იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| "ავადმყოფობით ადამიანი თავის ცოდვებს გამოისყიდის" ავადმყოფობა ღვთისგან მოვლენილი განსაცდელია, ერთდროულად სასჯელიცაა და ჯილდოც, რომელსაც ადამიანი მტკიცედ და მოთმინებით უნდა შეხვდეს. მით უმეტეს, ყველა ქრისტიანს იესო ქრისტეს მაგალითი აქვს, რომელმაც ჯვარზე გაკვრა ვაების გარეშე დაითმინა. ტკივილის დროსაც კი ადამიანი ღვთის მადლიერი უნდა იყოს, რადგან შესაძლებლობა ეძლევა ფიზიკური ტანჯვით თავისი ცოდვები გამოისყიდოს, სულიერი მდგომარეობა გაიუმჯობესოს. მნიშვნელოვანია, ქრისტიანებმა შეძლონ სხვისი ტკივილის დანახვაც და დახმარებაც, თუნდაც მხოლოდ სიტყვით. სნეულთათვის ლოცვა დიდი მადლია, რადგან არავინ იცის, თავად როდის შეიძლება გახდეს სნეული. ამ მუდამ აქტუალურ თემაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება. – მამა გიორგი, როცა ადამიანი ავად ხდება, შეიძლება თუ არა ეს იყოს ჩადენილი ცოდვიდან გამომდინარე? – ავადმყოფობა ადამიანს სულიერად აკეთილშობილებს. ამ დროს ის უფიქრდება ბევრ რამეს, თავის განვლილ ცხოვრებას, თავის მიზნებსა თუ სურვილებს. რა თქმა უნდა, ავადმყოფობა ხშირადაც ღვთის სასჯელია, რათა ადამიანმა თავის ცხოვრებაში ბევრი რამ შეცვალოს. ამ მხრივ, სნეულებას საკმაოდ დიდი სარგებლობა მოაქვს ადამიანისათვის. ხორციელი სნეულება სულიერი სნეულების განკურნებაში ეხმარება. როცა ამ სნეულებას დაძლევს, სრულიად სხვანაირად აღიქვამს სამყაროს. უპირველეს ყოვლისა, ადამიანმა არ უნდა დაივიწყოს თავისი უძლურება, რა მდგომარეობაშიც იმყოფებოდა და არ უნდა განაგრძოს თავისი ჩვეული ცხოვრება, რომლის გამოც ისჯებოდა. ჯანმრთელობა ვერ მისცემს იმ სიკეთეს, რაც ადამიანისათვის სნეულებას მოაქვს. ავადმყოფობა ადამიანმა უნდა მიიღოს სიკეთედ და არ ჩავარდეს სასოწარკვეთილებაში. ამ დროს მოთმინება მართებს. ღმერთი ავადმყოფობას იმისთვის უშვებს, რომ კაცი ნაკლულევანებათაგან გაწმინდოს. ყველაფერი, რასაც კი ღმერთი ადამიანზე დაუშვებს, რაღაცისთვის არის საჭიროც და სასარგებლოც. ავადმყოფობით ადამიანი თავის ცოდვებს გამოისყიდის და მისი სულისთვის იქნება სასარგებლო. – მამაო, ტკივილის დათმენა სათნოებაა? – ტკივილის დათმენა ადამიანისთვის ერთ–ერთი სათნოებაა. არა მხოლოდ ავადმყოფობისგან მიღებული, არამედ სხვა დანარჩენი ტკივილი, ცხოვრებისეული, მატერიალური და ა.შ. რაც შეეხება კონკრეტულად ავადმყოფობისგან მიღებულ ტკივილს, ამ დროს ადამიანი ქრისტეზე უნდა იყოს მთლიანად მინდობილი და მას სთხოვოს დახმარება და შემწეობა. – მაშინ რა დანიშნულება აქვს სამედიცინო მკურნალობას? – ეკლესია არანაირად კრძალავს მედიცინის ჩარევას, მაგრამ მხოლოდ მედიცინა რას გახდება, თუკი ღვთის დაშვებით არ მოხდა ადამიანის სრული გამოჯანმრთელება? ტკივილის დათმენა დიდი