მოგზაურობა ჯოჯოხეთში
ერთხელ ღამით, როცა ოჯახის წევრებს ღრმა ძილით ეძინათ, ვასილი ჩვეულებრივად ლოცვად დადგა, უეცრად საოცარმა სინათლემ მოჭრა თვალი- მის წინ წმინდა ნიკოლოზი გამოჩნდა და უთხრა: "წამოდი ჩემთან ერთად”.
მოგვიანებით ვასილი ყვებოდა: ჩემი სახლი თითქოს გაქრა, ირგვლივ მხოლოდ სინათლე იყო. მანათობელ ბერთან ერთად სწრაფად ვშორდებოდით მიწას, მაგრამ საითკენ არ ვიცოდი, სხეულით მივდიოდი თუ მხოლოდ სულით. მახსოვს ერთი, რომ ძალიან დიდხანს მივდიოდით, უცებ აღმოვჩნდით დაკეტილი კარების წინ, რომელსაც საშინელი შესახედაობის უამრავი ბოროტი დემონი ყარაულობდა.
-გაგვატარეთ!-მოითხოვა წმინდა ნიკოლოზმა
-არა, ვერ გაგატარებთ-ერთხმად უპასუხეს დემონებმა
-რატომ?
-ის (ჩემზე მიუთითებს) სხვებსაც მოუყვება აქაურ ამბებს და ჩვენ ზარალში ჩავცვივდებით, ცოცხლები შეშინდებიან, გონს მოვლენ, წესიერ ცხოვრებას დაიწყებენ და ჩვენ ხრიკებს არად ჩააგდებენ, ამის გარდა, თვითონ გარდაცვლილებსაც დაეხმარებიან მოწყალებით, პანაშვიდებით, საღვთო საიდუმლოსთან მოხსენებით და ზეციური გამგებლის ბრძანებით გასაჭირს აიცილებენ.
გაგრძელება სრულიადში......