იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| მამა გიორგი: "მორწმუნე ადამიანს მფარველი ანგელოზი ადგას თავზე"
ქრისტიანული სწავლებიდან ვიცით, რომ ბოროტი სულები სხვადასხვა ხერხებით"საჭიროა, გვქონდეს უდიდესი სიფხიზლე, რადგან ჩვენს მტერს, ეშმაკს არ სძინავს. იგი დიდი ხნის წინ გამოიდევნა სასუფევლიდან, ახლა კი არ სურს ვინმეს ზეცად აღსვლის დაშვება", - გვასწავლის ერთ-ერთი წმინდა მამა. ცდილობენ ადამიანებზე ზეგავლენის მოხდენას და მათ ცოდვისმიერ დაცემას. დღევანდელ ინტერვიუში კი, დეკანოზი გიორგი სხირტლაძე აღნიშნავს, რომ უხილავი ბრძოლები, თავდასხმები, ზრახვები რეალურად არსებობს და ისინი ზოგჯერ ბოროტი სიზმრის სახითაც გამოვლინდებიან. სხვადასხვა სულიერ საკითხებზე, დღეს, სწორედ მამა გიორგი გვესაუბრება. - მამა გიორგი, წმინდა მამები ამბობენ, რომ ბოროტი ძალა განსაკუთრებით აქტიურდება ღამე, როდესაც ადამიანებს სძინავთ. რამდენად შესაძლებელია, დაცემული სულების ბოროტი ზეგავლენა გამოვლენილი იყოს სიზმარში? - სიზმარი, მართლაც, საოცარი რამეა. იგი გამოუკვლეველი, ირაციონალურია ჩვენი გონებისთვის. უნდა ეცადოს მორწმუნე ადამიანი, რომ ღამე მკვდარივით არ დაიძინოს, არამედ, ძილის დროსაც სულიერი განწყობილება ჰქონდეს. ამგვარი მდგომარეობა ჰქონდათ წმინდანებს, სხვათა შორის, ბევრ მორწმუნესაც. სძინავს ადამიანს ღამე, მაგრამ ამავე დროს, ლოცვით მდგომარეობაშია და ზოგჯერ საკუთარი ლოცვა აღვიძებს ხოლმე. ყოფილა შემთხვევები, შვიდგზის ლოცვების, 6-საათიანის ლოცვას ბევრჯერ გამოუღვიძებია და მძიმე სიზმრისგან გადაურჩენია პიროვნება. რაც შეეხება სიზმრისეულ ბოროტ ზეგავლენას, როცა ბოროტი სიზმარი შედის ადამიანში, ზოგჯერ მას ცნობიერება უმრუდდება, დაცემული სული სიზმარში ისეთ ხილვებს აჩვენებს, რომ მისი შინაგანი ამბიციურობა, პრეტენზიები, ან სექსუალური მიდრეკილებები იქნეს ამოყრილი და იმისთვის, რომ დავუშვათ, თუ ადამიანი საზიარებელი ან აღმსარებელია, ვერ მივიდეს აღსარებასა და ზიარებაზე. ან თუ უკვე მიღებული აქვს წმინდა ზიარება, დაცემა მოუვიდეს, არ შეერგოს, არ ექცეს საკურნებლად სულისა და ხორცისა, არამედ, დასასჯელად და კვლავ ცოდვაში ჩასაგდებად. თუნდაც იმისთვის, რომ ადამიანს მეტი ამპარტავნება დაებადოს და ხიბლში შევიდეს. მაგალითად, გაჩნდეს ფიქრები, რომ თითქოს, შენ რჩეული ხარ, შესაძლოა, იქნე განსაკუთრებული არსება და ა.