იტვირთება...
| მთავარი » სტატიები » სიახლენი |
| გილოცავთ მეფე მირიანის, დედოფალი ნანას და დამიანე გარეჯელის ხსენებას! მეფე მირიანი და ნანა დედოფალი მირიან მეფე და ნანა დედოფალი IV საუკუნეში ცხოვრობდნენ. მეფე მირიანი 7 წლისა იყო როცა ტახტზე ავიდა. 15 წლისამ კი ცოლად ნანა დედოფალი მოიყანა. დედოფალი საბერძნეთის მთავარსარდლის ასული იყო. მეფე მირიანი ძალიან განსწავლული ყოფილა და ქვეყანაც ძალიან ყვარებია. არაერთხელ უბრძოლია თავის მიწა-წყლისთვის და მრავალგზის დაუმარცხებია მტერი. ქვეყნის სიყვარულისა და თავდადების გამო, ხალხიც დიდად აფასებდა და სიყვარულით პასუხობდა მის თავდადებას. ამ დროს ქართველები ჯერ ქრისტიანები არ იყვნენ და მეფეც და ხალხიც სხვადასხვა კერპებს სცემდნენ თაყვანს. განსაკუთრებით კი არმაზის კერპს მიაგებდნენ პატივს, არმაზი მთაზე აღმართული უზარმაზარი სპილენძის ქანდაკება იყო, მას ტანთ ოქროს ჯაჭვის პერანგი ემოსა, თვალების ადგილას კი მწვანე ზურმუხტი და წითელი ბერილის თვლები ჰქონდა ჩასმული. ხელში ბასრი და ელვარე ხმალი ეპყრა, იმის ნიშნად, რომ თუკი ვინმე შეეხებოდა მყისვე განგმირავდა. მეფე მირიანი არმაზის კერპს სთხოვდა დახმარებას, ელოდა მის წყალობას და სანაცვლოდ მსხვერპლს სწირავდა. იმართებოდა მდიდრული რიტუალები კერპის გულის მოსაგებად. ეს მსვლეობები, რომელშიც მეფე დედოფალიც მონაწილეობდნენ, განსაკუთრებული ბრწყინვალებითა და დიდებულებით გამოირჩეოდა. ქანდაკებას ყვავილებს უგებდნენ და ქება დიდებას ასხამდნენ. არმაზის საშინელი კერპი შიშსა და ძრწოლას ჰგვრიდა ხალხს. ეს იყო დრო, როცა კაპადოკიელი წმინდა ნინო მცხეთაში ჩამოვიდა რათა საბოლოოდ დაერწმუნებინა ერი და მეფე ქრისტიანული მოძღვრების ჭეშმარიტებაში. ეს ამბავი კი, როგორც გადმოცემა მოგვითხრობს, სასწაულებთან ყოფილა დაკავშირებული. სწორედ სასწაულმა გაუნათა გონება მეფე მირიანს და უცნაურმა ამბავმა დაანგრევინა მეფეს ის კერპი, რომელსაც თვითონ და მისი წარმართი წინაპრები დიდი მოწიწებით სცემდნენ თაყვანს. გადმოცემა მოგვითხრობს, რომ ერთხელ ნანა დედოფალი მძიმედ ავად გამხდარა. მისი განკურნება ვერავინ შესძლო, როცა ყველას იმედი გადაეწურა და დედოფალი სიკვდილისთვის იყო განწირული, დახმარებისთვის წმინდა ნინოს მიმართეს. ნინომ ყველასთვის მოულოდნელად დედოფალი სასწაულებრივად განკურნა. მეფე ამ ამბით შეფიქრიანდა, ალბათ პირველად შეეპარა ეჭვი საკუთარ რწმენაში და ნინოს ღმერთის ძლიერებაზე ჩაფიქრდა. მაშინ, როცა არმაზის ძლევამოსილი კერპი შიშსა და მოწიწებას ბადებდა, რთული იყო გერწმუნა ახალგაზრდა ქალწული ნინოსი, რომელიც ვაზის ჯვრით ხელში ქადაგებდა ჯვარცმული უფლის შესახებ. ასე, რომ დედოფლის განკურნება საკმარისი არ აღმოჩნდა იმისთვის, რომ მეფე მირაინს თავის რწმენა დაეტოვებინა. დედოფალი კი მეფეს დაუღალავად შეაგონებდა ქრისტიანობა ერწმუნა, თუმცა ამაოდ… განკურნების დღიდან დედოფალი ნანა გვერდიდან არ მოშორებია ნინოს. ამ დროსთვის წმინდა ნინომ არაერთი ქართველი გააქრისტიანა და როცა რწმენის საქადაგებლად საქართველოს მთაში წავიდა, მას დედოფალიც თან გაჰყვა. მირიან მეფეს სასწაული საკუთარი თვალით უნდა ენახა, რომ ერწმუნა. როგორც თქმულება გვიყვება ასეც მოხდა. ერთ დღეს