იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| გენიალური მეცნიერები ღმერთის არსებობას აღიარებენ
მორწმუნე მართლმადიდებელი ადამიანი და ადამიანი, რომელიც მართლმადიდებელია, მაგრამ დედაეკლესიის კანონებს არ იცავს, ერთმანეთისგან ძალზე განსხვავდებიან. წუთისოფელში თითოეულ ადამიანს თავისი ჯვარი აქვს, რომელიც უნდა იტვირთოს იმისათვის, რომ მარადიული სასუფეველი დაიმკვიდროს. ამ და სხვა საკითხებზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება. – მამაო, ყველა ადამიანმა იცის, რომ ვცხოვრობთ წუთისოფელში, ანუ ამქვეყნიური ცხოვრება მოკლე და წარმავალია, მაგრამ ამას მცირედი თუ იაზრებს. არიან ისეთებიც, ვინც სწორედ ამ წარმავლობის გამო ცხოვრებას უაზრობად მიიჩნევენ. რას გვასწავლის ეკლესია, რას ნიშნავს წუთისოფელში ცხოვრება? – ადამიანის არსებობას დედამიწაზე აქვს ძალიან ღრმა აზრი, უდიდესი დანიშნულება. ღვთის ქმნილებაში საერთოდ არაფერი არის უაზრო და შემთხვევითი. თუ ადამიანი ცხოვრობს სარწმუნოების გარეშე, ღვთის მცნებების გარეშე და არამარადიული ცხოვრებისათვის, ასეთი ადამიანის ცხოვრება დედამიწაზე უაზრო და უმიზნო ხდება. ადამიანები, რომლებსაც არ სწამთ ღმერთი, ამბობენ, ეს ცხოვრება უაზრო და აბსურდია და მართლაც ასეა მათთვის. რწმენის გარეშე ცხოვრება მართლაც უაზრობაა. ასეთ დროს ადამიანები ნელ–ნელა ცხოველებს ემსგავსებიან. წუთისოფელი კი არის იმიტომ, რომ საკუთარი თავი გამოვცადოთ რწმენაში და მარადიული სასუფევლის დამკვიდრებისთვის ვიღვაწოთ. – რატომ ითვლება, რომ ყველა ადამიანს აქვს ჯვარი – ტვირთის სიმბოლო, რომელიც მან ამ წუთისოფელში უნდა ატაროს? – ყოველ ადამიანს დედამიწაზე თავისი დანიშნულება რომ უნდა შეასრულოს, მიცემული აქვს ქრისტესგან მისი მისია, ჯვარი, რომელმაც მან უნდა აიღოს და ატაროს, ქრისტეს გაჰყვეს. ადამიანი ამ ჯვრის ტვირთვის გარეშე ვერავითარ შემთხვევაში დაიმკვიდრებს ცათა სასუფეველს. იმისათვის, რომ ადამიანმა ჯვარი აიღოს და იტვირთოს, ჯერ უნდა გაიგოს, რა არის მისი ჯვარი, რისთვისაც ჭეშმარიტი რწმენა უნდა ჰქონდეს და უნდა იცხოვროს კიდეც ამ რწმენის მიხედვით. ე.ი. უყვარდეს ღმერთი და ადამიანები და აკეთოს კეთილი საქმეები, როგორც არის მცნებაში: "გიყვარდეს ღმერთი შენი ყოველი გულით, ყოველი ძალით, ყოველი სულით და მოყვასი შენი, ვითარცა თავი თვისი". – როგორ უნდა ირწმუნოს იმ ადამიანმა ღმერთი, ვისთვისაც ღმერთის ცნება მხოლოდ მითური და ზოგადია? – თუ როგორ უნდა ვირწმუნოთ ღმერთი და როგორ უნდა ვიცხოვროთ ამ რწმენის მიხედვით, მოცემულია მართლმადიდებლური ქრისტიანული სარწმუნოების სწავლებაში და დაფუძნებულია ღვთაებრივ გამოცხადებაზე. ღმერთმა გამოცხადება ადამიანებს ორგვარი გზით მისცა. ეს არის ბუნებრივი გამოცხადება და ზებუნებრივი გამოცხადება. ბუნებრივი გამოცხადება – ეს არის ყოველი ქმნული ღვთის მიერ და ის, რომ ყველაფერში ღვთის ხელი იგრძნობა, ხოლო ზებუნებრივი არის ის, რომელიც მოცემული გვაქვს ღვთაებრივი, წმინდა წერილითა და წმინდა გარდამოცემით. ბუნებრივი გამოცხადება – ეს არის ისეთი გამოცხადება ღვთისა, როცა უფალი გვიხსნის თავის თავს ბუნებრივი, ჩვეულებრივი გზით. აქაც ჩანს ღვთის განგება. თუ დავაკვირდებით, როდესაც რომელიმე ერი კარგავს რწმენას ღმერთში, მას ეწევა ხოლმე უბედურებები, განსაცდელები და თუ არ მოინანიებს, იღუპება, ქრება. გავიხსენოთ წარღვნა, სოდომისა და გომორის დაღუპვა, ებრაელი ერი, რომელიც გაიფანტა მთელ დედამიწაზე. ყოველივე ღმერთის სრულყოფილებაზე მეტყველებს. იმ ადამიანებს შორის, რომლებიც სწავლობენ ამ სამყაროს – მეცნიერები, ბუნებისმეტყველები, ღრმა მოაზროვნეები, იშვიათად შეხვდებით სრულიად ურწმუნო ადამიანებს და ძირითადად თუ მართლმადიდებელი და ღრმად მორწმუნე არ არის, ღმერთის იდეა მაინც უკიაფებს გონებაში. უნდა გვახსოვდეს, რომ სამყაროში ყველაფერს თავისი დანიშნულება აქვს და უმიზნოდ და უგეგმოდ კი არ არის შექმნილი, არამედ ერთიანი წესრიგი უდევს საფუძვლად. ჩვენი უფალი წესრიგის უფალიც არის – ამბობს ერთ–ერთი ფილოსოფოსი, დიდი მეცნიერი, ნიუტონი, რომელმაც აღმოაჩინა ზეციურ სხეულთა მოძრაობის გრავიტაციის კანონები და ა.შ. იყო მორწმუნე ადამიანი, კითხულობდა ღვთისმეტყველების შესახებ და როდესაც მის წინაშე ახსენებდნენ ღვთის სახელს, იგი დიდი მოწიწებით ფეხზე დგებოდა და ქუდს იხდიდა. ბლეზ პასკალი არამარტო მორწმუნე, არამედ რელიგიური ადამიანიც ყოფილა. დიდი ბაქტერიოლოგი, რომელიც ბაქტერიების ცხოვრებასა და მათ გავლენას სწავლობდა ადამიანის ორგანიზმზე, ორგანული ცხოვრების მკვლევარი ლუი პასტერი ამბობდა, როდესაც მე ვიკვლევ ბუნების კანონებს, უფრო და უფრო ცხადი ხდება ჩემთვის და უფრო მოწიწებით ვიმსჭვალები ღვთის საქმეების წინაშეო. კარლ ლინეი, რომელიც მცენარეულ სამყაროს იკვლევდა, ამბობს, რომ ღმერთი მართლაც მარადიული არსებაა, რომლის გარეშე ვერაფერი იარსებებს. ავიღოთ დიდი ასტრონომი კეპლერი, რომელიც იკვლევდა ზეციური სხეულების მოძრაობას, ის ამბობს, რომ დიდ არს უფალი, დიდია მისი ძალაუფლება, მის სიბრძნეს არა აქვს საზღვრები და შენ, ჩემო სულო, ადიდე უფალი მთელი ცხოვრების განმავლობაშიო. დიდი ფიზიოლოგი პავლოვი მთელი ცხოვრება იყო მორწმუნე ადამიანი, ეკლესიის სამრევლოს თავმჯდომარეც ყოფილა მრავალი წლის განმავლობაში. დიდი გეოლოგი