მთავარი » სტატიები » სტატიები |
ღმერთი მშრომელი ადამიანის მეგობარია
უფლის მეოთხე მცნება გვასწავლის – მოიხსენე დღე იგი შაბათი და წმიდა–ჰყავ იგი: ექვს დღე იქმოდე, და ჰქმნე მათ შინა ყოველივე საქმე შენი, ხოლო დღე იგი მეშვიდე შაბათი არს უფლისა ღვთისა შენისა". ეს მცნება თანამედროვე ენაზე კვირადღის უქმედ შენახვას გულისხმობს. რადგან კვირა იესო ქრისტეს აღდგომისა და კაცობრიობის ხსნის დღეა. როგორც ბიბლიიდან ვიცით, ღმერთმა ექვსი დღის განმავლობაში შექმნა სამყარო, ხოლო მეშვიდე დღეს დაისვენა. ყველა მორწმუნე უფლის მსგავსად უნდა მოიქცეს და კვირადღე მხოლოდ კეთილი საქმეების კეთებაში გაატაროს. ამ თემაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, რატომ არის ნაბრძანები, უფალს დაეთმოს მეშვიდე დღე და არა რომელიმე სხვა დღე? – ღმერთმა ექვს დღეში შექმნა სამყარო, მეშვიდე დღეს კი განისვენა საქმეთაგან. დაწერილია, რომ ღმერთმა ექვს დღეში შექმნა ყველაფერი, მეშვიდე დღეს კი დალოცა სამყარო, აკურთხა და საქმისგან დაისვენა. ეს მეშვიდე დღე კი შაბათი იყო. ქრისტიანები უქმობენ კვირას, რადგან კვირა იესო ქრისტეს აღდგომისა და ჩვენი ხსნის დღეა. კვირადღე ყველა მორწმუნემ უნდა გამოითავისუფლოს და სასიკეთო საქმეებით დაკავდეს. იაროს ეკლესიაში. კვირას ყველა საქმე უნდა დატოვოს, რათა ღვთის კურთხევა მიიღოს. სამწუხაროდ, დღევანდელ საუკუნეში ისე დაიგეგმა ადამიანთა გრაფიკი, რომ ისინი ამ დასვენების დღესაც ვერ ითავისუფლებენ. ხშირია ოჯახები, რომელთა წევრები გამუდმებით მუშაობენ, არ იცავენ კვირას და რელიგიურ ტრადიციებს. ჩვენ ისე ჩაგვითრია ყოველდღიური საზრუნავის მორევმა, რომ სიკვდილი დაგვავიწყდა. ერთი დღე განსაკუთრებულად უნდა დავუთმოთ სულიერ ცხოვრებას, სხვა დღეებთან შედარებით. ყველა მორწმუნე იგრძნობს, თუ როგორ შემსუბუქდება მათი ყოველდღიური პრობლემები. ამ მცნებას ხშირად ისე ვარღვევთ, რომ ჩვენს ცოდვას არც ვაცნობიერებთ და შესაბამისად არც ვინანიებთ უფლის წინაშე. ქრისტიანმა ადამიანმა უნდა შეძლოს იმის გაანალიზება, თუ რა აზრი დევს ამ სიტყვებში. – შაბათი როგორი დღეა? – ამ დღეს სამყაროს შექმნის ხსოვნისთვის და თავდაპირველი დღესასწაულის გასაგრძელებლად სხვა დღეებთან შედარებით შემსუბუქებულია მარხვა. ძველი აღთქმის ეკლესიაში შაბათის მსგავსად აღინიშნებოდა სადღესასწაულოდ ან მარხვისთვის დადგენილი სხვა დღეები, მაგალითად, პასექის დღესასწაული, განწმენდის დღე. ასევე ქრისტიანულ ეკლესიაშიც, გარდა კვირადღისა, დაცული უნდა იქნეს ღვთის სადიდებლად, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისა და წმინდანთა პატივსაცემად დადგენილი დღესასწაულები და მარხვები. სადღესასწაულო დღეებშიც აკრძალულია მუშაობა, რათა დაუბრკოლებლად დავუთმოთ ეს დრო წმინდა და ღვთივსათნო საქმეებს. შაბათ დღეს და ზოგადად ყველა სადღესასწაულო დღეს საქმეს უნდა მოსწყდეს ადამიანი და იყოს ეკლესიაში, დაესწროს ლოცვას, მოემზადოს საზიარებლად, ჩააბაროს აღსარება. ამ დროს კარგია სახლში ლოცვა და წმიდა წიგნების კითხვა ან სულის მაცხონებელი საუბრები. სასურველია ქველმოქმედება, ღატაკების დახმარება, სნეულთა და საპყრობილეში დატყვევებულთა მონახულება და ქრისტიანული სიყვარულის გამომხატველი სხვა საქმეების აღსრულება. კარგია, როცა მსგავს საქმეებს ყოველდღიურად ვაკეთებთ. ვისაც ამის საშუალება აქვს, მუდამ უნდა აკეთოს სიკეთე, ხოლო ვისაც სამუშაო აბრკოლებს, ისინი სადღესასწაულო დღეებში მაინც უნდა განიწმინდონ კეთილი საქმეებით. – რომელი ცოდვა ეწინააღმდეგება მეოთხე მცნებას? – მეოთხე მცნების დარღვევით სცოდავენ ისინი, ვინც ამ დღეებში არ უქმობენ, არ ზეიმობენ, დღესასწაული ყოველთვის წინა დღის საღამოდან იწყება. თუ მორწმუნე ხარ, ამ დროს ყველა საქმე უნდა დატოვო და ეკლესიაში წახვიდე, რათა მიიღო ღვთის კურთხევა. დღესასწაულისა და კვირის წირვაზე დასწრება აუცილებელია. წირვისას იკითხება და იგალობება სპეციალური ლოცვები, რომლებიც დიდი ძალის მიმცემია რწმენითა და სიყვარულით მოსულისათვის. ხშირად ადამიანები თავს არიდებენ სამსახურში სიარულს, იმ მიზეზით, რომ ვითომ ეკლესიაში არიან წასასვლელი. ადამიანს ხშირად ექიმისგან ბიულეტენიც კი აუღია, რომ სამსახური გაეცდინა. ღმერთი კი მშრომელი ადამიანის მეგობარია. არსებობენ აგრეთვე ისეთი ქრისტიანებიც, რომლებიც არც თვითონ მუშაობენ და იმათაც განიკითხავენ, ვინც შრომობს საკუთარი არსებობისთვის. იმავდროულად, სინდისის ქენჯნის გარეშე იკვებებიან მოწყალებით, რომელსაც გამრჯე ადამიანებისგან იღებენ, თანაც, თავიანთი სიბნელის წყალობით, მათ სამუშაოს ეშმაკეულს უწოდებენ. – მამაო, ქრისტიანთათვის შობის მარხვა დაიწყო. რას გვეტყვით, როგორ შევინახოთ ეს მარხვა ღირსეულად, რომ ცოდვაში არ ჩავვარდეთ? – მეოთხე მცნებას ვარღვევთ მაშინაც, როცა ეკლესიის მიერ დაწესებულ მარხვის დღეებს თვითნებურად ვარღვევთ ან ვიცავთ. ჩვენ ხორციელ მარხვას კი ვიცავთ, რაც გამოიხატება გარკვეული დროის განმავლობაში განსაზღვრული საკვების აღკვეთით, მაგრამ ამას თუ ვაკეთებთ, ეს არ უნდა გავხადოთ თავის ქების საბაბი, რადგან ჭეშმარიტი მარხვა არის ბოროტისაგან განდგომა, მდუმარება, მრისხანებისაგან დაცხრომა, ვნებისაგან განშორება და უარყოფა სიცრუისა და ფიცის გატეხისა. მარხვის ამ მთავარ არსზე სულაც არ ვფიქრობთ, ხოლო ხორციელ მარხვას თვითნებურად ვიტვირთავთ ხოლმე უდროო დროს და ამითიც ვცოდავთ. ანა ნოდია | |
კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-04) | ავტორი: ღმერთი მშრომელი ადამიანის მეგობარია | |
ნანახია: 1047 | |