იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სტატიები |
| დეპრესიას ეკლესია კურნავს, მედიცინა ეხმარება
დღევანდელ ქართულ საზოგადოებაშითაობაში არაერთი უსერიოზულესი პრობლემაა, რომელსაც არა მარტო ფსიქოლოგიური და სამედიცინო, არამედ ეკლესიური დახმარება სჭირდება. ეს არის დეპრესია, ნევროზი, გაღიზიანება, აგრესია და ა.შ. ამ პრობლემებს, რა თქმა უნდა, აქვს თავისი მიზეზი – გაჭირვება, უმუშევრობა, სხვა ცხოვრებისეული სირთულეები, მაგრამ ეს არ არის სასოწარკვეთილების გამამართლებელი საბუთი ღვთის წინაშე. ჩვენ უნდა ვისწავლოთ სწორად თხოვნა ღმერთის მიმართ. ვნახოთ, როგორ ხსნის ამ თემას წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე). თემა ორ ნაწილად გაიყოფა და "სარკის" შემდეგ ნომერშიც გაგრძელდება.
– მამა გიორგი, დღევანდელი საზოგადოების წინაშე სერიოზული პრობლემა დგას – დეპრესია. რა არის ამ მდგომარეობის საფუძველი და როგორ ვუშველოთ მას? – დეპრესია – ეს არის ჭეშმარიტი ფასეულობების დაკარგვა, შინაგანი სიცარიელე, შინაგანი ვაკუუმი, როდესაც ადამიანს არ აქვს რეალური საყრდენი ცხოვრებაში. ეს არის სულიერი უძრაობა, სტაგნაცია, გაყინვა, საკუთარი თავის და საკუთარი ადგილის ვერპოვნა სამყაროში და ფასეულობების აღრევა. რაც უნდა იყოს პირველი ფასეულობა, ღვთაებრივი ფასეულობა, იმის მაგივრად მასზე დაბალი რანგის ფასეულობის დაყენება. დეპრესია არის კონფლიქტი რეალურსა და სასურველს შორის. ხშირად ადამიანებს უნდათ უეცრად, უშრომლად ყველაფრის მიღწევა, რის გამოც წარმოიშობა უამრავი პრობლემა. პირველ რიგში, ეს ურწმუნოების ან მცირედმორწმუნეობის პრობლემაა, რომელიც წარმოშობს სიზარმაცეს, გულგრილობას, უნდობლობას, სიცივეს, ირონიულ დამოკიდებულებას და ეს ყოველივე ადამიანთა გონებაში იწვევს ნაპრალებს. წარმოიშობა ვაკუუმი ადამიანის სულში, რაც იწვევს ძლიერ დამთრგუნველ სულიერ და სხეულებრივ მოშვებას, მოდუნებას, დეპრესიას. ასეთი ადამიანი შინაგანად იკეტება, ცარიელდება, გონება ვერაფერზე ფიქრობს და წარმოიშობა რაღაცის ლოდინის შეგრძნება, ლოდინი არა კარგის, არამედ შფოთიანი ლოდინი, რეალობისადმი და ცხოვრებისადმი შიში. ამ ყველაფრის გაცნობიერება დიდი სასოწარკვეთილებისა და უსუსურობის გრძნობას ბადებს ადამიანში და განსაკუთრებით დღეს. ასეთ ადამიანებს ყოველგვარი საქმის მიტოვების სურვილი უჩნდებათ. ისინი უიალქნო ნავებს ჰგვანან, რომლებიც ოკეანეში ხან ერთ რიფს მიეხეთქებიან, ხან – მეორეს. პირველ რიგში, რომ არ დაიფერფლოს ასეთი ადამიანი ამ მძიმე ვნებაში და უძლურებაში, ამ ავადმყოფურ მდგომარეობაში, ერთმანეთზე, უნდა გათავისუფლდეს