ლეიელი, რომელიც დედამიწას სწავლობდა, ამბობდა, მთელი ჩემი კვლევის დროს ვაწყდები ღვთის ძალას, სიბრძნეს და შემოქმედებით გონებასო. მიულერი – დიდი ისტორიკოსი – ამბობს, მხოლოდ და მხოლოდ მაშინ, როდესაც მე დავიწყე სწავლა ღვთის მიერ მოცემული წმინდა წერილის, გავიგე ჭეშმარიტი გაგება ისტორიისო. ინგლისელი ფილოსოფოსი ფრენსის ბეკონი ამბობს, რომ არასწორ ცოდნას, უცოდინარობას ან ნახევრად ცოდნას მიჰყავს ადამიანი უღმერთობამდე და ათეიზმამდე... ასე უხსნის ღმერთი ხილული სამყაროდან ყოველ ადამიანს თავის თავს, ვისაც გონება და კეთილი ნება აქვს. ადამიანს სული ღმერთისგან აქვს მიცემული. ადამიანი მხოლოდ და მხოლოდ ღმერთში ნახულობს სიმშვიდეს, სიხარულსა და ბედნიერებას. რა თქმა უნდა, არსებობს ურწმუნო ხალხი, მაგრამ ეს სრულიად არ უარყოფს ღვთის არსებობას. ბევრნი არიან, პოსტათეისტურ სივრცეში, სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ, არაეკლესიურები, ურწმუნო ადამიანები. ეს მათი სულების ავადმყოფური მდგომარეობაა. – რატომ არ გახდა ბუნებრივი გამოცხადება საკმარისი და რატომ გახდა საჭირო ღმერთისგან ზებუნებრივი გამოცხადება? – ცოდვამ დააბნელა ადამიანის გონება, ნება, სინდისი, წამოვიდა ათასი არასწორი სწავლება დაცემული სულებისაგან. ღვთის განგებით, საჭირო გახდა ბუნებრივი გამოცხადების შევსება და დაგვირგვინება ზებუნებრივი გამოცხადებით. რა თქმა უნდა, ყველა ადამიანს არ და ვერ შეუძლია მიიღოს გამოცხადება. ყველა ადამიანს არ ძალუძს ეს თავისი ცოდვილი და არასწორი ცხოვრების გამო, უწმინდურობის გამო, სულისა და სხეულის უძლურების გამო, ამიტომ გამოცხადებისთვის ღმერთი ირჩევდა ყოველთვის განსაკუთრებულ ჭურჭელს – წინასწარმეტყველებს და ამ ადამიანებიდან ხალხს უცხადებდა ღმერთი თავის თავს. ერთ–ერთი პირველი ასეთი გამომცხადებლები ღვთის სწავლებისა იყვნენ ნოე, მოსე და სხვა წინასწარმეტყველები. ისინი იღებდნენ ღვთის გამოცხადებას და შემდეგ უქადაგებდნენ ადამიანებს. მთელი სისავსით და სრულყოფილებით გამოცხადება ღვთისა მოიტანა თვითონ იესო ქრისტემ, რომელიც განკაცდა. ქვეყნიერების შექმნის დასაწყისიდან მოსემდე არ წერდნენ წიგნებს, არამედ ეს სწავლება გადაეცემოდა ზეპირსიტყვიერად – სიტყვითა და მაგალითით ერთი თაობიდან მეორემდე. ვინც ყურადღებით წაიკითხავს წმინდა წერილს, იგი თავის თავზე გამოცდის ღვთის ჭეშმარიტი სიტყვების მოქმედებას, ძალას ამ სიტყვებისას, დარწმუნდება, რომ ეს მართლაც ღვთივგამოცხადებული წმინდა წერილი და სწავლებაა. ანა ნოდია | ||
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-15) | ||
| ნანახია: 1993 | | ||
შესვლა საიტზე