ღვაწლია. ადამიანმა ყველა დროს ღმერთს მადლობა უნდა უთხრას – როგორც სიხარულში, ისევე გასაჭირში. როცა ადამიანი გასაჭირშია, მაშინ ახსენდება ღმერთი და თუკი ეს გასაჭირი დიდხანს გაგრძელდა, მაშინ უკვე საყვედურებით ივსებიან. ეს კი ცოდვაა მაშინ, როცა ვიცით, რომ ქრისტემ აუტანელი ტკივილები აიტანა, როცა ის ჯვარს გააკრეს. მან კი ყველაფერი დაითმინა. გაჭირვება და ავადმყოფობა არის გამოცდა ადამიანისთვის. ეს გამოცდა კი წარმატებით უნდა ჩავაბაროთ, ღვთის მინდობითა და თავმდაბლობით. ცუდის თქმა ადვილია, კარგის თქმა კი სიხარულის ჟამს ადვილად გამოსათქმელია. მაშინ უნდა ვიყოთ კარგად, როცა გვიჭირს და როცა გვტკივა. სწორედ ეს არის ღვთის სიყვარული, მორჩილება და სათნოება. ტკივილის არგამოთქმა არ ნიშნავს იმას, რომ საკუთარ თავს არ მივხედოთ, არ ვიმკურნალოთ და თავი მოვიკლათ. რა თქმა უნდა, ამ შემთხვევაში ზომიერება უნდა დავიცვათ. წუწუნი და სასოწარკვეთილება დანაშაულია. ავადმყოფობის სამკურნალოდ ყველაზე უკეთესი წამალი მისი სულიერი სიხარულია. ასეთ დროს ადამიანი იქმნის ველს, რომ მალე გამოჯანმრთელდეს და მართლაც, ბევრად ადვილად ახერხებს ავადმყოფობისგან თავის დაღწევას და ბევრად იხანგრძლივებს სიცოცხლეს. – სნეულთათვის ლოცვას რა როლი აქვს, ვის მიერ უნდა იქნეს წაკითხული? – ლოცვა თავად ავადმყოფის მოვალეობაც არის და იმ ადამიანებისაც, ვინც მის ირგვლივ იმყოფებიან. მით უმეტეს, იმ შემთხვევაში, როცა სნეულს ლოცვის კითხვა აღარ შეუძლია. როცა ადამიანი საოპერაციოში შეჰყავთ, მისთვის უნდა ვილოცოთ. ლოცვა შესაძლებელია, როგორც საკუთარი სიტყვებით ქრისტეს და წმინდანების წინაშე, ასევე არსებობს ლოცვები სნეულთათვის. აუცილებელიც არის, ვილოცოთ ავადმყოფებისათვის, რადგან ჩვენ არ ვიცით, იმავე სიტუაციაში როდის ჩავვარდებით, ან ჩვენ, ან ჩვენი უახლოესი ადამიანები. ლოცვით მთებიც კი გადადგებინ. ჩვენ ვიცით, ლოცვას რამხელა ძალა აქვს, თუმცა ეს არასდროს უნდა ემსგავსებოდეს ან მოვალეობას, ან უკიდურეს მდგომარეობაში აღვლენილ თხოვნას. უნდა ვლოცულობდეთ მუდამ და გულმხურვალედ. უნდა ვილოცოთ არამხოლოდ ჩვენი კეთილდღეობისა და ჯანმრთელობისათვის, არამედ სხვა ადამიანებისთვისაც, რადგან სწორედ ამგვარი ლოცვა შეიწირება ღვთის წინაშე. ქრისტიანებისთვის ერთ–ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორი სწორედ ის არის, რომ სხვას დავეხმაროთ და შევძლოთ, გავიგოთ სხვისი გაჭირვება, გულისტკივილი, მწუხარება. როცა სხვის ტკივილს გაიზიარებ, მას ანუგეშებ, შენც სულიერად მშვიდდები. ის ადამიანები, ვინც მოთმინებითა და სიყვარულით უვლიან ავადმყოფებს, თავიანთი მსხვერპლით აღხოცენ საკუთარ ცოდვებს. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-04-20) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 2125 | |
შესვლა საიტზე