იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| რატომ უარყოფს ქრისტიანობა სულთა გადასახლების იდეას
ბოლო დროს თითქოს სულ უფრო და უფრო მეტ ადამიანს სჯერა სულის უკვდავება, მაგრამ მათ შორის ბევრი რეინკარნაციას, სიკვდილის შემდეგ სულის სხვა სხეულში გადასახლებას აღიარებს, რაც, საბოლოო ჯამში, ღვთის გმობასა და უარყოფას ნიშნავს. სულიერი მამები სიფხიზლისკენ მოგვიწოდებენ. ამ თემაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის დეკანოზს, მამა გიორგის (სხირტლაძე) ვესაუბრეთ.
– მამაო, რას ფიქრობს მართლმადიდებელი ეკლესია რეინკარნაციაზე? – არ აქვს მნიშვნელობა, აცნობიერებს თუ არა ადამიანი საკუთარი სულის უკვდავებას, გულის სიღრმეში ის მაინც ხვდება, რომ სულის არსებობა არ შეიძლება შემოიფარგლოს მიწიერი ცხოვრებით. ჭეშმარიტებას განშორებული ადამიანი ცდილობს, სულის სიღრმიდან მომავალი ეს ხმა ეშმაკისეული შეგონებით შექმნილი ცრუსწავლებით შემოსოს. ერთ–ერთი ასეთი მცდელობა სწორედ რეინკარნაციაა. ამ იდეის თანახმად, ადამიანის სული სიკვდილის შემდეგ გადადის მიწიერი ცხოვრების სხვა ფორმაში – კვლავ იბადება ადამიანად, ცხოველად, მცენარედ და ა.შ. რეინკარნაციას აღიარებს ინდუიზმი, ისლამის ცალკეული განშტოება (ალავიტები), თალმუდიზმის ზოგიერთი წარმომადგენელი, კაბალა... რეინკარნაციის მსგავსი იდეა არის ბუდიზმში, ოღონდ იქ საუბარია არა ადამიანის სულზე, რომელსაც ბუდა არ ცნობს, არამედ ცნობიერებაზე. ბიბლიის თანახმად, ადამიანის ცხოვრება უნიკალურია და არ მეორდება. მიწიერი ცხოვრების შემდეგ მას საუკუნო განსასვენებელი ელოდება. – ზოგიერთი ცდილობს, რეინკარნაციის მტკიცებულება წმინდა წერილშიც იპოვოს. – დიახ და ყველაზე ხშირად არგუმენტად მოჰყავთ მაცხოვრის სიტყვები, რომელიც წმინდა იოანე ნათლისმცემელზე თქვა: "და უკუეთუ გნებავს შეწყნარების, იგი არს ელია, რომელი მოვალს". ბიბილიიდან ცნობილია, რომ უფლის დიდებით მოსვლამდე ელია წინასწარმეტყველი მოვა. განკაცების ჟამს კი წინამორბედის ფუნქციას იოანე ნათლისმცემელი აღასრულებდა. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ ელია წინასწარმეტყველი ცოცხლად იქნა აღტაცებული ზეცად, რეინკარნაცია კი ერთი სიცოცხლის შემდეგ მეორეში გადასვლას გულისხმობს და არა – ერთი სულის მიერ ორის სხეულის ერთდროულად ფლობას. რეინკარნაციის იდეა იმდენად უცხოა ქრისტიანობისთვის, რომ წმინდა მამები ამ თემაზე საგანგებო შრომებს არ წერდნენ. მასზე საუბარი უფრო ბოლო დროის ინტელიგენციამ წამოიწყო და ეს არც არის გასაკვირი, რადგან დიდი ნაწილი მიწიერ მეცნიერებებშია განსწავლული, მაგრამ ქრისტესაგან განდგომილია. სამაგიეროდ მოხიბლულნი არიან ინდუიზმით, ბუდიზმით და ოკულტიზმით. საქართველოში ამ იდეის გავრცელებას ხელი შტაინერის სწავლების გავრცელებამაც შეუწყო. რეინკარნაციას არაფერი აქვს საერთო ბიბლიისეულ ჭეშმარიტებასთან, მეტიც, ეწინააღმდეგება მიწიერი ცხოვრების არსის ქრისტიანულ გააზრებას. – ქრისტიანული გაგებით, რა არის ადამიანის ცხოვრების აზრი და საერთოდ რისთვის ვცხოვრობთ? – ადრე თუ გვიან ყოველ ადამიანს უჩნდება კითხვა: ვინ ვარ და რისთვის ვცხოვრობ? ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა მრავალ ბრძენს უცდია, თითქოს პასუხიც უპოვია, მაგრამ ძნელად მოიპოვება ადამიანი, რომლისთვისაც ამ პასუხს ბედნიერება მოუტანია. ქრისტიანებს კი ამაზე მარტივი პასუხი გვაქვს, რომელიც ერთი სიტყვით გამოითქმის – განღმრთობა. მიწიერი ცხოვრების აზრი სწორედ ამ მიზნისაკენ სვლაა. განღმრთობა ნიშნავს უფლის მადლით ღვთის შვილობას. ეს ჩვენი მიწიერი ცხოვრების მთავარი საზრუნავი უნდა იყოს. შეიძლება სიტყვა "ასკეტიზმი" მიუღებლად მიგვაჩნდეს ერში მცხოვრებთათვის, მაგრამ სინამდვილეში ასე არ არის. მოღვაწეობა, სულიერი მარხვა ყველას შეგვიძლია. წუთისოფლის სიამეები სულს ბრძოლისუნარიანობას უკარგავს, ცოდვაში გვითრევს. უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენი ცხოვრება იყოს მარტივი აუცილებლობით შემოფარგლული, შვება არ იყოს გემოთმოყვარეობის დაკმაყოფილება, არამედ სულის მოსვენება და შემდგომი ბრძოლისათვის მომზადება. ვისაც არ ემეტება თავი ასეთი ცხოვრებისათვის, ვისაც უნდა დატკბეს ამქვეყანაშიც და სასუფეველშიც, ვერც აქ გაძღება შვებით და ვერც მერმინდელ ცხოვრებაში იხილავს ნეტარებას. ბევრი უნდა ვილოცოთ, რომ არ მოვდუნდეთ და არ დავკარგოთ ცხოვრების მთავარი საზრისი. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-06) | ავტორი: მამა გიორგი სხირტლაძე | |
| ნანახია: 1412 | |
შესვლა საიტზე