უცოდველი მხოლოდ ღმერთია... ჩვენ, ყველანი მეტნაკლებად ცოდვილნი ვართ. მთავარი არ არის ვინ არის ჩვენს შორის მეტად ცოდვილი. მთავარია, რომ ჩვენ არ გვინდოდეს ცუდის გაკეთება. მთავარია, როგორ მიისწრაფის ადამიანი კარგის კეთებისაკენ. ადამიანი ერთ დღეში შეიძლება გახდეს წმინდანი. ზოგი შიძლება მთელი ცხოვრება დალასლასებდეს, თითქოს ცხოვრობდეს ეკლესიურად, მაგრამ ვერ იღებდეს ეკლესიის მადლს...ზოგიც მადლს ხელს აფარებს და ეს მადლიც სადღაც სხვაგან მიედინება. გახსენი გული ნუ გეშინია. ღმერთი არ გაგწირავს. ღვთის ცნებები შეიცნობა მათი შესრულების პროცესში ნელა, თანდათანობით უნდა შეუდგე ამ მცნებების შესრულებას და შენში შემოვა ღვთიური სიკეთე, მადლი. ძველი მცნებები კვლავ მოქმედებს, მაგრამ ქრისტემ უფრო მაღალი მცნებები მოგვცა. იმ ათმა მცნებამ კაცობრობა მოამზადა იმისთვის, რომ ადამიანის ბუნება არ გადაგვარებულიყო მთლიანდად და მას საშუალება ჰქონოდა, ქრისტეს მცნებები მიეღო, როგორც უცილობელი ჭეშმარიტება. რათქმაუნდა ადამიანს აქვს საღი გონება და გული. ვინც თავისი ნებით იდგამს ქრისტეს უღელს, მას ცხოვრება ეადვილება... მისთვის ყოველი დღე მშვენიერია, საინტერესოა. ვინც იცის სახარება, ძირითადი ადგილები მაინც, მისთვის ყოველი დღე ღრმავდება და უდიდესი ღვთაებრივი ნიჭით განიმსჭვალება. ასეთ ადამიანებს ცხოვრება არ სწყინდებათ. რატომ აღარ აქვს მორწმუნე ადამიანს თეატრში, კინოში წასვლის სურვილი; არც სხვა გართობები აინტერესებს? იმიტომ, რომ მორწმუნე ადამიანს ურთიერთობა აქვს ღმერთთან. ის მარტო არ არის. მასთან ღმერთია, ანგელოზია. ამიტომ ის ყოველთვის კარგ განწყობაზეა. ურწმუნო ადამიანი ერთი საათით ვერ გაძლებს საკუთარ თავთან მარტო, თითქოს საკუთარ თავს ვერ იტანს. უდიდესი წმინდა მამები ტყეში მატო იყვნენ ხოლმე. ღმერთთან ერთად ადამიანს არც ტყეში მოსწყინდება, არც პატიმრობაში, არც განსაცდელის ჟამს. ღმერთთან ახლოს მყოფი ადამიანი ყოველთვის ბედნიერი იქნება... მამა გიორგი 
| 
იტვირთება...
შესვლა საიტზე