შ. მით უმეტეს, რომ ადამიანებს ამგვარი ამპარტავნებისა და ცრუ რჩეულობის დიდი თუ მცირე განცდა ისედაც აქვთ. ნათქვამია, მელას რაც ელანდებოდა, ის ესიზმრებოდაო, და მერე უკვე ღამე ელანდება, თუმცა, მაგრამ ყველაფერი მოლანდება არ არის. სიზმრისეული ხილვების გარდა, არსებობს რეალური ფსიქიკური თავდასხმები, უხილავი ბრძოლები, შემოტევები ბოროტი სულებისა. - მაგრამ მორწმუნე ადამიანს ხომ მფარველი ანგელოზი იფარავს ამგვარი ბოროტი შემოტევებისგან? - მორწმუნე ადამიანს მფარველი ანგელოზი ადგას თავზე და იფარავს ბოროტებისგან, მაგრამ ღამე განსაკუთრებით საშიშია ურწმუნო, ულოცველი, სულიერად მოუმზადებელი ადამიანის მდგომარეობა. რადგან იგი არც ნაზიარებია, ჯვარი არც სახლში, არც გულზე აქვს და უკვე ადვილად მისაწვდომი ხდება გონიერი მგელისთვის და განსაკუთრებით ღამე, ძილში. ყოფილა შემთხვევები, როდესაც ადამიანს ძილში რაღაც დაესხა და უკბინა, ან დაარტყა, რაღაც გაუჭრა. მერე, გაღვიძებისას, ის ნაიარევი ამა თუ იმ ფორმით გამოვლენილა. უხილავი ბრძოლები, ზრახვები, თავდასხმები, ზღაპრები არ არის, ეს ყველაფერი რეალურად არსებობს. ამიტომ განსაკუთრებით დაცული უნდა იყოს ადამიანი სულიერად. გარეშე მიცავ უფალო, ჯვარითა შენითაო, - აღნიშნულია ძილისწინა ლოცვებში. ყოველი ჩვენგანი ჯვრით უნდა იყოს დაცული. - რა საშუალებებით არის შესაძლებელი ამგვარი შემოტევების იგნორირება ღამით? - ღამით ძალიან ძლიერია კანდელი. სადაც ღამე ადამიანებს სძინავთ, იქ კანდელი უნდა ენთოს და ბჟუტავდეს, რომ ოთახი აბსოლუტურ სიბნელეში არ იყოს. განსაკუთრებით, პატარა ბავშვებს ებრძვით ასეთი რაღაცები, მით უფრო, მოუნათლავებს. ბავშვი ნაზია და ამიტომაც ის განსაკუთრებით მისაწვდომია. ბავშვის ოთახშიც უნდა ენთოს კანდელი, ჯვარი ეკიდოს, მკერდზე თუ არ ექნება, საწოლთან აუცილებლად უნდა იყოს ნაკურთხი ჯვარი. საერთოდ, ყოველი ქრისტიანის სახლი უნდა იყოს ნაკურთხი და განსაკუთრებით ის ადგილი, სადაც ბავშვი იმყოფება. - საძინებელში კანდელი უნდა ენთოსო, აღნიშნეთ, ე.ი. ღამით ანთებული ოთახიდან ბოროტებას განდევნის? - მართალია, კანდელს არ აქვს დიდი სინათლე, მაგრამ არც წყვდიადია. ის ცეცხლით განწმენდს იმ ადგილს, სადაც ანთია და დადებით ენერგიებს ატრიალებს, რის შემდეგაც იქ უკვე აღარ არის ისეთი ბრძოლა. ამას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს და განსაკუთრებით ღამე. ამიტომ, როგორც უკვე აღვნიშნე, სასურველია, ღამე კანდელი ენთოს, როგორც ბავშვებთან, ისე მოზრდილებთან და დიდებთან. ზოგს ღამე შიში აქვს. აბსოლუტურ სიბნელეში რომ წვება, შიში ემართება. ერთი ადამიანი იყო, რომელიც ღამე ვერ იძინებდა. ეშინოდა. როდესაც ვწვები, ვგრძნობ, რაღაც მოდის და ჩემს საწოლში წვებაო, ამბობდა. ლამის ხმასაც იგებდა და ლოგინში მის სიმძიმესაც გრძნობდა. ზევიდან მაწვება და მახრჩობსო. მერე, როგორც იქნა, სხვადასხვა ლოცვებით, ზიარებით, აღსარებით და ა.შ. გამოვიდა. აკურთხებინა სახლი და უკვე არაფერი აწუხებდა, ჩვეულებრივად იძინებდა. ასეთი უამრავი შემთხვევაა აღწერილი. ასე რომ, ადამიანი ძილშია თუ ღვიძილში, ყოველთვის დაცული უნდა იყოს. ძალიან მძიმე მდგომარეობაში იმყოფება ურწმუნო ადამიანი, მით უმეტეს, დღეს, როდესაც ძალიან დიდი გავლენები და პრესი არსებობს საქართველოში, განსაკუთრებული ბრძოლებია აქ და იგივეზე, რაც სხვაგან ერთ ძალისხმევას ითხოვს, შესაძლოა, აქ 10-100 ძალისხმევა დაგჭირდეს. მაგრამ, სამაგიეროდ, რადგან ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ქვეყანა ვართ, მადლიც მეტი არის ჩვენთან. - მამაო, არის შემთხვევები, როდესაც სიზმარში გარდაცვლილი ადამიანები გვეჩვენებიან, ეს რას უნდა ნიშნავდეს? - ასეთი სიზმრები ძალიან ხშირია. ეს, ალბათ, გარდაცვლილის სულისგან რაღაცის მოთხოვნის მომენტია. ყველაფერი ბოროტისგან ხომ არ არის? როცა მიცვალებული გვესიზმრება, შესაძლოა, გარკვეულ ლოცვით მსახურებას, მოხსენიებას, პანაშვიდებს ან მოწყალებას ითხოვდეს მისი სული. ამ დროს მფარველი ანგელოზი იღებს გარდაცვლილი ადამიანის სახეს და ანიშნებს ახლობელს, რომ მან, დავუშვათ, ესა თუ ის მოწყალება გაიღოს, ან პანაშვიდი გადაახდევინოს, ან ფსალმუნები წაიკითხოს, ან სასაფლაოზე გავიდეს, გაიტანოს რაღაცა, სანთელი აანთოს, მოიხსენიოს. ამაში ცუდი არაფერია. მიცვალებულის დასიზმრება ზოგიერთს პანიკაში აგდებს, ფიქრობს, რა მეშველებაო. ჰგონია, რომ ისიც მალე გარდაიცვლება. ასეთი შიშები საჭირო არ არის. პირიქით, რადგანაც მას დაესიზმრა მიცვალებული, ე.ი. უფრო დიდხანს იცოცხლებს. - როგორ უნდა მიხვდეს ადამიანი, სიზმარი ღვთისგანაა თუ ბოროტისგან, ზოგჯერ უფალი ხომ სიზმრისეული ხილვებითა და ჩვენებებით უმჟღავნებს ადამიანს თავის ნებას? - სიზმარი ზოგჯერ ძალიან მაცდური რაღაცაა. ამიტომ თუ სიზმარი არ გვეშვება და ჩვენც ინტერესი გვაქვს მის მიმართ, სასურველია, მოძღვართან მივიდეთ და მისი რჩევა გავითვალისწინოთ. მოძღვარი არ დაიწყებს სიზმრის ახსნას, მაგრამ იტყვის, უნდა მიაქციო თუ არა ყურადღება მას. - მამაო, ადამიანი უნდა მოერიდოს თუ არა ისეთ პიროვნებას, რომელთან ყოფნის დროსაც აშკარად გრძნობს, რომ ენერგიისგან იცლება? - აუცილებელი არ არის, ადამიანს ეშვები ჰქონდეს და სისხლს წოვდეს, თუმცა, არსებობენ ენერგოვამპირები, რომლებიც მრავლად არიან ჩვენთან. ასეთი ადამიანი, შესაძლოა, სულიერად საოცრად მომხიბვლელიც იყოს. მას პირმოთნეობისა და თავის შეცოდების ძალიან დიდი უნარი აქვს. შეუძლია ადამიანს თავი შეაცოდოს და შემდეგ გამოწოვოს ენერგია, მერე