მეფე სანადიროდ გაემართა, წასვლამდე კი ქურუმებს დაუბარა, ჩემი ცოლი როგორმე დაარწმუნეთ, თავი დაანებოს ჯვარცმულის თაყვანისცემას, თორემ მასაც არ დავინდობ და როგორც დანარჩენ ქრისტიანებს, სასტიკად გავუსწორდებიო. მეფე სანადიროდ გაემართა, მაგრამ მოულოდნელად ირგვლივ უკუნი ჩამოწვა. მირიანი ვერაფერს ხედავდა. ვერც ის გაეგო, ეს ყოვლისმომცველი სიბნელე მხოლოდ მას ეხვია გარს თუ ყველგან ერთიანად ჩამობნელდა. შეშინებული მეფე მუხლებზე დაეცა და საკუთარ კერპებს დახმარება შესთხოვა. სინათლე არსაიდან ჩანდა. სასოწარკვეთილ მირიანს ნინოს ღმერთი გაახსენდა. მას გულით შესთხოვა უკუნიდან გამოეხსნა და დაჰპირდა, რომ მის რჯულზე მოექცეოდა, სამუდამოდ თაყვანს სცემდა ჯვარს და სალოცავებს ააშენებდა. დაასრულა თუ არა მირიანმა პირველი ლოცვა, მოხდა სასწაული, სიბნელე გაიფანტა და ირგვლივ ყველაფერი განათდა. გახარებული მეფე უკან დაბრუნდა, ნანა დედოფალს მიეგება და 50 მხლებელთან ერთად ნინოსკენ გასწია. მეფეს სურდა ის უცხო ქალწული ენახა, რომლის ღმერთმაც იხსნა. ნინო ამ დროს მაყვლოვანში საღამოს ლოცვას აღასრულებდა. ეს ადგილი ახლანდელი სამთავროს მონასტრის ეზოშია, აქ მაყვლის ბუჩქები იყო და ამიტომაც მაყვლოვანი ეწოდა. წმინდა ნინომ სიხარულით მიიღო მეფე, მოისმინა მისი მონათხრობი და უფლის თაყვანისცემა ასწავლა. მირიანს გულით სურდა უფლის სადიდებლად სალოცავი აეგო, ამიტომ ნინოს ჰკითხა სად სჯობდა მშენებლობის დაწყება. ნინომ უპასუხა, რომ ეს მეფეს თავად უნდა გადაეწყვიტა. მეფემ მაყვლოვანი არჩია, როგორც რჩეული ადგილი. იმ ადგილას, კი სადაც ახლა მცხეთის ჯვარი დგას, ხის ჯვარი აღმართა. ჯვარი დადგა თხოთის მთაზეც, იქ, სადაც სასწაული გადახდა თავს. მესამე ჯვარი კი უჯარმაში იდგა. ამ დროს ბიზანტიის იმპერიაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად იყო გამოცხადებული. მირაინმა სწორედ ბიზანტიის იმპერატორ კონსტანტინეს სთხოვა საქართველოში ქრისტიანი მღვდელთმსახურები გამოეგზავნა რათა მის სამშობლოშიც მონათლულიყო ხალხი. უამრავი ადამიანი მოგროვდა ქრისტეს რჯულზე მოსანათლად. ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. მირიანი ხშირად ეკითხებოდა წმინდა ნინოს რჩევას და მისი სწავლების მიხედვით განაგებდა ქვეყანას. წმინდანი გარდაცვალების შემდეგ, მირიანმა მაყვლოვანში, ნინოს საცხოვრებელ ადგილას ეკლესია ააშენა, მის სახელთანაა დაკავშირებული სვეტიცხოვლის პირველი ეკლესიის მშენებლობაც და ლეგენდაც სასწაულმოქმედი სვეტის შესახებ. მირიანი მისი ანდერძის შესაბამისად, სამთავროს ეზოში დაკრძალეს. მეფე თავს ღირსად არ თვლიდა უფლის კვართთან მიახლოვებული ყოფილიყო. რამდენიმე წლის შემდეგ დედოფალი ნანაც გარდაიცვალა. მათი კვალის გამგრძელებილი უფლისწული რევი გახდა, რომელსაც მეფემ ქვეყნის პატრონობა და ქრისტიანობის ერთგულება უანდერძა. საქართვლოს ეკლესიამ მეფე მირიანი და ნანა წმინდანად შერაცხა, როგორც პირველი ქრისტიანი მეფე-დედოფალი, რომელთა გადაწყვეტილებამაც მთლიანად შეცვალა ქვეყნის მომავალი. წყარო: http://heritagesites.ge/?lang=geo&page=39
| |
| კატეგორია: სიახლენი | დაამატა: mamao (2012-06-05) | ავტორი: ადმინისტრაცია | |
| ნანახია: 12978 | |
შესვლა საიტზე