იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| ეკლესია ქრისტეს სხეულია მიწაზე
საეკლესიო სწავლების მიხედვით, ჭეშმარიტების გზაზე დამდგარი ადამიანი მუდმივად ღმრთის შემეცნებას უნდა ცდილობდეს და სულიერ ცხოვრებაში წინსვლას განიცდიდეს, უფალს უახლოვდებოდეს. რა საშუალებებით შეიმეცნება სამყაროს შემოქმედი? ამ საკითხს წმიდა იოანე ღმრთისმეტყველის სახელობის ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი, გიორგი (სხირტლაძე) განგვიმარტავს.
– მამა გიორგი, რა არის ღმრთის შემეცნების მთავარი საშუალება? – ღმრთისმეტყველება არის ღმრთის შემეცნების მთავარი საშუალება. ღმრთის მჭვრეტელობა არის ადამიანში ჩადებული უნარი, რომელიც ღმერთმა მას, როგორც ხატება და მსგავსება თვისი, ისე მისცა, ანუ შინაგანი ცვლილების, უკეთესად გახდომის უნარი და ეს არათუ სასურველი, არამედ ღმრთისგან მოცემული აუცილებელი დავალებაა. ადამიანი ღია არსება, სისტემაა, მასში ბევრი რამ ჩაედინება, ბევრი რამეც გამოდის.ადამიანმა თავისი სიცოცხლის განმავლობაში უნდა დააგროვოს გამოცდილება, სულიერი დინამიკა, ყოველდღე უნდა იზრდებოდეს ქრისტიანულ სარწმუნოებაში. ამ სწავლასა და ზრდის პროცესში მცხოვრები მართლმადიდებლური ეკლესიის წიაღში განღმრთობას აღწევს. ამ პროცესში მთავარი ჯილდო ეს არის უფლის მადლი, დაუმსახურებელი წყალობა. ამისთვის უფალი ჩვენ გვაძლევს სულიწმიდის ყველა იმ ნიჭს, რომლებიც ჩვენ 9 ნაყოფად უნდა ვაქციოთ და ჩვენი თავი ღმერთს, როგორც ტრაპეზი, ისე წარვუდგინოთ. ჩვენი თავისუფლება ღმერთს შევწიროთ, იმ გაგებით კი არა, რომ მონები ან რობოტები გავხდეთ, არა, ჭეშმარიტი თავისუფლება არის თავისუფლება ქრისტეში. ამიტომ ჩვენი თავისუფლება ღმერთს უნდა შევწიროთ, რათა ვიყოთ ჭეშმარიტად თავისუფლები ამ მუდმივად ცვალებად სამყაროში, რომელიც აუცილებელი მატერიალური ჯაჭვებით, მატერიალური სამყაროს მოთხოვნებით გვახშობს, გზას გვიკეტავს და ცდილობს, თავის მონობაში მოგვაქციოს, მაგრამ ქრისტიანობა გვაძლევს იმის საშუალებას, ყოველივე ამისგან გამოვიდეთ. ეკლესია გვასწავლის, თუ როგორ შევიმეცნოთ ჭეშმარიტება და გავთავისუფლდეთ ყოველივე იმ ხელისშემშლელისგან, რაც ჩვენ ცოდვის მონად და ცოდვის მანქანების დამორჩილებისკენ გვიბიძგებს. გვაძლევს შესაძლებლობას ქრისტეში საკუთარი "მე"–ს შემეცნებისა ანუ ღმრთის წინაშე საკუთარი თავის გახსნისა. ეკლესია ცოცხალი ორგანიზმია, ქრისტეს სხეულია მიწაზე, რომლის ნაწილებიც ჩვენ ვართ. ამ ქრისტიანულ რიტუალში ლიტურგიკა საოცარ გახსნას იძლევა ადამიანისთვის. პრაქტიკული ღმრთისმეტყველება ხსნის, თუ როგორ უნდა გათავისუფლდეს ადამიანი და გამოვიდეს იმ უარყოფითისგან, რაც ჩვენ ასე გვაწუხებს ხოლმე. – ადამიანი ყოველ ფეხის ნაბიჯზე აწყდება ბოროტებას, როგორც განღმრთობის გზაზე ხელის შემშლელ ფაქტორს. საეკლესიო გაგებით, ბოროტების პრობლემა როგორ განიხილება? – ბოროტების პრობლემა მართლმადიდებლურ სარწმუნოებაში საკმაოდ დიდი თემაა. მართლმადიდებლური სარწმუნოება გვასწავლის, რომ ბოროტებას არსი არა აქვს. არ არსებობს თეთრი და შავი ღმერთი, ან კეთილი და ბოროტი ღმერთი. არამედ, არსებობს ერთი აბსოლუტი: მამა, ძე და სულიწმიდა. ერთი ღმერთი, ყოვლისმომცველი, ყოვლისშემოქმედი. ბოროტება ეს არის სიკეთის ნაკლებობა, ღმრთის წინაშე არასწორი პოზიცია. ბოროტების პრობლემის შესახებ სწავლება აუცილებლად შესამეცნებელია. ამიტომ, ხშირად, ბოროტებისგან დამარცხებული ადამიანი საკუთარ თავს ეკითხება ხოლმე, თუ არ არსებობს ბოროტება, რატომ ვაწყდები