კიდევ შეაცოდის, კიდევ გამოწოვოს. როცა ადამიანი არ არის ძალიან კონფლიქტური, ლიბერალურია კონფლიქტებისადმი, შესანიშნავი მიზეზია იმისათვის, რომ ეს ადამიანი ხელში ჩაიგდოს ენერგოვამპირმა და წოვოს მას სულიერი ენერგია. ფაქტობრივად, ასეთი ადამიანები პარაზიტირებენ სხვის ენერგიაზე და შესაძლოა ისეც, რომ მათ თავად ეს გაცნობიერებული არც კი ჰქონდეთ. უფრო ხშირად ეს გაცნობიერებული არ არის ხოლმე, ანუ ადამიანმა თვითონაც არ იცის, რომ, მაგალითად, ბოროტი თვალი, მზერა აქვს, რომ სხვას ენერგიას ართმევს. შესაძლოა, ასეთმა ადამიანმა სხვას მხოლოდ ერთი შეხედვით, შეხებით, დალაპარაკებით მთელი დღის ენერგია წაართვას და ცუდად გახადოს. - ამგვარი ადამიანების ზეგავლენისგან როგორ შეიძლება თავდაცვა? - ამ დროს ყველაზე ძლიერი საშუალება, პირველ რიგში, ეს არის ზიარება-აღსარებითი დაცვა. მფარველი ანგელოზი განსაკუთრებით იფარავს მორწმუნე ადამიანს და იგი ყველაზე ახლოს ადამიანთან მაშინაა, როდესაც ის ახალი ნაზიარებია. ზოგადად, ახლადნაზიარები ადამიანი ხელშეუხებელი და მიუწვდომელია ბოროტი გავლენებისგან და ასევე, ასეთი ენერგოვამპირებისგანაც. - მამაო, სახარებაში აღნიშნულია, რომ ადამიანს ყველა ცოდვა მიეტევება, გარდა სულიწმინდის გმობისა. რა ცოდვები შეიძლება ჩაითვალოს სულიწმინდის გმობად? - ადამიანმა უნდა იცოდეს, რას აშავებს, რომ მეტი აღარ ჩაიდინოს და ჩადენილი ცოდვები კი მოინანიოს. პირდაპირ სულიწმინდის გმობაა ღვთის გმობა, ეს ერთი, მეორე, ღვთისგმობად ითვლება, მაგალითად, ღვთისმსახურების ზერელედ, მოწიწებისა და ღვთის მოშიშების გარეშე აღსრულება, ღვთისმსახურების გამოტოვება, რაიმე საიდუმლოს არშესრულება, ან ჩქარი შესრულება. ზიარების გადაფურთხება (ჯვარი წერია ყველას), ან დაგმობა. ან ისეთი რამის შესრულება, რაც გამოუსწორებადია, მაგალითად, თვითმკვლელობა. ასევე, სულიწმინდის გმობაა არასწორად ჩატარებული ნათლობა. ყოფილა შემთხვევები, როდესაც მეორედ მომინათლავს ადამიანები. გარკვეულწილად ღვთის გმობაა, მოუმზადებელი, ან ნაჭამი მისვლა ზიარებაზე, მოძღვრის მოტყუება, ართქმა აღსარებისა, არა აღსარებით, არამედ ზიარებაზე დამალული ცოდვით მისვლა. შესაძლოა, მთლად ასე შეუქცევადი არ იყოს, მონანიებადია, თუმცა, ძალიან მძიმე განცდის მომგვრელია ადამიანისთვის. კიდევ, ნასვამი ან ნაბახუსევი მისვლა ზიარებაზე, საერთოდ, მძიმე ცოდვებით მოუნანიებლად მისვლა. შემდეგ ეს ყოველივე ძალიან ცუდ შედეგებს იწვევს ცხოვრებაში. იგივე სულიწმინდის გმობაა, როცა, დავუშვათ, არასწორად ლოცულობს ადამიანი, ზოგჯერ, ზიარების შემდეგი ლოცვების მაგივრად, ზიარებისწინა