არასასურველი, ამაო, ცრუმიზნებისა და მისწრაფებებისაგან, ცრუფასეულობის ბორკილებისგან. გააცნობიეროს ის უზენაესი ფასეულობა, რასაც მართლმადიდებლური სარწმუნოება ქადაგებს. სარწმუნოებაში, იმედში, სასოებაში და სიყვარულში გაძლიერებას ვუსურვებ ასეთ ადამიანებს. რა თქმა უნდა, ადამიანი, პირველ რიგში, უნდა დაეყრდნოს უფალს, უნდა დაეყრდნოს სარწმუნოების მცნებებს, თუ უნდა, გაიგოს რა არის ჭეშმარიტება. მინდობილი იყოს არა ზღაპრებსა და ქარისაგან მოტანილ მოძღვრებებზე, არამედ ჭეშმარიტ, ღვთივგამოცხადებულ მოძღვრებაზე, რომ ერთხელ და სამუდამოდ თავის ცხოვრებაში გამოარჩიოს, რა არის კარგი და რა – ცუდი, რა არის მარჯვენა და რა – მარცხენა, ღვთისა და კეისრისა... არ არის აუცილებელი თავიდანვე მთების გადაადგილება. ჯერ მცირე ვნებების მოთოკვით და მცირე კანონების დაცვით დაიწყოს. პირველი ნაბიჯები არის ეს. არასწორი ფასეულობების მიღმა გავიდეს და მართლმადიდებელი ეკლესიის ნათელში შევიდეს, აღსარება თქვას, ეზიაროს და შვიდი ნიჭის ცხრა ნაყოფად გარდაქმნისთვის დაიწყოს შრომა. დაწყებაა ყველაზე ძნელი. ჯობია ცუდად დაიწყო და კარგად გააგრძელო, ვიდრე ვითომ კარგად დაიწყო და მერე ყველაფერი დაყარო, ძველ მდგომარეობას დაუბრუნდე და ცუდად დაამთავრო. ამისგან ყველას ჯვარი სწერია. – ნევროზი, აგრესია... – შესაძლებელია ამ პრობლემების ეკლესიური გზით გადაჭრა? – მე ვიტყოდი, რომ ისტერიკული, ფსიქოზური პრობლემების გადაჭრა მხოლოდ და მხოლოდ ეკლესიური გზით არის შესაძლებელი და ყოველივე სხვა, სამედიცინო დახმარებები, რასაც ეკლესია, რა თქმა უნდა, არ უარყოფს, მხოლოდ და მხოლოდ დამხმარე საშუალებაა ეკლესიური, მთავარი მაკურნებელი საშუალების გამოყენების ფონზე. არ ვამბობ, რომ ქრისტიანული გზა მარტივია, მაგრამ შრომას ყოველთვის ახლავს ოფლი და ჩვენ უნდა ვისწავლოთ შრომა. ადამიანი ჯერ უნდა დაეყრდნოს ღმერთს და ამის ფონზე უნდა დაეყრდნოს საკუთარ თავს. სამყარო არ არის ილუზია, ჩვენი აღქმა არის ხოლმე ილუზიური და კონფლიქტი რეალობასა და ილუზიას შორის იწვევს ნევროზს. ამიტომ ადამიანმა ყოველ წუთს უნდა უმზიროს საკუთარ თავს, გამუდმებით ეცადოს, დაიმორჩილოს ბოროტი ზრახვები თავის გულში, მართლმადიდებლური ასკეზის ტექნიკითა და იმ სტანდარტებით, რაც ასე უხვად არის მოცემული მართლმადიდებელი ეკლესიის ლიტერატურაში, ეს იქნება წმინდა მამათა გამოცდილება თუ სხვა უამრავი ლიტერატურა და ნაშრომი. ნევროზული პიროვნება ჰგავს იმ ალმოდებულ სახლში მყოფ არხეინად მჯდომარე ადამიანს, რომელსაც, კაცმა არ იცის, როდის რა დაემართება. როდემდე შეიძლება ადამიანმა ცეცხლი უბეში შეინახოს ან როდემდე შეიძლება ალმოდებულ სახლში იყოს უდრტვინველად? თუ არ უნდა, რომ იქ თვითონაც ჩაიფერფლოს, უნდა მიიღოს გადამწყვეტი ზომები. ღვთის ნების აღმსრულებელი ასეთ პრობლემაში არ გაეხვევა, რასაც ნევროზი ეწოდება. რა არის ღვთის ნება? ის, რომ მუდამ ვლოცულობდეთ, მარადის გვიხაროდეს და ყველაფერზე ვმადლობდეთ უფალს. – რა ნუგეში აქვთ იმ ადამიანებს, ვისაც უმუშევრობისა და სოციალური დაუცველობის გამო ემართებათ დეპრესია? – ადამიანები ეკლესიაში იმიტომ კი არ დადიან, რომ უმუშევრები არიან, არამედ იმიტომ არიან უმუშევრები, რომ ეკლესიაში არ დადიან. ურწმუნონი რომ არიან და არ ასრულებენ ეკლესიის წესებს, იმიტომ არიან უმუშევარნი. ყოველ შემთხვევაში, ამ წუთისოფლის მორევში, სადაც ვართ, თუ გვინდა ნაკადი გადავლახოთ წარმატებით, აუცილებელია შეიარაღება ყოველივე იმით, რასაც ეკლესია გვასწავლის. ადამიანებს ვურჩევ, არავითარ შემთხვევაში ჩაიქნიონ ხელი და არავითარ შემთხვევაში გამოიჩინონ სულმოკლეობა, სასოწარკვეთილებას არ მიეცნენ. პირიქით, რაც უფრო მეტად მოინდომებენ და რაც უფრო მეტად დაიმდაბლებენ, რაც უფრო მეტად "შეიწუხებენ" თავს ეკლესიური ცხოვრებით, მით უფრო გაეხსნებათ გზა. ერთი წუთით არ უნდა შეგვეპაროს ეჭვი იმაში, რომ ღმერთი ძალიან უხვი და მოწყალეა. ღმერთს ყოველივე აქვს და ნურავის ეგონება, რომ შეიძლება ჩვენთვის რამე ენანებოდეს ან რამე არ ჰქონდეს. ითხოვდეთ და მოგეცემათ. ჩვენ თუ სწორად და მართლად ვთხოვთ ღმერთს, აუცილებლად მოგვეცემა. ვინც ეძებს, ის ყოველთვის პოულობს, თუმცა გააჩნია, რას ეძებს. თუ ადამიანს თავისი ვნებებად ქცეული სურვილები არ განუხორციელდება, იმას არ ნიშნავს, რომ ღმერთი მას არ უსმენს. სანამ ადამიანი იტყვის, ღმერთმა მანამდე იცის, რა უნდა, მაგრამ ზოგჯერ ადამიანი ისეთ რაღაცას ითხოვს, რომ მიეცეს, თავს დაიღუპავს. უნდა ვითხოვოთ ისეთი რაღაც, რაც ღვთის ნებას შეესაბამება. ის აზრი, რომ ჩვენი უმუშევრობა ღვთისგან მიტოვებულობის შედეგია, არის მცირედმორწმუნეთა აზროვნების ნაყოფი. ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც არა დაბრკოლდეს ქრისტეს მიმართ, ანუ ადამიანი, რომელიც ოპტიმიზმს ინარჩუნებს და გამუდმებით სარწმუნოებაში ძლიერდება. არ განვიკითხოთ მოყვასი, რადგან ამ ცოდვებით იტანჯება კაცობრიობა – ერთმანეთის განკითხვით, სიძულვილით, ძალაუფლებისა და ფულის შოვნისთვის ბრძოლით, ბელადომანიით და ა.შ. იმედით უნდა აღვივსოთ და ყველა ვნებისაგან გავთავისუფლდეთ. დავსვათ სწორი კითხვები, რომ მივიღოთ სწორი პასუხები მართლმადიდებელი ეკლესიისაგან. ანა ნოდია | |
| კატეგორია: სტატიები | დაამატა: mamao (2012-02-15) | |
| ნანახია: 2103 | |
შესვლა საიტზე