ქუჩაში ამა და ამ ადგილს, ამა და ამ ხალხს, რატომ ხდება ამდენი დანაშაული, კრიმინალი, კორუფცია, თავდასხმები, ომი. წმიდა მამები ამბობენ, რომ ბოროტება არსებობს მაშინ, როდესაც მას სჩადიან. არ შეიძლება, ადამიანმა დამარცხების ირწმუნო, გამარჯვების უნდა გჯეროდეს. პირველმა ქრისტემ მოიპოვა გამარჯვება. ის, რაც ძველმა ადამმა ვერ შეძლო, შეძლო მეორე, ახალმა ადამმა. თქვენ იცით, რომ ჯვარცმის ხატზე ჯვარი ადამის თავის ქალის ზემოთ არის აღმართული. ასევე გახსოვთ აღდგომის ხატი, სადაც ქრისტეს ადამი ამოჰყავს. ადრე ყველა ჯოჯოხეთში მიდიოდა. რას ნიშნავს სიკვდილზე გამარჯვება? აღდგომამ სიკვდილზე გაიმარჯვა. ქრისტემ მართალი ადამიანების სულები ამოიყვანა ჯოჯოხეთიდან და გზა გაგვიხსნა სამოთხისკენ. უფალმა გვიბოძა ჭეშმარიტი ბედნიერება და თანაგამარჯვება. ზოგიერთი ადამიანი კითხულობს, თუ რატომ არ შეიძლებოდა ქრისტეს ერთი სიტყვით გამოეხსნა ყოველივე, თუკი არარაისგან ერთი სიტყვით შექმნა, მაშინ რაღა უშლიდა, რომ ერთი სიტყვით გამოეხსნა, რად უნდოდა ჯვარცმა, ვნება, სიკვდილი, აღდგომა და ამაღლება? წმიდა მამები ამბობენ, რომ მაშინ ადამიანი არ იქნებოდა თანაგამარჯვებული. განკაცებით უფალმა ადამიანი აღიქვა და როგორც იგი, ძველი ადამი, რომელიც დაეცა, თანაგამარჯვებული გახადა მისი გამარჯვებისა. ასევე, წმიდა მამები გასწავლიან, რომ ბოროტი, ანუ ეშმაკი დააყვედრებდა ქრისტეს, რომ მარტო შენი სიტყვა გამოიხსენი და ადამიანი კი მე დავეცი და დავაგდეო. ამავე დროს, იმას კი არ უნდა ვფიქრობდეთ, როგორ და რა იქნებოდა, ჯვარცმა რომ არ ყოფილიყო, არამედ იმაზე ვიფიქროთ, რაც მოხდა და ვეცადოთ, ლოცვითა და მარხვით ის შევიმეცნოთ. სახარება თვითონ სიხარულს მოასწავებს, ამიტომ ქრისტიანი აღვსილი უნდა იყოს სიხარულით. სიხარულით იმისა, რომ მას მთელი სისავსით აქვს მიცემული მადლი იმისთვის, რომ ჯანმრთელად იფუნქციონიროს, თანამედროვე ენით რომ ვთქვათ, ადეკვატურად იფიქროს, იაზროვნოს, იმეტყველოს და იცხოვროს ეკლესიური რწმენის შესაბამისად. გონების სწორი მდგომარეობა არის რწმენა. რწმენის უნარი მხოლოდ ადამიანს აქვს, როგორც მეტყველების, აზროვნების, თავისუფალი არჩევანის, სირცხვილის, სინდისის, შემოქმედების და ა.შ. მხოლოდ ადამიანს, როგორც ქმნილების გვირგვინს. – მორწმუნე ადამიანის აზროვნება სხვანაირია? – წმიდანთა ცხოვრებაში ფაქტებია, რომლებშიც ჩვენ აშკარად ვხედავთ, როგორ ერთდება ადამიანში გონება, გული და რა საოცარ სულიერ შედეგს იძლევა სწორ, სარწმუნოებრივ მდგომარეობაში მოქცეული გონება. სული, რომელიც განწმენდს გონებასაც, გულსაც. გონება აზროვნებს და ამავე დროს უყვარს და შეიგრძნობს და მასში შედის უფალიც. ასევე გულიც, რომელიც აზროვნებს და უყვარს კიდეც. მარტო ემოცია კი არ აქვს გულს, არამედ ის არის ქრისტესმიერი მადლით გაჟღენთილი, სადაც ღმრთის ნება ადვილად იჭვრიტება. მას აზროვნების უნარიც აქვს. აქედან გამომდინარე, მახსოვრობის განწმენდაც ხდება. მახსოვრობას დიდი ფასი აქვს. ადრე არსებობდა მონასტრები, სადაც ადამიანი რომ მიეღოთ, მთელი ახალი აღთქმის, ფსალმუნისა და ეპისტოლეების ცოდნას თუ არა, ოთხთავის ცოდნას მაინც მოითხოვდნენ. იყვნენ მამები, რომლებმაც არა მარტო ახალი აღთქმა, მთელი წმიდა წერილი, მთელი ბიბლია თავიდან ბოლომდე ზეპირად იცოდნენ. ეს რამხელა მუდმივი შრომა და თავის თავში მყოფობაა, როგორც შენს წინაშე ღმერთზე ფიქრის შედეგი. ეფემია წიკლაური | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-15) | |
| ნანახია: 961 | |
შესვლა საიტზე