტაციაში აქტიურად არის ჩაბმული ჩვენი ზოგიერთი ტელეკომპანია და პრესა. ერთი სიტყვით, ეს ჩვენი შინაური და გარეული "მხსნელები" ერთი მიზნით არიან შეპყრობილი – მათ ძალიან მოსწონთ და უყვართ ჩვენი საქართველო, ოღონდ ქართველების გარეშე. ცდილობენ, ფემინისტური მოძრაობით, გენდერული თანასწორობისა და ქალთა ემანსიპაციის იდეების პროპაგანდით და "ოჯახის დაგეგმარებით" მოსპონ და გაანადგურონ ტრადიციული ქართული მართლმადიდებელი ოჯახის ინსტიტუტი, ოჯახი, რომლის უფროსად საქართველოში ყოველთვის მამაკაცი ითვლებოდა, ცოლი აღიარებდა ამ უპირატესობას და პატივს მიაგებდა ქმარს. მამაკაცი ვალდებული იყო, თავი გაეწირა ოჯახისათვის, იმ ოჯახისთვის, სადაც შვილები პატივს სცემდნენ მშობლებს, ბებიას, ბაბუას. ეკლესია გვასწავლის, თუ რა საშინელებაა აბორტი. ეს იგივე მკვლელობაა და ამ ცოდვის ჩამდენს ზიარებიდან 15 წლით განაყენებდნენ ხოლმე, როგორც მკვლელს. აბორტი მკვლელობაა! როცა მშობლები შეთანხმებით გარკვეულ თანხას უხდიან მკვლელს და კლავენ საკუთარ შვილს, ეს მკვლელობის ტოლფასია. ჩასახვის საწინააღმდეგო ყველა საშუალება თავისი შინაარსით იგივეა, რაც აბორტი. მათი გამოყენებისას ცოლ–ქმარს შორის ირღვევა ფაქიზი სულიერი დამოკიდებულება, ერთობა, სიყვარული, ყოველივე ის, რაზეც უფალი აკურთხებს და ლოცავს მეუღლეებს ქორწინების საიდუმლოს აღსრულებისას. მათი ურთიერთობა ხდება უხეში, მხოლოდ ხორციელ სიამოვნებაზე დამოკიდებული. ასეთი ურთიერთობების შედეგები ამ ცხოვრებაშივე გამოვლინდება სხვადასხვა უძლურების სახით. იმუნიტეტის დაქვეითება, ნევროზები, დეპრესია, ბავშვთა თანდაყოლილი სიმახინჯეები... რაც მთავარია, ეს არის უდიდესი ცოდვა, რომელიც ადამიანის სულს დაღუპვას უქადის. ე.წ. ოჯახის დაგეგმარების დიდი დამსახურებაა ის, რომ, სტატისტიკით, დღეს ჩვენს ქვეყანაში მეტი ადამიანი კვდება, ვიდრე იბადება, ე. ი. ერი გადაშენების პირასაა. ასე რომ, დაგეგმილი ოჯახი და არასასურველი ბავშვი – ეს სულის წარწყმედას და ერის განადგურებას ნიშნავს. – რა არის ქორწინება და თუ შეიძლება შეუღლება ურწმუნო ადამიანთან? – ღმერთმა ადამიანი შექმნა თავის ხატად და მსგავსად, უნიკალურ არსებად – მამაკაცად და დედაკაცად. ღმერთი აკურთხებს ცოლქმრულ კავშირებს, როგორც ადამიანური მოდგმის გაგრძელების საშუალებას. მამაკაციც და დედაკაციც ერთმანეთთან ურთიერთობასა და ურთიერთშევსებას საჭიროებენ. რომაული კანონის თანახმად, რომელიც თანამედროვე სახელმწიფოების უმრავლესობას სამოქალაქო სამართლის საფუძვლად უდევს, ქორწინება არის თავისუფალი, ორ ადამიანს შორის შეთანხმებული კავშირი. ქრისტიანთათვის ქორწინება უბრალოდ იურიდიული შეთანხმება, გვარის გაგრძელების საშუალება ან ბუნებრივი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილების საშუალება კი არ არის, არამედ, მღვდელმთავარ იოანე ოქროპირის ნათქვამის მიხედვით, ეს არის "სიყვარულის საიდუმლო", მეუღლეთა მარადიული ერთიანობა ქრისტეში. დაქორწინებული ქრისტიანები ეკლესიას კურთხევას სთხოვენ და მონაწილეობას იღებენ ზიარებაში, რაც ქორწინების საიდუმლოს აღსრულების უძველეს ფორმას წარმოადგენს. მეუღლეთა რწმენის ერთიანობა ჭეშმარიტი ქრისტიანული ქორწინების უმნიშვნელოვანეს პირობას წარმოადგენს. მხოლოდ ერთიანი რწმენის ოჯახს შეუძლია, საოჯახო ეკლესია გახდეს, რომელშიც ცოლ–ქმარი შვილებთან ერთად ღვთის შემეცნებაში იქნებიან. საერთო აზრის უქონლობა სერიოზულ საშიშროებას უქმნის ცოლქმრული კავშირის მთლიანობას. სწორედ ამიტომ ეკლესია თავის მოვალეობად მიიჩნევს, რომ მორწმუნეებს მხოლოდ უფალში დაქორწინებისკენ მოუწოდოს. ე.ი. შეუღლდეს ადამიანთან, ვინც მის ქრისტიანულ რწმენას იზიარებს. ეკლესია პატივისცემით ეპყრობა ისეთ ქორწინებასაც, რომელშიც მხოლოდ ერთი მხარეა მორწმუნე. პავლე მოციქულის სიტყვების მიხედვით, "ურწმუნო ქმარი განიწმინდება ცოლით და ურწმუნო ცოლი განიწმინდება ქმრით". ეკლესია მეუღლეთაგან ერთმანეთის მიმართ სამუდამო ერთგულებასა და დაურღვეველ ქორწინებას მოითხოვს, რის საფუძველსაც უფალი იესო ქრისტეს ნათქვამი იძლევა: "ვინც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ დააშორებს მათ... ვინც თავის ცოლს გაუშვებს სიძვის მიზეზის გარეშე და სხვას შეირთავს, მრუშობს". – აქედან გამომდინარე, ცხადია, განქორწინებას როგორ უყურებს ეკლესია. – ეკლესია გმობს განქორწინებას, როგორც ცოდვას, ვინაიდან ამას მეუღლეთათვის და განსაკუთრებით კი ბავშვებისათვის, უმძიმესი სულიერი ტანჯვა მოაქვს. თანამედროვე საზოგადოებაში ქორწინებათა მნიშვნელოვანი ნაწილი ირღვევა, განსაკუთრებით ახალგაზრდებს შორის. ეს კი პიროვნებისთვის და მთელი ხალხისთვის ნამდვილ ტრაგედიას წარმოადგენს. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-16) | ავტორი: ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები | |
| ნანახია: 2584 | |
შესვლა საიტზე