მთავარი |
ქრისტიანული სწავლებიდან ვიცით, რომ ბოროტი სულები სხვადასხვა ხერხებით ცდილობენ ადამიანებზე ზეგავლენის მოხდენას. "საჭიროა, გვქონდეს უდიდესი სიფხიზლე, რადგან ჩვენს მტერს, ეშმაკს, არ სძინავს. იგი დიდი ხნის წინ გამოიდევნა სასუფევლიდან, ახლა კი არ სურს ვინმეს ზეცად აღსვლის დაშვება", – გვასწავლის ერთ–ერთი წმინდა მამა. წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) აღნიშნავს, რომ უხილავი ბრძოლები, თავდასხმები, ზრახვები ზოგჯერ სიზმრის სახითაც გამოვლინდებიან. სულიერი მოძღვარი "სარკის" ამ ნომერში გვესაუბრება ღამეულ შიშებსა და საფრთხეებზე, ასევე იმაზე, როგორ დავიცვათ თავი ენერგოვამპირებისგან.
მართლმადიდებელი ქრისტიანები ხშირად ვარდებიან ცოდვაში, როცა თავისებურ ახსნას უძებნიან რელიგიურ საკითხებს. ეკლესიურ სწავლებებს ეწინააღმდეგებიან და ყველაფერს თავისებურად აკეთებენ, ისე, როგორც მათ ესმით. ქრისტიანმა რომ შეცდომა არ დაუშვას, სწორედ ამისთვის არსებობს წმინდა წერილები, ღირს მამათა დარიგებანი და სწავლებანი, ბოლოს და ბოლოს სწორედ იმისთვის გვყავს სულიერი მოძღვარი, რომ ყველა კითხვაზე პასუხი მან გაგვცეს. ქრისტიანები მკრეხელობას ჩადიან მაშინაც, როცა ფიქრობენ, ღმერთმა მათთვის მადლი არ გაიმეტა, რაც, სასულიერო პირთა განმარტებით, მართალი არ არის. ამ და სხვა საკითხებზე გვესაუბრება წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე).
მკრეხელობით ყოვლადწმიდა სამებას – მამას, ძეს და სულიწმინდას ვაყენებთ შეურაცხყოფას, იმისდა მიუხედავად, ვიცით თუ არა, რომ ცოდვას ჩავდივართ. ძალიან ხშირ შემთხვევაში, არცოდნა სულაც არ ნიშნავს არცოდვას. მკრეხელობა მრავალგვარი შეიძლება იყოს – ფიქრით, სიტყვით, საქციელით. შეიძლება თუ არა ყველაფერზე სიცილი? როდის სცილდება იუმორი ზღვარს და მკრეხელობაში გადადის? ხშირად ადამიანები სიწმინდეებზე ხუმრობენ, რელიგიის თემას აშარჟებენ, ანეკდოტებს ყვებიან, ამ დროს შეიძლება ვერც ხვდებიან, რომ მკრეხელობენ. ამ თემებზე იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი,მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
"ფანატიზმი უცოდინრობის ნიადაგზე აღმოცენდება"
სიყვარულსაც აქვს ზღვარი, რომელიც ქრისტიანმა არ უნდა გადალახოს. ადამიანები ხშირად კარგავენ ზომიერებას და პიროვნების გაფეტიშებას იწყებენ, ამქვეყნიურ, ხორციელ მისწრაფებებს აიდეალებენ და სიცოცხლის მთავარ მიზნად სახავენ მატერიალურ სიმდიდრეს, ძალაუფლებას, პოპულარობას... ეკლესია გვაფრთხილებს, რომ ეს პირდაპირი გზაა სულის დაღუპვისკენ, უფსკრულისკენ, ეს არის დაბრუნება კერპთაყვანისმცემლობასთან. ამ თემაზე გვესაუბრება წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე).
ხორციელი ვნება, ხშირად გაუკუღმართებული სახისაც, შვიდ სასიკვდილო ცოდვათაგან ერთ–ერთია და მის მონანიებას სულიერი მოძღვრები განსაკუთრებით გვირჩევენ. 21–ე საუკუნის "სლოგანი" – ყოველგვარი შინაგანი ზღუდის მოშლა და ვნებებისათვის სრული თავისუფლების მიცემა, ეკლესიის შეფასებით, ფსევდოთავისუფლებაა, რომელიც ადამიანს სინამდვილეში სულიერი დაღუპვისკენ მიაქანებს. რა ცოდვაა ხორციელი ვნებებისადმი მორჩილება და რა არის ჭეშმარიტი თავისუფლება, ამ თემაზე წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) გვესაუბრება.
– მამაო, ბევრი ამბობს, რომ ქორწინებამდე სექსის უარყოფა არ შეიძლება, რადგან ეს ფიზიოლოგიური მოთხოვნილებაა. რატომ იკრძალება ის ეკლესიის მიერ?