ლოცვებს კითხულობს, ან პირიქით. შესაძლოა, ითქვას, რომ ყველა მკრეხელობა, პრინციპში, მეტ-ნაკლებად, სულიწმინდის გმობაა და თუ ვინმეს უმძიმესი ცოდვები აქვს, უნდა მოინანიოს. ზოგადად კი ეს თემა დიდ ჩარღმავებას მოითხოვს. - მამა გიორგი, ცნობისმოყვარეობაზეც მინდა გკითხოთ. დღეს, ადამიანები ხშირად იმგვარი ამაო საკითხებით ინტერესდებიან, როგორიცაა, მაგალითად, ცნობილი ადამიანების პირადი ცხოვრება, მათი დამოკიდებულება სხვადასხვა მოვლენებისადმი და ა.შ. და ზედმეტად ეძიებენ მათ გაგებას. რამდენად დიდ ცოდვად ითვლება ცნობისმოყვარეობა? - თავისთავად, როცა ადამიანს რაღაც აინტერესებს, რაიმე ახლის შესწავლის სურვილი აქვს და ამას ეძიებს, კითხულობს, ამაში ცუდი არაფერია, პირიქით - შემეცნების პროცესი, კითხვა, სწავლა უნდა იზიდავდეს ადამიანს. ჩვენ ენციკლოპედიური განათლება უნდა გვქონდეს, მაგრამ ეს ცნობისმოყვარეობა არ არის. ცნობისმოყვარეობა სულ სხვა რამეა. ამაო ცნობისმოყვარეობა არის ცოდვა. როდესაც ადამიანს ცხვირის ჩაყოფა უნდა ისეთ საკითხებში, რაც მას არ ევალება. დავუშვათ, თუ მე მინდა ვიცოდე ყველაფერი, რა ხდება ამა თუ იმ პოლიტიკურ ან სამთავრობო, თუნდაც რელიგიურ წრეებში, სასახლისა და კარის ინტრიგებში, დავიწყო ქექვა ყვითელ პრესასა და ისეთ გადაცემებში, სადაც ამაო ხმაური და ლაზღანდარობაა, ეს უკვე სხვისი ცოდვების ძიება, განკითხვა იქნება და ამგვარი ამაო ინტერესებით ადამიანი სულს დაიზიანებს. შესაძლოა, იქიდან ძალიან მძიმე შედეგები მიიღოს. ჯობია, ეს დრო საღმრთო წიგნების შესწავლას მოახმაროს. ცნობისმოყვარეობა თუ უნაყოფო ინფორმაციის მიღებას ემსახურება, სულის დამაჭუჭყიანებელია და აუცილებლად მონანიებული უნდა იქნას. - საღმრთო საიდუმლოებებისადმი ზედმეტ ცნობისმოყვარეობაზე რას იტყვით? - ამაო ცნობისმოყვარეობა ძალიან საშიშია, განსაკუთრებით, საღმრთო საიდუმლობებისადმი. ამ დროს, შესაძლოა, შეშლილობითაც კი იქნეს ადამიანი დასჯილი. ის უნდა ვისწავლოთ, რაც ჩვენი სულიერი გადარჩენისთვის არის საჭირო, მაგრამ საღმრთო საკითხებში ამაო ცნობისმოყვარეობა ნუ იქნება ჩვენი წინამძღოლი და მამოძრავებელი ძალა. იყოს ცოდნის მიღების სურვილი, ცნობისმოყვარეობა იმ გაგებით, რომ მაინტერესებდეს, როგორ ვიცხოვრო ღვთისთვის სათნოდ, რა წესები დავიცვა საამისოდ, რა შეიძლება და რა არა. ჩავიხედოთ წმინდა წიგნებში და გავარკვიოთ, რა არის მოსანანიებელი. ესაა ცნობისწადილი, წადილი ადამიანისა, რომ შეიმეცნოს ჭეშმარიტება და თავისი უცოდინარობა ცოდნად გადააქციოს. | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-01-22) | |
| ნანახია: 1260 | |
შესვლა საიტზე